• – 2023.12.07
• – Κωσταντίνος Κουσκούκης

________Κουσκούκης Ε. Κωνσταντίνος, Καθηγητής Δερματολογίας, Νομικός, Πρόεδρος Ιπποκρατείου Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής, Πρόεδρος Παγκόσμιας Ακαδημίας Κινεζικής και Συμπληρωματικής Ιατρικής, Αντιπρόεδρος Β΄ Παγκόσμιου Ιπποκράτειου Ινστιτούτου Ιατρών, Αρχίατρος ε.α.
π. Γεν. Γραμμ. Υπ. Παιδείας, Αντιπρύτανης Δ.Π.Θ.

Ιαματική Ιατρική

Η Ιαματική Ιατρική είναι συμπληρωματική θεραπευτική μέθοδος της Κλασικής Ιατρικής, με την οποία συνδυάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται, για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού θεραπευτικού αποτελέσματος. Οι θεράποντες Ιατροί, έχοντας στο θεραπευτικό τους οπλοστάσιο τα προϊόντα της σύγχρονης φαρμακοβιομηχανίας, αξιοποιώντας συγχρόνως τα αποτελέσματα της καινοτόμου έρευνας πάνω στα φάρμακα, θα πρέπει να προσεγγίζουν συμπληρωματικά και όχι απαξιωτικά τα επιστημονικά αποτελέσματα της έρευνας της Ιαματικής Ιατρικής, προς όφελος πάντα των ασθενών, χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες και σαφώς μικρότερη οικονομική επιβάρυνση.

Η Ιαματική Ιατρική, με τη βοήθεια της επιστημονικής τεκμηρίωσης της θερμικής, μηχανικής, χημικής και ειδικότερα της βιολογικής και ανοσολογικής δράσης των ιαματικών φυσικών πόρων, αναδείχτηκε ως συμπληρωματική θεραπευτική μέθοδος στο θεραπευτικό πλαίσιο της Κλασικής Ιατρικής, ως φιλοσοφική ανθρωπολογία για την ύψιστη διακονία του ανθρώπου, απαλλαγμένη όμως από τις δεισιδαιμονίες και σε συνδυασμό με την Περιβαλλοντική Ιατρική. Οι θεραπευτικές δράσεις αφορούν παθήσεις του μυοσκελετικού, νευρικού, αναπνευστικού, καρδιαγγειακού, αιμοποιητικού, γαστρεντερικού, ουρολογικού και ενδοκρινολογικού συστήματος, καθώς και δερματολογικές, γυναικολογικές, αλλεργικές και ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις. Οι θεραπευτικές μέθοδοι της Ιαματικής Ιατρικής με ιαματικούς φυσικούς πόρους είναι η εξωτερική υδροθεραπεία, η ποσιθεραπεία, η εισπνοθεραπεία, η πηλοθεραπεία, η θαλασσοθεραπεία, η σπηλαιοθεραπεία και η βιομετεωρολογική θεραπεία. Από καταβολής κόσμου, η υγεία, η ευεξία, η δύναμη και η ομορφιά συγκαταλέγονται μεταξύ των πολυτιμότερων αγαθών της ζωής. Ειδικά στην Αρχαία Ελλάδα, η φροντίδα της σωματικής, ψυχικής και πνευματικής υγείας αποτελούσε σημαντικό τμήμα του Ελληνικού πολιτισμού. Από τότε και έως σήμερα, στην Ελλάδα εφαρμόζεται εμπειρικά η ιαματική θεραπεία, παρά το προνόμιο να είναι γενέτειρα του Πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη, ο οποίος θεμελίωσε τις αρχές της Ιαματικής Ιατρικής.

Το 2015 ιδρύθηκε η Ιπποκράτειος Ακαδημία Ιαματικής Ιατρικής, με στόχο την καθιέρωση και επικαιροποίηση της Ιαματικής Ιατρικής ως συμπληρωματικού θεραπευτικού μέσου, με την επιστημονική τεκμηρίωση των ιατρικών εφαρμογών της, σε συνεργασία με τις επιστημονικές εταιρείες διάφορων ειδικοτήτων καθώς και το Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών του Π.Ι.Σ., στο οποίο διετέλεσα Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τομέα Τουρισμού Υγείας .

Ευοίωνες, όμως, προοπτικές για την Ελλάδα αποτελούν το νομικό και θεσμικό πλαίσιο που εξασφαλίζει την επιστημονική τεκμηρίωση της δράσης των ιαματικών φυσικών πόρων σε διάφορες παθήσεις, ενώ σημαