Ε.Ε.Υ.Ε.Δ.

Επιστημονική Ένωση Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων

Ε.Ε.Υ.Ε.Δ.
You are here: Home / Archives for ΑΡΘΡΑ

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Η Επιστημονική Ενωση Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων στα πλαίσια προβολής πονημάτων συναδέλφων και στον πολιτιστικό τομέα, παρουσίαζει επτά  ποιήματα του Ανγου ε.α Ιορδάνη Αθανασιάδη.

  • Αριστείδης Πατήρ
  • Πηνελόπη
  • Ένυλο φως του φεγγαριού
  • Επειγόντως
  • Σώμα επιστρέφει χώμα
  • Γενέτειρα γη
  • Γαλανή ανθοφορία

Ένυλο φως του φεγγαριού

Μικρό παιδί στα χέρια του κρατεί το φως του φεγγαριού
στράτα τη στράτα περπατεί
μοιράζει μόρια φωτός στους βιαστικούς ανθρώπους
τα παίρνουν γρήγορα,  καίγονται τα πετούν
ποιό όνειρο να κρατήσει τόσην αθωότητα στο νου
ποιός πόθος να επωάσει ελπίδα στη χθόνια παράλυση
πολύς ακόρεστος, ο πλούτος της αυτάρκειας.

Διάχυτο το φως γλυστρά από τα χέρια  του
σκορπίζουν  αμέτρητα μόρια στους γαλαξίες του ονείρουΆγγελοι διακομιστές του θαύματος υπηρετούν την αθωότητα 
εκτοξεύουν ριπές φλογώδεις
να πυρπολήσουν το ανιερο
ικετεύουν το Φως με φως να λούσει
τα λαβωμένα όνειρα.

Το μικρό παιδί χαμόγελα σκορπίζει
τη λευκότητα του φωτός  διανέμει
πόσιμες σταγόνες αειζωίας σε όλους
που καρτερούν

 της ζωης το ανέσπερο θάμβο.

Πλήρης Συλλογή των Ποιημάτων εδώ

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΥΛΙΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Παρουσίαση σύγχρονων, πρωτοποριακών υλικών τα οποία έχουν καθιερωθεί διεθνώς για αντιμετώπιση της αιμορραγίας στο πεδίο της μάχης, μετά από τα διδάγματα των προσφάτων πολεμικών συγκρούσεων.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ, ΣΤΟ 26ο ΙΣΕΔ  
Ι. Τσούσκας, 
Χ. Θεοδωρίδης, 
Χ. Συρρής,  
Γ. Σάσσος , 
Κ. Κατσαφούρος , 
Χ. Αναστασιλάκης

COMBAT CASUALTY CARE SUFFICIENCY OF HELLENIC ARMED FORCES FUTURE MEDICAL OFFICERS: IS ACADEMIC EDUCATION ADEQUATE?

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

7 Απριλίου 2021 .

Συγγραφείς: Τσούσκας Ι, Αναστασιλάκης Χ, Σφίκας Γ, Γίντικας Σ, Σπυρόπουλος Π.

Είναι επαρκής η ακαδημαϊκή εκπαίδευση των μελλοντικών Υγειονομικών Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων μας, στην διαφρόντιση απωλειών υγείας στο πεδίο μάχης?

Στο ερώτημα αυτό απαντά η παρακάτω εργασία που παρουσιάστηκε στο 23ο συνέδριο της ΒΕΣΙ, στην Αττάλεια, το Μάιο το 2018. Αποτέλεσε την βάση στην οποία στηρίχθηκε η βραβευθείσα εργασία του 27ου ΙΣΕΔ. Σκόπιμο είναι ο αναγνώστης να ξαναδεί την εργασία που ήδη παρουσιάθηκε από την ΕΥΥΕΔ. εδώ

Στην παρουσίαση στη ΒΕΣΙ τονίζεται η ιδιαιτερότητα στην διαφρόντιση του τραύματος  που οφείλεται στις τακτικές και περιβαλλοντικές συνθήκες που την διαφοροποιούν από αυτήν της ειρηνικής περιόδου. 
Παρουσίαση εδώ

Γίνεται αναφορά στα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε σε Μαθητές της ΣΣΑΣ, για   την  εκτίμηση των γνώσεών τους, επί του αντικειμένου,  με την συμπλήρωση ερωτηματολογίου τύπου ορθού/εσφαλμένου και πολλαπλών επιλογών, το οποίο δημιουργήθηκε, χρησιμοποιώντας υλικό εξετάσεων του προγράμματος εκπαίδευσης TCCC, επιπέδου Medical Personnel και All Combatants.

Συμπεράσματα:

Οι Μαθητές του  Υγειονομικού Σώματος των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων λαμβάνουν ακαδημαϊκή εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, όπως και οι πολίτες φοιτητές.

• Οι Μαθητές δεν λαμβάνουν τις ιατρικές γνώσεις που είναι  απαραίτητες στα σύγχρονα πεδία μάχης.

• Για τους μελλοντικούς Αξιωματικούς του Υγεινομικού Σώματος απαιτείται πρόσθετη εκπαίδευση πάνω στην  “στρατιωτική τραυματική φροντίδα”.

Είναι απαραίτητο:

– προπτυχιακό επίπεδο: μάθημα TCCC

– μεταπτυχιακό επίπεδο: μάθημα BATLS

• Απαιτείται προγραμματισμός για εφαρμογή της εκπαίδευσης TCCC από πιστοποιημένους εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ : CASUALTY CARE SUFFICIENCY OF HELLENIC ARMED FORCES FUTURE MEDICAL OFFICERS

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Ιωάννης Λ. Τσούσκας MD, MSc
Στρατιωτικός ιατρός – Χειρουργός

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Δούρειος Ίππος”

Το ισχύον δόγμα υγειονομικής υποστήριξης του ΝΑΤΟ, σε ό,τι αφορά τις Ειδικές Επιχειρήσεις, αναφέρει ότι σε επίπεδο Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operations Component Command/ SOCC ή SOTG), απαιτείται η ύπαρξη μιας Χειρουργικής Ομάδας Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operations Surgical Team/ SOST), ειδικά σχεδιασμένης για υποστήριξη Ειδικών Επιχειρήσεων, ικανής να παρέχει αρχική χειρουργική συνδρομή με τη διενέργεια σωστικών χειρουργικών επεμβάσεων (damage control surgery)…………….

Η πλήρης ανάπτυξη - παρουσίαση  του θέματος εδώ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΒΧ ΑΜΥΝΑΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

6 Απρ. 2021

ΕΕΥΕΔ – ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Πλήρες ιστορικό συγκρότησης της ΔΜΥ/ΠΒΧ, εδώ

Με την συνδρομή της Ελληνικής Κυβέρνησης ο Πρέσβης των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, είχε προσκαλέσει 23-µελή Ομάδα Υποστήριξης ∆υνατοτήτων ∆ιαχείρισης Επιπτώσεων, να επισκεφθεί την Αθήνα το διάστηκα 10-20 Σεπ. 2003. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στην παρακάνω “ειρωνική” παράγραφο :

« Αν πιστεύει κανείς όπως ισχύει στην περίπτωση των Ελλήνων υπεύθυνων σχεδιασμού, ότι είναι απίθανο να υπάρξει ΡΠΒΧ περιστατικό, τότε η Ελληνική υποδομή απόκρισης είναι επαρκής »

Υπεύθυνος σχεδιασμού της Ασφάλεις των Ολυμπιακών αγώνων ήταν η Ελληνική Αστυνομία, σε ρόλο Πολιτικής Προστασίας, έξω δηλαδή απο τον θεσμικό της ρόλο. Για την καλυψη των παραπάνω κενών στην ασφάλεια ζήτησε απο τις ΕΔ την ανάπτυξη Υγειονομικού Τμήματος με δυνατότητες επέμβασης στην “Καυτή Ζώνη” για υποστήριξη των τμηματων των φορέων που θα δρουσαν εκεί. Ηταν δύσκολο εως αδύνατο να κτισθεί μια τετοια δυνατότητα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Σε χρόνο λίγων μηνών, ο Κλάδος Ολυμπιακών Αγώνων (ΚΛ.ΟΑ 04) συγκρότησε Διεύθυνση Υγειονομικού και μετά την Διακλαδική Μονάδα Υειονομικού ΠΒΧ άμυνας (ΔΜΥ/ΠΒΧ), την επάνδρωσε με 225 άτομα προσωπικό, (ΣΞ : 111, ΠΝ : 52, ΠΑ : 58), την εξόπλισε με την συνεισφορά υλικών από τα Γενικά Επιτελεία και από τις αρχικές προμήθειες τής ΟΥΜ, εκπαίδευσε τα στελέχη τής ΔΜΥ/ΠΒΧ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Εκπαίδευση ΔΜΥ/ΠΒΧ στην Τσεχία με πραγματικούς Χημικούς Παράγοντες. Στο κέντρο
Ασμχος (ΥΙ) Κωνσταντίνου Αθανάσιος , Διοικητής
Τχης (ΥΙ) Ζάγκας Ιωάννης Υποδιοικητής
2004.06.04 ΔΜΥ/ΠΒΧ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΦΑΚΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΗ 225 άτομα

Με την έναρξη τής επιχειρησιακής περιόδου, οι ΕΔ είχαν παρατεταγμένη την Μονάδα, έτοιμη για επιχειρήσεις ΧΒΡΠ άμυνας, στις οποίες η Μονάδα, πιστοποιημένα, θα επιβίωνε και θα προσέφερε υγειονομική υποστήριξη.

Οι ΕΔ είχαν την αποκλειστική ευθύνη υγειονομικής υποστήριξης στην λεγόμενη «ΚΑΥΤΗ ΖΩΝΗ», δηλαδή εκεί όπου οι ΠΒΧ ουσίες αποτελούν άμεσο κίνδυνο για την ζωή. Στις λοιπές περιοχές του συμβάντος που περιβάλλουν την παραπάνω άμεσα επικίνδυνη περιοχή, οι ΕΔ συμμετείχαν με το 80% τού συνολικού υγειονομικού προσωπικού που τις υποστήριζε.

Η εμπλοκή τών ΕΔ στην ΠΒΧ άμυνα αποτέλεσε στοιχείο που ανακούφισε την αγωνία τού Διεθνή παράγοντα, ο οποίος θεωρούσε ότι οι Φορείς τής Πολιτείας δεν είχαν την δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης.

8.9.2004 Rattle Snake, δειγματοληψία και μεταφορά των δειγμάτων ΧΒΡΠ,
(3 Τσέχοι – 21 Ιταλοί), Σχολή Πεζικου Χαλκίδα

Οι ΕΔ ενέπνευσαν αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ (211 άτομα) που κλήθηκαν στα πλάισια της Επιχείρησης με κωδικό Distinguished Games, από την Πολιτεία για να καλύψουν κενά ή να αυξήσουν τις δυνατότητες τών Φορέων της, δεν απαιτήθηκε να διαθέτουν και Υγειονομικό Τμήμα ΧΒΡΠ, διότι η υγειονομική κάλυψη σε ΧΒΡΠ περιστατικό, από τις ΕΔ (ΔΜΥ/ΠΒΧ), θεωρήθηκε επαρκής.

Εκπρόσωποι τών ΕΔ και εκπρόσωποι 12 Φορέων τής Πολιτείας, συνεργάστηκαν, αρμονικά και με επιτυχία, στα πλαίσια τής Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, με την συγκρότηση τής Υποστηρικτικής Ομάδας Διαχείρισης Κρίσεων (ΥΟΔΚ). Η ΥΟΔΚ είχε, ως αποστολή, να αξιολογεί τα ΠΒΧ συμβάντα και να εισηγείται στο Ολυμπιακό Κέντρο Ασφάλειας την κινητοποίηση τού μηχανισμού απόκρισης.

Υπήρξαν Φορείς που, με υποδειγματικό τρόπο, οργάνωσαν την συμμετοχή τους, όπως π.χ. η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, και άλλοι Φορείς, οι οποίοι υστέρησαν σημαντικά. Οι δυσαρμονίες που παρουσιάσθηκαν, οφείλονταν σε στελέχη Φορέων που στερούμενα ειδικών γνώσεων δεν αντελήφθησαν έγκαιρα το μέγεθος του εγχειρήματος, με αποτέλεσμα πολλές δράσεις να ολοκληρωθούν ακόμη και κατά την διάρκεια των ΟΑ ή να μένουν ημιτελείς.

Ενώ οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ήταν το προσφορότερο παγκόσμιο βήμα για την εκδήλωση μικρής ή μεγάλης τρομοκρατικής επίθεσης, δεν πραγματοποιήθηκε καμιά επίθεση. Η παγκόσμια ανησυχία για τις ασύμμετρες απειλές, δεν επιβεβαιώθηκε. Η όλη προετοιμασία για την αντιμετώπιση της ΠΒΧ απειλής δεν δοκιμάστηκε για την πληρότητά της διότι, απλά, δεν συνέβη τίποτε, ούτε καν οι αναμενόμενες φάρσες.

Πηγή : Πρακτικά ΔΥΓ/ΚΛ.ΟΑ 04

Τασιόπουλος Αργύρης, Υποστράτηγος ε.α

 Ιστορικό της Υγειονομικής Υποστήριξης και συγκρότησης της ΔΜΥ/ΠΒΧ  εδώ

Φωτογραφικό Υλικό:

ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ 48 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ, ΣΤΟ 1973

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΣΧΟΛΗΣ της 22/3/1973

Μέσα από την Ημερησία Διαταγή της Σχολής της 22/3/1973, φαίνεται πως ο Μαθητής της ΣΣΑΣ έπρεπε να συμβιβάσει την στρατιωτική του ιδιότητα και την φοιτητική του, δύσκολο να συμβιβαστούν σε μια φοιτητούπολη. Η φοιτητική ζωή δεν μπορεί να συγκριθεί με την στρατιωτική.

Στην ΗΔ περιγράφονται τα “εγκλήματα” τριών συναδέλφων. Οι δύο πρώτοι πρόωρα έχουν φύγει από την ζωή.  

Δεν είχαν διαπράξει έγκλημα. Εκείνη την εποχή το να διασχίσεις τον δρόμο εμπρός από την Φιλοσοφική Σχολή και να βρεθείς απέναντι,  αποτελούσε παράπτωμα, αν ήσουν με πολιτικά ήταν σχεδόν έγκλημα. Επέλεξα να σβήσω τα ονόματα τους σεβόμενος την μνήμη τους.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ εδώ

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΧΗΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Συγγραφείς: Ι. Τσούσκας1 , Χ. Αναστασιλάκης2 , Μ. Παπαϊωάννου3 , Γ. Τζίκος1 , Κ. Μηλιάς1 , Γ. Χατζούλης1 , Π. Σπυριδόπουλος1

1 Α΄ Χειρουργική Κλινική, 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως,

2 1 η Ταξιαρχία Καταδρομέων- Αλεξιπτωτιστών

3 Στρατιωτικό Φαρμακείο Θεσσαλονίκης

Πρωτότυπο κείμενο εργασίας εδώ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτίμηση του επιπέδου θεωρητικής κατάρτισης του Στρατιωτικού προσωπικού του ΕΣ, στο ζωτικής σημασίας αντικείμενο των Α΄ Βοηθειών στο πεδίο της μάχης, σε σχέση με τα σύγχρονα πρότυπα .

Αρχικά στις πολεμικές επιχειρήσεις παρελθόντων ετών, χρησιμοποιήθηκαν πρότυπα φροντίδας τραυματία, όπως το Advanced Trauma Life Support (ATLS) και PreHospital Trauma Life Support (PHTLS).

Σύντομα, έγινε εμφανής η ανεπάρκεια των ανωτέρω προτύπων για την αντιμετώπιση πολεμικού τραύματος στο πεδίο της μάχης, καθώς οι διαφορές του πολιτικού/ειρηνικού περιβάλλοντος είναι ουσιώδεις συγκριτικά με το τακτικό περιβάλλον των πολεμικών επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, άρχισαν παράλληλες μελέτες από Αμερικανούς και Βρετανούς, για την ανάπτυξη αντίστοιχων Στρατιωτικών Προτύπων. Oι Βρετανοί κατέληξαν στην στρατιωτική εκδοχή του ATLS, το Battlefield Advanced Trauma Life Support (BATLS) και οι Αμερικανοί στο Tactical Combat Casualty Care (TCCC ή TC3), στα μέσα της δεκαετίας του ’90.

Το TCCC είναι ένα πρότυπο Προνοσοκομειακή Φροντίδας στο Πεδίο της Μάχης και περιγράφει την ακολουθία των διαδικασιών, που οφείλει να γνωρίζει και να εφαρμόζει, κάθε εμπλεκόμενος σε τραυματισμό, στο πεδίο της μάχης.

ΜΕΘΟΔΟΣ

 Στη μελέτη μας συμμετείχαν τελειόφοιτοι μαθητές της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ), Ανώτεροι Αξιωματικοί σπουδαστές της Σχολής Διοίκησης-Επιτελών (ΣΔΙΕΠ) και προσωπικό του 424 ΓΣΝΕ. Περαιτέρω διάκριση αυτών, έγινε ανάλογα με το επίπεδο εκπαιδεύσεως και την ειδικότητα, ενώ αντικείμενο στατιστικής επεξεργασίας αποτέλεσε και η χώρα προέλευσης, (Ελλάδα, Κύπρος, Βοσνία).

Η εκτίμηση των γνώσεών τους επί του αντικειμένου, έγινε με τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου τύπου ορθού/εσφαλμένου και πολλαπλών επιλογών, το οποίο δημιουργήθηκε, χρησιμοποιώντας υλικό εξετάσεων του προγράμματος εκπαίδευσης TCCC, επιπέδου Medical Personnel και All Combatants.

 Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν από τα ερωτηματολόγια, επεξεργάστηκαν στατιστικά και οδήγησαν σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Χρησιμοποιήθηκε ομάδα ελέγχου, είκοσι ατόμων που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο ακολουθώντας την διαδικασία και μετά από πέντε ημέρες συμπλήρωσαν το αυτό ερωτηματολόγιο, με διαφορετική σειρά των ερωτήσεων.

 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: 57 τελειόφοιτοι μαθητές ΣΣΑΣ, Ιατρικού, Οδοντιατρικού, Κτηνιατρικού και Φαρμακευτικού τμήματος, εξετάστηκαν στο επίπεδο Medical Personnel και παρουσίασαν 51.78% επιτυχία. 110 σπουδαστές της ΣΔΙΕΠ αξιολογήθηκαν στο επίπεδο All Combatants του TCCC με ποσοστό επιτυχίας 40.15%, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως οι προερχόμενοι εκ Κύπρου δεν παρουσίασαν ανώτερες των Ελλαδιτών γνώσεις και οι Βόσνιοι είχαν πλήρη άγνοια του αντικειμένου. 96 άτομα, διαφόρων βαθμών και ειδικοτήτων (ιατροί, νοσηλευτές, νοσοκόμοι), από το προσωπικό του 424ΓΣΝΕ παρουσίασαν ποσοστό επιτυχίας 57.35%, στο επίπεδο Medical Personnel. Από την επί μέρους ανάλυση των αποτελεσμάτων φάνηκε πως ειδικά το υγειονομικό προσωπικό έχει ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων γενικά στην αντιμετώπιση τραυμάτων, έχοντας όμως σημαντικά κενά σε θέματα σχετικά με τις ιδιαιτερότητες του πεδίου της μάχης.

Σημειωτέον ότι βάσει προδιαγραφών ΝΑΤΟ, η ελάχιστα αποδεκτή επίδοση στα συγκεκριμένα ερωτηματολόγια, στα πλαίσια εκπαιδεύσεως είναι το 70%, οπότε τα αποτελέσματά μας αποτελούν ένδειξη σημαντικής υστέρησης γνώσεων στην παροχή Α΄ Βοηθειών σε τακτικό περιβάλλον.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

 Στατιστικά στοιχεία των αμερικανών, έδειξαν ότι η θνητότητα από πολεμικό τραύμα, στον πόλεμο του Βιετνάμ, παρουσίασε ελάχιστη μείωση συγκριτικά με τον Β΄ΠΠ (15,85 και 19,1%, αντίστοιχα), ενώ μειώθηκε σημαντικά (9,4%) κατά τις πιο πρόσφατες επιχειρήσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Αυτή η μείωση της θνητότητας αποδόθηκε στα εξής:

α. Βελτιωμένος ατομικός εξοπλισμός προστασίας.

β. Ταχύτεροι χρόνοι διακομιδής.

γ. Καθιέρωση του TCCC.

δ. Καλύτερα εκπαιδευμένο προσωπικό.

Διεθνείς μελέτες κατέληξαν σε συμπέρασμα ότι το 87% των θανάτων συμβαίνουν στο πεδίο της μάχης, προτού ο τραυματίας φτάσει σε οργανωμένο Υγειονομικό Κλιμάκιο, ενώ το 24% αυτών είναι δυνητικά αποτρέψιμοι. Επιπρόσθετα, οι τραυματίες οι οποίοι φτάνουν τελικά σε ΥΓ υποστήριξη επιπέδου ΚΙΧΝΕ, επιβιώνουν σε ποσοστό 99,5%.

Στόχος του TCCC είναι να παρέχει στους μαχητές τυποποιημένη γνώση, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των τραυματισμών κατά τη διάρκεια της μάχης, αποτρέποντας παράλληλα πρόσθετα θύματα και ολοκληρώνοντας την αποστολή.

Ο Αμερικανικός Στρατός, επιθυμώντας να ελαχιστοποιήσει τις δυνητικά αποτρέψιμες απώλειες, εφάρμοσε την ΜΑΖΙΚΗ εκπαίδευση του προσωπικού στο TCCC. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της καθολικής εκπαίδευσης σύμφωνα με το TCCC, του προσωπικού του 75ου Συντάγματος Rangers, που οδήγησε στην επίτευξη δραματικής μείωσης των δυνητικά αποτρέψιμων θανάτων του Συντάγματος (3%, σε σχέση με το 24% για το σύνολο των Αμερικανικών ΕΔ).

Είναι γεγονός ότι ο ιατρός δεν δύναται να βρίσκεται κοντά σε όλους τους μαχητές ταυτόχρονα. Έκαστη επιχειρησιακή ομάδα έχει έναν νοσοκόμο αμφιβόλου εκπαιδεύσεως και γνώσεων. Επιπροσθέτως ενδέχεται να περιλαμβάνεται κι αυτός (ο ιατρός ή ο νοσοκόμος ή αμφότεροι), στους τραυματίες μάχης. Επομένως η εκπαίδευση στο TCCC, βοηθάει τον μαχητή να σώσει τις ζωές 4 αυτών των τραυματιών που μπορούν να σωθούν, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου.

Εκτός όμως από την μείωση των απωλειών στο πεδίο της μάχης, είναι εφικτή και η μείωση αυτών, σε περίπτωση ατυχήματος, στα πλαίσια καθημερινών ασκήσεων/δραστηριοτήτων της Μονάδας. π.χ. εκτέλεση βολών, στρατιωτικό αυτοκινητιστικό ατύχημα κτλ.

Παράλληλα, η γνώση του TCCC συμβάλλει στην ανύψωση του ηθικού του προσωπικού, το οποίο θα γνωρίζει ότι, σε περίπτωση τραυματισμού του, έχει σοβαρές πιθανότητες να σωθεί, από οποιονδήποτε πλησίον του.

Η σταδιακή μείωση του ιατρικού προσωπικού, με ελαχιστοποίηση των εισακτέων στις Στρατιωτικές Σχολές, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, στην έλλειψη υγειονομικής κάλυψης, σε πληθώρα δραστηριοτήτων (ασκήσεων, βολών, αλμάτων, καταρριχήσεων, πάσης φύσεως στρατιωτικών εκπαιδεύσεων) και καθιστά εμφανέστατη την ανάγκη καθολικής εκπαίδευσης του προσωπικού στο TCCC.

Με την εκπαίδευση αυτή, είναι εφικτή η λήψη πιστοποίησης ΝΑΤΟ, στην παροχή Α΄ βοηθειών μάχης κατά TCCC, που θεωρείται, βασική δεξιότητα του μαχητή. Έτσι ο ΕΣ θα παρουσιάσει ΔΙΕΘΝΩΣ την εικόνα ενός Στρατού σύγχρονου και οργανωμένου, που παρακολουθεί και εναρμονίζεται με τις εξελίξεις και δύναται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ, με αναγνώριση αυτής της δεξιότητας, σε συμμετοχές σε πολυεθνικά Στρατηγεία και Ειρηνευτικές Αποστολές.

Αξίζει να τονισθεί ότι, το TCCC δεν απευθύνεται μόνο σε μαχητές, αλλά στο σύνολο του στρατιωτικού, εν ενεργεία και εφεδρεία προσωπικού. Δυνητικά οποιαδήποτε δομή και τμήμα του ΕΣ, μπορεί να αποτελέσει στόχο εχθρικής κρούσης και δολιοφθοράς, στα πλαίσια τακτικού αγώνα ή τρομοκρατίας. Είναι σημαντικό ότι η διαδικασία εκπαίδευσης του TCCC έχει σχεδιαστεί ώστε, να παρέχει τις απαιτούμενες γνώσεις, με απλότητα και τυποποιημένες διαδικασίες, που είναι εύκολο να αφομοιωθούν και να εφαρμοστούν από οποιονδήποτε ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου.

Πληθώρα στελεχών (εν ενεργεία και εφεδρεία) των ΕΔ και των Σωμάτων Ασφαλείας, εκδηλώνουν την επιθυμία να εκπαιδευτούν στο αντικείμενο του χειρισμού τραυματία στο πεδίο μάχης (TCCC), καθώς αντιλαμβάνονται το κενό στις γνώσεις τους και κυρίως, την αναγκαιότητα αυτής της εκπαίδευσης.

Δυστυχώς όμως, προβλήματα όπως :

  1. έλλειψη σύγχρονων Υγειονομικών Συλλογών,
  2.  έλλειψη σύγχρονων εκπαιδευτικών υλικών
  3.  μη οργανωμένη και συστηματική αξιοποίηση του συνόλου των πιστοποιημένων εκπαιδευτών
  4.  σποραδική – μη συστηματική παροχή εκπαίδευσης. 
  5.  έλλειψη περιοδικής επανάληψης της εκπαίδευσης οδηγούν στην επίτευξη πτωχών αποτελεσμάτων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ανάλογη εκπαίδευση παρέχεται μόνο σε προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων, οπότε πλήθος στελεχών οδηγούνται στην οδό της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της ιδιωτικής απόκτησης σύγχρονων υλικών, με συνέπεια την έντονη οικονομική επιβάρυνση αυτών, την δυσαρέσκεια προς την Υπηρεσία και απόκτηση γνώσης αμφιβόλου ποιότητας. Συναφώς αναφέρεται ότι, σποραδικά διοργανώνονται μικρής κλίμακας εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα πλαίσια Σχηματισμών, με πρωτοβουλία των Διοικήσεων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η μελέτη μας καταδεικνύει ότι υπάρχει σημαντική υστέρηση γνώσεων στην παροχή Α΄Βοηθειών σε τακτικό περιβάλλον. Μόνο το υγειονομικό προσωπικό φαίνεται πως έχει, λόγω εμπειρίας, ένα βασικό επίπεδο γνώσεων γενικά στην αντιμετώπιση τραυμάτων, έχοντας όμως σημαντικά κενά σε θέματα ατομικής τακτικής. Γενικά, τα αποτελέσματά μας αποτυπώνουν τη χαμηλή προτεραιότητα που έχει δοθεί στην εκπαίδευση του προσωπικού στη σύγχρονη αντιμετώπιση του πολεμικού τραύματος.

Συμπερασματικά, διαφαίνεται έντονα η ανάγκη υιοθέτησης από τον ΕΣ, οργανωμένης εκπαίδευσης TCCC για την παροχή εξειδικευμένων γνώσεων ανάπτυξη δεξιοτήτων, στο σύνολο του προσωπικού, για την αντιμετώπιση τραυμάτων μάχης.

Η παραπάνω εργασία παρουσιάστηκε στο 27ο Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων και βραβεύτηκε από την ΕΕΥΕΔ.

Η εργασία σε μορφή pdf αρχείου έδώ

Tactical Combat Casualty Care (TCCC) εδώ

Quick-Reference-Guide (TCCC) – GR εδώ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

1 ΣΧΟΛΙΟ

31 Μαρ. 2021 Κων/νος Τερψίδης,DVM. PhD, MSc

Η συμβολή των Μόνοπλων ζώων στους αγώνες του Έθνους ήταν καθοριστική. Το 1940 πέρα από τους 300.000 άνδρες είχαν συμμετάσχει και 135.000 Μόνοπλα.  Ήταν ένας πόλεμος απέναντι σε ένα σύγχρονο Στρατό με μηχανοκίνητα μεταφορικά μέσα.

 Όμως ο εισβολέας είχε απέναντι την Ελληνική Πολεμική μηχανή με τα 135.000 μόνοπλα. Αυτά στήριξαν τους μαχητές μεταφέροντας εφόδια, όπλα και πυρομαχικά εκεί που δύσκολα έφθανε άνθρωπος. Οι απώλειες των μόνοπλων από το ψύχος, τις κακουχίες, τα τραύματα υπερέβαιναν το 50%.

Από το 1955 οι μονάδες βαθμιαία μηχανοκινούνται, ενισχύονται με βαριά όπλα και τεθωρακισμένα. Οι υποδομές της χώρας βελτιώνονται. Φαινόταν ότι πλέον ότι τα μόνοπλα δεν ήταν χρήσιμα στον Ελληνικό Στρατό. Βαθμιαία μειώθηκε ο αριθμός τους και το 1990 έφυγε και το τελευταίο μόνοπλο όταν με απόφαση του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου καταργήθηκαν.

Το λυπηρό είναι ότι η τεράστια υποδομή εγκαταλείφθηκε πλήρως χωρίς δεύτερη σκέψη. Περίτεχνοι Στάβλοι αφέθηκαν ασυντήρητοι στην φθορά του χρόνου ή κατεδαφίστηκαν.

Τα υλικά των ζώων πουλήθηκαν για παλιοσίδερα, Κτηνιατρικά αναλώσιμα υλικά πετάχτηκαν ή καταστράφηκαν. Οι πεταλωτές, οι πεταλουργοί, οι σαγματοποιοί, οι Νοσοκόμοι Κτηνών , οι ημιονηγοί καταργήθηκαν σαν ειδικότητες και χάθηκαν και αυτοί.
Η πολιτεία γύρισε την πλάτη της σε μια Ιστορία δόξας, πόνου και θυσιών σαν να ξεφορτώθηκε ένα περιττό βάρος, γύρισε την πλατη της στην Ιστορία της.


Παρά τις διαταγές των προίσταμένων κλιμακίων για εκποιήσεις και καταστροφές των Ιππωνιακών και Κτηνιατρικών υλικών, μέρος του παραπάνω υλικού διασώθηκε και αποθηκεύτηκε. 

Σήμερα το υλικό αυτό εκτίθεται στο Μουσείο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ  ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ που ανήκει στη Μεραρχία Υποστήριξης (ΜΕΡΥΠ) και παρακολουθείται από το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Νοσηλείας Κτηνιατρικού - ΚΕΝΟΚ. (Λεύκωμα Μουσείου)

 Είναι ένα από τα 6 Μουσεία, διεθνώς, με αυτή τη θεματολογία και χαρακτηρίζεται από την πληθώρα και μοναδικότητα των εκθεμάτων του που περιλαμβάνουν ιππωνειακά και κτηνιατρικά επιστημονικά υλικά και παλαιά συγγράμματα και εγχειρίδια.
Το έτος 2021 κατατέθηκε φάκελος για χρηματοδότησή του από τα ΕΣΠΑ ύψους 1.500.000 ευρώ, προκειμένου να βελτιωθεί και να επεκταθεί με την κατασκευή συνεδριακού χώρου.


Με την επιμέλεια και την ιστορική έρευνα από τον Γ/Αρκτρο Κων/νο Τερψίδη, Δντή Υγειονομικού της ΜΕΡΥΠ εκπονήθηκε το σχετικό λεύκωμα που σας παρουσιάζει η ΕΕΥΕΔ εδώ.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ 1821

1 ΣΧΟΛΙΟ

Η Επιστημονική Ένωση Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων  συμμετέχουσα στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Εθνική παλιγγενεσία του 1821,

προσκάλεσε τον εκλεκτό Συνάδελφο, Μέλος του ΔΣ της Ένωσης, τον τέως Πρύτανη του ΑΠΘ, Ταξίαρχο ΠΑ, Ιατρό και καθηγητή κ. Αναστάσιο Μάνθο να “εκφωνήσει” τον Πανηγυρικό της ημέρας. Ο κ. Μάνθος απεδέχθη την πρόσκληση και έχουμε την τιμή να σας παρουσιάσουμε τον Πανηγυρικό του με θέμα : 1821-2021: Απόλυτο ή σχετικό χρονομέγεθος;

Ευχόμεθα στα Μέλη μας, σε όλους τους Έλληνες, καθώς και στην Πατρίδα μας :

Χρόνια Πολλά, αιώνια αειφορία του πνεύματος της Εθνικής Αξιοπρέπειας και Ιστορικής Ευθύνης.

 
1821-2021: Απόλυτο ή σχετικό χρονομέγεθος;
Αναστάσιος Μάνθος
Ταξίαρχος (ΥΙ) εα, Ομότιμος καθηγητής Ιατρικής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ.

1. Γενικό πλαίσιο:  Πόσο μεγάλη ή μικρή σημασία μπορεί να έχουν διακόσια χρόνια στην συμπαντική πραγματικότητα,  στο διεθνές σκηνικό,  στο εθνικό περιβάλλον ή στην γενική ιστορική ροή;   

Η συμπαντική ύπαρξη εξαφανίζει, ελαχιστοποιώντας, με τα δικά της σχετικά αντίστοιχα μεγέθη, τους δύο αιώνες, καταπίνοντάς τους στην κυριολεξία, μέσα στον άγνωστο αριθμό των δισεκατομμυρίων ετών της, ή και πριν από αυτούς (;).

Πόσο μεγάλη είναι η δις αιώνια διάρκεια στην παγκόσμια ιστορία και στην ροή της;  Η εκτίμηση είναι ότι αποτελεί σχετικά ικανό χρόνο, εάν προσμετρηθούν μόνο τα ανθρώπινα μεγέθη και εξαιρεθούν όλα  τα υπόλοιπα στοιχεία, τα οποία συνιστούν  το κοσμογονικό, μαζί με το βιογονικό-βιολογικό του υπόβαθρο.

Στην διεθνή σκηνή ο δις αιώνας μπορεί να σχετισθεί, κλασματοποιούμενος, ως αριθμητής ενός κλάσματος, που έχει ως παρονομαστή του την συνολική ιστορική παρουσία και δράση ενός έθνους ή μιας συλλογικότητας. Για κράτη με δις αιώνια περίπου ηλικία, τα διακόσια χρόνια αποτελούν το σύνολο της ιστορικής τους διαδρομής, δηλαδή το 100%. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ γιόρτασαν στις 4 Ιουλίου του 1976 τo περίφημο bicentennial, δηλαδή την δισεκατονταετηρίδα της ιστορικής τους ύπαρξης (σήμερα βρίσκονται στους 2,5 περίπου αιώνες της ύπαρξής τους ως κρατική οντότητα).  Επομένως το σύνολο των επιτευγμάτων και της σημερινής τους παγκόσμιας θέσης, δημιουργήθηκε σ’ αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, γεγονός που εμπεριέχει ένα σοβαρό κριτήριο για το πόσο μεγάλη ή μικρή είναι η δημιουργικότητά τους και η εξέλιξή τους. Είναι προφανές ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση τα διακόσια χρόνια ήταν εξαιρετικά δημιουργικά και παραγωγικά, σε πολλούς τομείς, ίσως λιγότερο σε άλλους τομείς, ανάλογα με τα κριτήρια δημιουργικότητας και αποτελεσματικότητας που έχει ο καθένας.

Στο δικό μας ιστορικό περιβάλλον τι αποτελούν οι δύο αιώνες ως χρονική  διάρκεια;  Πώς μπορεί να τους αξιολογήσει κανείς από πλευράς επιτευγμάτων και δημιουργικότητας;   Με τι μπορούν να συγκριθούν;  Υπάρχει σχετική περίοδος με την οποία μπορεί να παραβληθεί ή να αντιπαρατεθεί;  Θα πρέπει με απόλυτες τιμές να γίνει αποκλειστικά και μόνο σύγκριση με την τότε κατάσταση που επικρατούσε, ώστε να εξαχθούν τα ανάλογα συμπεράσματα, ή θα πρέπει απαραιτήτως να γίνει με το σύνολο της ιστορικής μας διαδρομής;

Θεωρώ ότι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά  μπορεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο, μέσα στο  οποίο θα είχε κανείς την δυνατότητα να κινηθεί με ασφάλεια, ως προς την  ισορροπία και την αναλογικότητα, επιχειρώντας μια συγκριτική αξιολόγηση, αλλά και εκμαιεύοντας την  συναγωγή κάποιων συμπερασμάτων, σχετικά  με την απόλυτη (και όχι σχετική) καταγραφή κάποιων επιτευγμάτων, που καθορίζονται από τις συνεχώς και διαχρονικά αυξανόμενες δυνατότητες των επιστημών και της τεχνολογίας.

2. Σχετικό κλάσμα ιστορικότητας:   Είναι πολύ δύσκολο, όπως λένε οι επαΐοντες, να καθορισθεί επακριβώς η απαρχή της κοινής αντίληψης της συλλογικότητας στον ελλαδικό χώρο. Σε κάθε περίπτωση, με προσωπική μου επιλογή, (που είναι πολύ μαχητή και αμφισβητήσιμη, αλλά όχι πολύ εκτός πραγματικότητας) θεωρώ ότι η τρίτη χιλιετία π.Χ., είναι μια μέση χρονική τιμή, σχετικά αποδέξιμη. Επομένως το σήμερα απέχει χρονικά από τότε περίπου 5.000 χρόνια. Κατ’ ακολουθίαν, το κλάσμα σχετικής χρονικής ιστορικότητας είναι 200/5.000. Δηλαδή τα διακόσια χρόνια, αποτελούν ως χρονική διάρκεια, το 4% του συνόλου της αδρής ιστορικής μας διαδρομής. Μόνο το  4%.  Η συγκριτική αξιολόγηση του χρονικού αυτού διαστήματος των διακοσίων ετών, είναι ασύμμετρα ανέφικτη με το σύνολο της διαδρομής, διότι οι διάφορες περίοδοι της διαδρομής μας είχαν εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις και συνθήκες ζωής.  Επομένως, προκύπτει ότι δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη το σύνολο της ιστορικότητας με την χρονική περίοδο των δύο αιώνων.

3. Εισηγητική θεματογράφηση ιστορικών περιόδων:  Η κάθε χρονική περίοδος της ιστορικότητάς μας έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία θα μπορούσαν ίσως να τεθούν σε συγκριτική βάσανο, αλλά αυτό αποτελεί αντικείμενο βαθιάς και πολύχρονης μελέτης. Αυτό όμως που μπορεί να γίνει, κατά τον γράφοντα, είναι να αποδοθεί κάποιος ευρύς χαρακτηρισμός στην αλληλουχία των  διαφόρων χρονικών περιόδων της συλλογικής ιστορικής μας διαδρομής, οι οποίες τερματίζουν στην βραχεία συγκριτικά περίοδο των επετειακών 200 ετών.  

Μέχρι και την Μυκηναϊκή εποχή, μπορεί να υπάρξει ο χαρακτηρισμός της πρώιμης και αρχέγονης δημιουργίας συμβατών μορφών οργανωμένης κοινωνίας, αρχαϊκού πολιτισμού και προσπάθειας  κατανόησης του κόσμου, με εντυπωσιακή διείσδυση στα ανθρώπινα και στα κοσμικά-θεϊκά, που δημιούργησε πρωτόγνωρο και πρωτοπόρο πολιτισμό.

Στους προκλασικούς και κλασικούς χρόνους, σηματοδοτείται κυρίως η δημοκρατική θεώρηση της ζωής και οι αξεπέραστες μέχρι σήμερα εκφάνσεις πολιτισμού, τόσο από πλευράς φιλοσοφίας και γνώσης, όσο και από πλευράς τέχνης και αισθητικής.

Η περίοδος των ελληνιστικών χρόνων χαρακτηρίζεται από την διεύρυνση της επήρειας και της επιρροής της ελληνικής αντίληψης στην τότε παγκοσμιότητα και το αποτέλεσμά τους. Δηλαδή,  η ιστορική αυτή περίοδος δεν δημιουργεί κατά κύριο λόγο, αλλά επηρεάζει, κατά το μείζον.  

Στην καταλυτική και τελικά καθοριστική επίδραση ανήκει και η περίοδος της Ρωμαϊκής επέκτασης, με απόληξη την συγχώνευσή της ή και την κατά θέματα πλήρη  χώνευσή της, που οδήγησε στην Χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζαντινή). Εμβληματικά θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει το  ιστορικό αποτέλεσμά της στο γεγονός ότι, κατά τη διάρκειά της, έγινε τελικά η μετατροπή του Ρωμαίου  σε Ρωμιό.  

Η σχεδόν μισής χιλιετίας διάρκεια της τουρκοκρατίας, για το σύνολο του  ελληνισμού, αποτελεί μια περίοδο σκοτεινή, υφέρπουσα, μη δημιουργική και κατά το μείζον εντροπιακή. Όμως η περίοδος αυτή δεν είναι δημιουργικά και ιστορικά νεκρή. Η εμμονική και προσηλωτική διατήρηση της συλλογικής μνήμης και της συνειδητής μας υπαρκτότητας, μέσα από την οποία ξεπήδησαν η αυτογνωσία και η ταυτοτική βεβαιότητα, μαζί με το αυταπαρνητικό σθένος για τον απο-οθωμανισμό και την  από-βαρβαροποίηση (με την αρχαϊκή σημασία του όρου), αποτελούν μοναδικό ιστορικό  φαινόμενο.  Κατά τη διάρκεια αυτού του ερεβώδους και παμφάγου χρονικού διαστήματος, για τα ανθρώπινα δεδομένα, υπάρχει εκπληκτική και τεράστια δημιουργία, κατά την διάρκεια αυτής της μαύρης περιόδου,  η οποία προκύπτει από την καταλυτική ακλόνητη αντίσταση στην καταβρόχθιση και τελικά στην εξαφάνιση της ελληνικής ιδέας. Αυτό το διάστημα στιγμάτισε έντονα και ανυπόφορα πολλές εκφάνσεις της λειτουργίας της κοινωνίας μας, τις οποίες κουβαλάμε για ένα μεγάλο μέρος της περιόδου των 200 ετών, μετά το 1821, και για ορισμένους μέχρι σήμερα.

Η  παραπάνω πραγματικότητα αποτελεί και την χειρότερη ίσως κληρονομιά που επιβλήθηκε και εντάχθηκε μέσα στα 200 χρόνια από την επανάσταση του 21. Νοοτροπίες και αντιλήψεις, που καθόλου ή λίγο σχετίζονται με την ελληνική θεώρηση της ζωής και της πολιτείας, παγιώθηκαν στην χαοτική και τυφλή μισή χιλιετία. Η αποτίναξη των αντιλήψεων αυτών αποτέλεσε αντικείμενο πολύ δύσκολης προσπάθειας, που θεωρείται ότι αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιόδου αυτής.  

Τι χαρακτηρίζει τελικώς την τελευταία αυτή δισεκατονταετή θεματική περίοδο, που είναι κλασματικά ελάχιστη σε σχέση με την διαχρονικότητα της συλλογικότητάς μας;   Θα τολμούσε να πει κανείς ότι ο ελλαδικός και ο παγκόσμιος  (φιλ)ελληνισμός, με πολλές δυσκολίες και πισωγυρίσματα, σ’ αυτά τα διακόσια χρόνια, κατόρθωσε να εδραιώσει  ένα πλήρως σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου, αναδεικνύοντας την ιστορικότητα και την κληρονομιά του, όντας ενταγμένο σε ισχυρούς υπερεθνικούς και παγκόσμιους θεσμούς, με μεγάλο απόθεμα κύρους, λειτουργίας και αποτελεσματικότητας.

4. Μείζονες «αποκλίσεις»: Τελειώσαμε;   Όχι βέβαια. Τα αναφερθέντα είναι πολύ θετικά. Ευτυχώς που  καταγράφονται και θεωρούνται αποδεκτά, εξυπηρετώντας μια δύσκολη ισορροπία, έναντι των αρνητικών.  Μα, θα αναρωτηθεί κανείς, με τα αρνητικά θα ασχοληθούμε και όχι με τα θετικά;  Τα αρνητικά μπορεί να αποδειχθούν περισσότερο χρήσιμα, διότι συμβάλλουν στην αυτογνωσία, δημιουργούν αντιστάσεις για την επανάληψή τους και διδάσκουν επιλογές, όταν κυριαρχούν  οι κρίσιμες στιγμές, οπότε και τα διλήμματα είναι αδυσώπητα.

 Τα αρνητικά της περιόδου των 200 ετών είναι εξαιρετικά ζοφερά. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αναφέρονται λεπτομερειακά ή έστω και επιγραφικά, ώστε να είναι γνωστές οι αβελτηρίες έως και αθλιότητες που έγιναν στην διάρκεια της τελευταίας αυτής ιστορικής περιόδου της συλλογικής μας ύπαρξης. Θα αναφέρω μόνο μερικά ερανίσματα, πολύ χαρακτηριστικά κατά την άποψή μου, από το «πάνθεον  των αποκλίσεων», πολλές από τις οποίες στοίχισαν δραματικώς καταλυτικά εναντίον της προσπάθειας δημιουργίας και βελτίωσης του κράτους δικαίου, που ξεκινήσαμε πριν από 200 χρόνια.

          α. Εμφύλιοι πόλεμοι:  Καταλυτική επίδραση είχαν οι δύο εμφύλιοι πόλεμοι, που προηγήθηκαν της μεγάλης εισβολής του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Έγιναν σε χρονική συνέχεια, καλύπτοντας όλο το έτος 1824 και τις αρχές του έτους 1825, οπότε σταμάτησαν (εξ ανάγκης και όχι εκ συναίνεσης),  διότι έγινε η μεγάλη εισβολή του  Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, τον Φεβρουάριο του 1825. Αυτή διήρκεσε μέχρι τον Μάϊο του ιδίου έτους και ισοπέδωσε ό,τι είχε απομείνει από τους δύο σπαρακτικούς εμφυλίους πολέμους. Οι εμφύλιοι πόλεμοι δημιούργησαν τραγικό εθνικό διχασμό, απόλυτη οικονομική καταστροφή και ανήκουστες βαρβαρότητες, με σφαγές και λεηλασίες Ελλήνων προς Έλληνες.  Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολη και απολύτως προβλέψιμη ήταν η επιχείρηση του Ιμπραήμ, η οποία θα είχε σίγουρα άλλη απόληξη εάν εύρισκε την εθνική δύναμη συνεκτική, με υψηλό ηθικό  και πίστη, όντας ετοιμοπόλεμη και αποφασιστική.  Αντ΄ αυτού βρήκε διαλυμένα στρατιωτικά σώματα, πεινασμένα, κατατρεγμένα, με τους αρχηγούς τους φυλακισμένους (Κολοκοτρώνης κ.λ.π.) ή και δολοφονημένους (Οδυσσέας Ανδρούτσος). Η ηρωική τραγωδία και ολοκληρωτική καταστροφή του Μεσολογγίου, με την εμβληματική έξοδο, ήταν άμεσο και ιστορικά αποδεδειγμένο αποτέλεσμα του εμφύλιου σπαραγμού (έλλειψη χρημάτων για να μεταβεί ο Μιαούλης με τον στόλο του στο Μεσολόγγι, ενώ το 1824 και το 1825  ελήφθησαν ως δάνεια αντίστοιχα 800.000 και δύο εκατομμύρια λίρες Αγγλίας, που καταβροχθίσθηκαν στον εμφύλιο για την αυτοκαταστροφή μας).

Αιτία του εμφυλίου;  Ποιος θα κυβερνά ένα κράτος, το οποίο όμως ακόμη δεν είχε απελευθερωθεί! Δεν είχε καν δημιουργηθεί!

Ένας δεύτερος εμφύλιος πόλεμος, μετά την λυτρωτική νίκη των συμμαχικών δυνάμεων (και της Ελλάδας) κατά του άξονα, στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου,  ο οποίος έκρυβε μέσα του μια ανείπωτη τραγικότητα. Αντί  η Ελλάδα, ως νικήτρια, να σταθεί περήφανα, δημιουργικά και με αξιοπρέπεια, ώστε να αναστηθεί, αποκαθιστώντας τις τραγικές συνθήκες ζωής, συνέχισε αυτόν τον τραγικό και παρανοϊκό  πόλεμο, με  έναν δεύτερο πόλεμο, πιο σπαρακτικό, ο οποίος είχε τραγικές απώλειες σε ζωές, συνέθλιψε την οικονομία και παρεμπόδισε για πολλά χρόνια την ανάταξη των ολικών καταστροφών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της κατοχής,  προκαλώντας βαθύ εθνικό διχασμό (το σπουδαιότερο), τον οποίον ακόμη, με την μία ή με την άλλη μορφή, η Ελλάδα καθημερινά τον κουβαλά στους ώμους της, ως ένα επαχθέστατο και αποπροσανατολιστικό φορτίο.

Αιτία;  Ποιος θα κυβερνά ένα ερειπωμένο και ως την ρίζα του  κατεστραμμένο κράτος.

          β. Ιωάννης Καποδίστριας:  Ήταν εξαιρετική η συγκυρία του ομόφωνου διορισμού (με επταετή θητεία) του Ιωάννη Καποδίστρια στη θέση του πρώτου Κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας,  στις 30 Μαρτίου 1827, από την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Η επιλογή του θεωρήθηκε (εσφαλμένα) ως ήττα της Αγγλικής και της Γαλλικής εξωτερικής πολιτικής και μεγάλη νίκη της Ρωσίας. Πέραν των αποδεδειγμένων ικανοτήτων του στη διεθνή σκηνή (ως εκτελεστικός Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, με μεγάλες επιτυχίες) το ήθος και η ακεραιότητα της προσωπικότητάς του ήταν εμβληματικά για το ξεκίνημα του ελληνικού κράτους. Η Ελλάδα επέζησε και εξελίχθηκε χάρη και στην συμβολή του, αλλά  το έργο του έμεινε μόνο  στο ξεκίνημα της ιδρύσεως του κράτους, επειδή σύντομα δολοφονήθηκε, οπότε σταμάτησαν οριστικά να υπηρετούνται οι  σκοποί του και οι αρχές του.

Για λόγους σημειολογικούς θα αναφερθεί μια αδρή οριοθέτηση της κρατούσας κατάστασης, όταν ανέλαβε την θέση του Κυβερνήτη, η οποία χαρακτηριζόταν από τα ακόλουθα:  Απουσία κοινής έννοιας περί κράτους. Ανέλεγκτοι τοπικοί άρχοντες (προύχοντες, οπλαρχηγοί, πλοιοκτήτες, τοπάρχες). Πλήρης απουσία οποιουδήποτε μηχανισμού διοίκησης (ουδείς υπάλληλος!).  Ισχυρή αντίδραση στην ιδέα κεντρικής δημόσιας  διοίκησης.  Οικονομικό χάος με παντελώς άδεια ταμεία.   Απουσία κρατικού στρατού η κρατικών ενόπλων δυνάμεων. Ελληνικό «υπο-Κρατίδιο» (κράτος ήταν οι «προστάτιδες» μεγάλες δυνάμεις).  

Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω ελάχιστα από τα πολλά που επιτεύχθηκαν και έβαλαν τις βάσεις για την δημιουργία ενός κρατικού μηχανισμού και τελικά την ύπαρξη ενός κράτους. Αυτά είναι: η εξάλειψη της πειρατείας στο αιγαίο πέλαγος διά του Ανδρέα Μιαούλη, η δημιουργία τακτικού στρατού από άτακτους στρατιώτες, η δημιουργία κρατικού στόλου, η ίδρυση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων,  του Εθνικού Νομισματοκοπείου (φοίνικας αντί γρόσια), η εκπαίδευση με βάση την παιδεία (αλληλοδιδακτική μάθηση από παλιούς μαθητές), η ίδρυση του Ορφανοτροφείου Αίγινας (τα ορφανά ήταν τότε περισσότερα από τα παιδιά με οικογένεια), της Εκκλησιαστικής Σχολής Πόρου, του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αρχαιολογικού Μουσείου, η δημιουργία των Ναυπηγείων του Πόρου και του Ναυπλίου, η ίδρυση της Γεωργικής Σχολής Τίρυνθας (υιοθέτηση της καλλιέργειας της πατάτας για τον πεινασμένο λαό), του Ελληνικού και Γαλλικού Τυπογραφείου Αίγινας και πολλά περισσότερα άλλα.

Τότε, γιατί δολοφονήθηκε;  Ο λόγος της δολοφονίας του είναι η επιτομή της ελληνικής αβελτηρίας που φθάνει στην   αυτοκαταστροφή. Με δεδομένη την καχυποψία της Αγγλίας και της Γαλλίας έναντι του οιονεί ρωσόφιλου Καποδίστρια, καθώς και την πρόσκρουση της δημιουργίας κράτους στα οικονομικά και πολιτικά  συμφέροντα των «αρχόντων», οι οποίοι συνομιλούσαν με τις προστάτιδες δυνάμεις, είναι εξηγήσιμη, αν και αποτρόπαια, η ανταρσία του Τζανή Μαυρομιχάλη στη Μάνη το 1830, με λάφυρο τη συνέχιση της κατακρατήσεως των τελωνειακών εσόδων της Μάνης, από την ευρύτερη οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, αντί του αυτονόητου. Δηλαδή, τα έσοδα αυτά από τα τελωνεία να κατατίθενται στο άδειο ταμείο του υπό διαμόρφωση Ελληνικού Κράτους.  Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, μέλος της οικογένειας που στασίασε στην Μάνη, φυλακίζεται με εντολή του Καποδίστρια. Την επόμενη ημέρα, ο Καποδίστριας, δολοφονείται από τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, αδελφό του Πετρόμπεη, ο οποίος έδρασε μαζί με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, γιο  του Πετρόμπεη. Έτσι απλά, τραγικά και άδικα για τον ίδιο και για την Ελλάδα.

Ο Καποδίστριας ουδέποτε έλαβε  μισθό. Αντίθετα ξόδεψε όλη του την μεγάλη περιουσία καλύπτοντας  ελλείμματα του υπό διαμόρφωση Ελληνικού Κράτους.  Αρνήθηκε και δεν έλαβε την δικαιούμενη χρηματική αποζημίωση που του έδωσε ο Τσάρος, για τις υπηρεσίες του προς την Ρωσία. Επέδειξε αγνή φιλοπατρία και αγαθές προθέσεις, σε συνδυασμό με φρενήρη εργατικότητα, της οποίας τα χαρακτηριστικά στοιχεία ήταν η  ανιδιοτέλεια και η αυταπάρνηση. Εύστοχα επέδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία και έδωσε ξεχωριστή προτεραιότητα στην Παιδεία, την εκπαίδευση και την καινοτόμα αυτοεκπαίδευση.

 Ίσως άξιο αναφοράς, ως γεγονός που συνέβη στη διάρκεια της δισεκατονταετηρίδας  μας, είναι ότι η Ελβετία τίμησε τον Καποδίστρια, τοποθετώντας την  προτομή του σε κεντρικό σημείο της Λωζάνης, αναγνωρίζοντας την προσφορά και την πολύτιμη συμβολή του στην συγγραφή του συντάγματος της Ελβετίας και της αποδοχής του συντάγματος αυτού από όλες τις πλευρές, καθώς και για την έκτοτε εφαρμογή του. Ανδριάντας του κοσμεί και πόλη του ακρωτηρίου της Ίστριας (Capo d’ Istria),  στην Κροατία, από όπου προέρχεται αυτός και η οικογένειά του, και από το οποίο σχηματίσθηκε το όνομά του.

Υπόθεση: Εάν δεν είχε δολοφονηθεί;

           γ. Μαύρο 97 (ο ατυχής πόλεμος);  Ο πόλεμος του 1897 εναντίον των Οθωμανών, κατά την γνώμη μου, κρίνεται αποκλειστικά και μόνο ως συνέχεια της ελληνικής χρεωκοπίας το 1894 και της καταρρακωμένης εσωτερικής κατάστασης του κράτους. Ευτυχώς κατέληξε, όχι από εμάς, αλλά χάρη στις τότε μεγάλες δυνάμεις, σε θετικό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι δεν υπήρξε απώλεια ελληνικών εδαφών, αλλά κυρίως διότι τελικά ιδρύθηκε η Αυτόνομη Κρητική Πολιτεία, έστω και υπό την Οθωμανική επικυριαρχία. Τελικώς παρά τις έντονες προσπάθειες αυτό-ακρωτηριασμού εκ μέρους της Ελλάδας, τελικώς αυτός δεν έγινε κατορθωτός και η Ελλάδα δεν ακρωτηριάσθηκε, χάρη στις μεγάλες δυνάμεις.

          δ. Μικρασιατική καταστροφή:   Αυτοχειρία μέσω εσωτερικής κατάρρευσης, με αποτέλεσμα όχι την νίκη των Τούρκων, αλλά την επιλογή της  ήττας εκ μέρους των Ελλήνων. Εδώ την κατάσταση καθόρισε το σύνδρομο του κάθε Έλληνα, το οποίο έχει ως κοινό παρονομαστή την πεποίθηση της παντογνωσίας και ότι είναι θέμα ωρών η επίλυση του κάθε προβλήματος, εάν αυτός είχε την εξουσία. Ήταν αποτέλεσμα της καταπληξιακής αδυναμίας να αναγνωσθεί και να καταγραφεί η απλή και ηχηρή πραγματικότητα, μαζί με τα δεδομένα της, ώστε να ληφθούν ανάλογες αποφάσεις.

          ε.    Βόρεια ΄Ηπειρος – Κύπρος:  Η συνθήκη του Λονδίνου, τον Μάιο του 1913, και το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας,  τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, καθόρισε αντίστοιχα τη σύσταση της Αλβανικού κράτους και τα σύνορά του, περιλαμβάνοντας σ’ αυτά και την Βόρεια Ήπειρο. Διαχρονικά, παρά το γεγονός ότι τρεις φορές ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε και κατίσχυσε, καταβάλλοντας πολύ αίμα, το τελικό αποτέλεσμα παραμένει μέχρι σήμερα το ίδιο.

 Μετά το ενοχικά ζοφερό για τον Ελληνισμό 1974, η Κύπρος συνεχίζει να παραμένει αιχμάλωτη και ακρωτηριασμένη, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών και αποφάσεων.

4. Μείζονες «συγκλίσεις».  Υπάρχουν μείζονες συγκλίσεις που κατέληξαν σε μεγάλα εθνικά επιτεύγματα. Δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να αναλυθούν όλες οι θετικές συγκλίσεις, ως μια μορφή εξισορρόπησης των αρνητικών συγκλίσεων. Η επίγνωση των  αρνητικών αποκλίσεων έχουν μεγαλύτερη δύναμη προς  αυτογνωσία και  κριτική αξιολόγηση, σε σχέση  με τις θετικές, οι οποίες και επαναπαύουν, δίνοντας ένα αίσθημα ψευδούς ασφάλειας και πληρότητας. Ονομαστικά και μόνο θα αναφερθούν μερικά αποτελέσματα συγκλίσεων, με συμβολικό αλλά και ουσιαστικό χαρακτήρα, που επιβεβαιώνει από την αντίθετη πλευρά, ότι δηλαδή ενώ η μη σύγκλιση καταστρέφει, η σύγκλιση όχι μόνο αποτρέπει την ισοπέδωση,  αλλά δημιουργεί συνθήκες  επιτυχιών.

Η Ελλάδα ξεκίνησε με πρώτο κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια, έχοντας ως εδάφη της την Πελοπόννησο και μέρος της Στερεάς Ελλάδας. Η πρώτη «αυτόματη» εδαφική  ανάκτηση  ήταν τα νησιά του Ιονίου, τα οποία ενσωματώθηκαν χωρίς πόλεμο, με απόφαση των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία).  Το 1864, το Ιόνιο Κοινοβούλιο κήρυξε την ένωση με την Ελλάδα.  Το 1881  προστέθηκε η Θεσσαλία (εκτός από την περιοχή της Ελασσόνας) και η επαρχία της Άρτας. Το 1913,  με την συνθήκη του Λονδίνου, ενσωματώθηκε στον εθνικό κορμό η Ήπειρος, η Μακεδονία και η Κρήτη.  Το 1920  προστέθηκε για λίγο η Ανατολική Θράκη και η  περιοχή της Σμύρνης, που επέστρεψαν όμως στην Οθωμανική κυριαρχία, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Στην Ελλάδα προστέθηκε η δυτική Θράκη το 1920. Ως επινίκια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παραχωρήθηκαν το 1947, τα Δωδεκάνησα. Σήμερα, με την επιλογή ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

5. Επιμύθιο.  Η τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, από το 1974 μέχρι σήμερα, συνεχίζει ενδυναμούμενη. Με εφαλτήριο το σήμερα προσβλέπει βασίμως και με αυτοπεποίθηση στη συνεχή διεύρυνσή της, επ’ ωφελεία του κάθε πολίτη της.  Δεν  είναι ευρέως γνωστό ότι ως δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία θεωρείται η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, από το 1924 έως το 1935. Ως πρώτη περίοδος της Ελληνικής Δημοκρατίας προσμετρούνται τα χρόνια της Επανάστασης του 1821 και μετά, μέχρι την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Όθωνα, το 1832.  Δηλαδή σε αδρές γραμμές, από τα 200 εορταζόμενα χρόνια, οι τρεις περίοδοι της Ελληνικής Δημοκρατίας καλύπτουν περίπου 66 χρόνια, που αποτελεί το 1/3 της συνολικής χρονικής διάρκειας των δυο αιώνων.

Το μείζον και αισιόδοξο, ως κατάκτηση, είναι ότι η τελευταία Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία είναι η μακροβιότερη, η δημιουργικότερη και γίνεται με συνθήκες εξωτερικής στήριξης και συνεργασίας (Ευρωπαϊκή Ένωση). Η Δημοκρατία μας είναι ενταγμένη στον σκληρό οικονομικό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεωρείται πλέον ως μία ισότιμη και ισάξια χώρα, σε σχέση με τις θεωρούμενες ως πρωτοπόρες χώρες της ΕΕ. Ίσως αυτό αποτελεί και το σπουδαιότερο τελικό και σύγχρονο επίτευγμά μας, που δικαιώνει και την πορεία των δύο αιώνων.

Εάν ως μέτρο σύγκρισης θεωρήσουμε την Ελλάδα του 1821, η σημερινή Ελλάδα παρουσιάζει διαστημικά μεγέθη και κατατάσσεται με αντικειμενικά κριτήρια και έγκυρες μετρήσεις στον αναπτυγμένο κόσμο, με υψηλό επίπεδο ζωής και με κράτος δικαίου. Ίσως για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να επικεντρώνουμε κυρίως στις αρνητικές «αποκλίσεις» μας, ώστε να προσαρμοζόμαστε ταχύτερα, μαζικότερα και αποτελεσματικότερα στις ιστορικές προκλήσεις.

Η αύρα που αφήνουν αυτοί οι δύο τελευταίοι αιώνες της ιστορίας της Ελλάδας, ως διαχρονική αξία, ως αιτούμενο, αλλά κυρίως, ως παρακαταθήκη,  είναι ότι  η αναγνώριση της ιστορικής πραγματικότητας και αλήθειας είναι υποχρέωση ηθική και επιστημονική όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων. Επιτυγχάνεται μέσω  της αυτογνωσίας και της αυτοκριτικής (προσωπικής και συλλογικής).   

Τα ιστορικά γεγονότα δεν πρέπει να αποτελούν βάση και εφαλτήριο φανατισμού, αλλά να είναι τα μέσα και τα εργαλεία για την κατανόηση της πραγματικότητας και για τη δόμηση στερεών βάσεων  συν-εννόησης και συν-δημιουργίας.     

Η ομόνοια ανθρώπων και λαών οφείλει να βασίζεται στις ιστορικές αλήθειες και στην παρρησία των ιστορικών ή και των προσωπικών γεγονότων.

ΣΣΑΣ, ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΝ

4 Σχόλια

Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α Αθανασιάδης Ιορδάνης

12 Μαρτίου 2021

Πληροφορηθήκαμε ως Επιστημονική Ένωση Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων την προκήρυξη Διαγωνισμού πρόσληψης Ιατρών από τη Διεύθυνση Υγειονομικού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.
Το γεγονός προκάλεσε ανησυχία, αναστάτωση και προβληματισμό σε όλους τους Στρατιωτικούς Ιατρούς αποφοίτους της ΣΣΑΣ καθότι δημιουργεί μία κατάσταση αδικίας των Αξκων που εκπαιδεύθηκαν επί εξαετία στη Σχολή ώστε να εξέλθουν ικανά Στελέχη με Στρατιωτική εκπαίδευση, ήθος και συνείδηση Αξκού.
Εν προκειμένω οι συνάδελφοι ιδιώτες Ιατροί θα στελεχώσουν το Ναυτικό για επείγουσες ανάγκες υγειονομικής φύσεως, αλλά θα εισέλθουν στην επετηρίδα των προερχομένων εκ της ΣΣΑΣ και όχι ως Επικουρικοί Ιατροί θεσμός που υιοθετήθηκε από την Πολιτεία για επείγουσες ανάγκες.

1) Η ΣΣΑΣ, διαχρονικά, σε αγαστή συνεργασία με το ΑΠΘ, εκπαιδεύουν στρατιωτικά και ιατρικά τους Μαθητές της Σχολής ώστε να αποδίδονται στις Ένοπλες Δυνάμεις ικανά – άριστα Στελέχη για τις Υγεινομικές Δομές τους.

2) Οι Δνσεις Υγειονομικών Κλάδων σχεδιάζουν και  μελετούν τις ανάγκες σε αριθμό και ειδικότητες των Νοσοκομείων /Μονάδων τους και εγκαίρως υποβάλλουν τις προτάσεις τους ώστε να σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα με εκτέλεση /υλοποίηση σε βάθος χρόνου ώστε να καλύπτονται επαρκώς όλες οι Δομές Υγείας.

3) Η ολοκλήρωση των Σπουδών (Βασική Ιατρική – Ειδικότητα – Εξειδίκευση) απαιτούν ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα κατά μέσο όρο 15 χρόνων, γεγονός που τονίζει εμφανέστατα την υψηλή αξία των ειδικών επιστημόνων και την όχι εύκολη αντικατάστασή τους.
Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των εισακτέων στη ΣΣΑΣ ελαττώθηκε δραματικά ενώ ταυτόχρονα η «τάση» παραιτήσεων ενισχύθηκε επιδημικώ τω τρόπω με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στη βαθμιαία οδυνηρή κατάσταση να μην επαρκούν οι Αξκοί για την κάλυψη βασικής λειτουργίας των Υγειονομικών Μονάδων.

4) Στην «επιδημία» απομάκρυνσης των Στελεχών με υψηλή κατάρτιση επιβάλλεται να ενσκύψουμε με σύνεση και επιμελή προβληματισμό.
Να εξασφαλίσουμε προοπτικές εξασφάλισης νοσοκομειακών θέσεων και αξιολογήσεων κατ’αξία ώστε να μη χάνονται εν μιά νυκτί ικανότατα Στελέχη στην πλέον ώριμη – αποδοτική φάση της σταδιοδρομίας των. Ποιοί λόγοι οδηγούν τους αρχικά γοητευμένους φερέλπιδες αρίστους νεαρούς στον ομιχλώδη ορίζοντα της απογοήτευσης;
Χρειάζονται  περίσκεψη και σύνεση και σοφοί ελιγμοί στη διαχείρηση αυτών των Κρίσεων ώστε να προλαμβάνουμε και να θεραπεύουμε καταστάσεις
Καταθέτουμε ορισμένες σκέψεις -προβληματισμούς:
Τα υψηλόβαθμα Στελέχη στον ορίζοντα της Ανώτατης εξέλιξης βιώνουν το συναίσθημα της αβεβαιότητας ή /και της άδικης αξιολόγησης.
Παρεμβάσεις αλλοτρίων – προτάσεις και παρασκηνιακές οχλήσεις στις Κρίσεις – Αξιολογήσεις καταλήγουν σε απώλειες Ικανών και αξίων Στελεχών και χρόνια λίμναση των μετρίων.
Εν λύπη καταθέτουμε την οδυνηρή κατάσταση στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία να αποδυναμώνονται και να αποπροσανατολίζονται εξυπηρετώντας Πολιτειακά συμφέροντα κατά προτεραιότητα ποδηγετούμενα από ισχυρούς παράγοντες και τα Στελέχη να αισθάνονται ουραγοί και σε δεύτερη μοίρα ή /και εγκατάλειψη.
Σε θέσεις Ανωτάτων Δκσεων άλλοι χρονίζουν , άλλοι αποπέμπονται με συνοπτικές διαδικασίες, αχλύος καλυπτόμενες, κι άλλοι αξιόλογοι ούτε προτείνονται ούτε εκτιμώνται.
Παρεμβάσεις εξυπηρετούμενων με συμφέροντα γοητευτικά κρατούν και στηρίζουν ημετέρους.
Και η παρακμή του ήθους και ο βυζαντινισμός γίνονται καθεστώς παγιούμενο.
«Το καράβι στη θάλασσα μποτίλια στο πέλαγος»
ΟΜΩΣ χρειαζόμαστε ΙΚΑΝΑ Στελέχη

5) Αν οντως επιθυμούμε να υπάρχει ΣΣΑΣ:
Αν ο στόχος είναι να υφίστανται Στρατιωτικά Νοσοκομεία με κύρια Αποστολή το Στρατο και τα Μέλη του ,με δομή ,στελέχωση ,λειτουργία ανάλογου προσανατολισμού.
Απαιτούνται :
Ισχυροί προβληματισμοί,σοβαρές συσκέψεις,Διακλαδικές συνεργασίες με σχεδιασμούς επάνδρωσης σε βάθος χρόνου καθότι οι καιροί δεν χαρίζονται
Επιβάλλεται:
Αύξηση των εισακτέων στη ΣΣΑΣ
Ενδυνάμωση, Πνεύμα και υψηλο Ηθικό
Ελεύθερα πνεύματα και Αξιοκρατία.
Η προβολή των Αρίστων και η ανάθεση αντίστοιχων θέσεων ευθύνης -Δκσεως.
Τα Ανώτατα  Συμβούλια, να γνωρίζουν τα Στελέχη (πορεία και έργο) και να τα αξιολογούν άμεσα.
Έχουμε την «Τρανή διπλή Αποστολή»
Να αγωνισθούμε για τα κρείττονα.

Αθανασιάδης Ιορδάνης
Αντγος εα

Τα Νεα μας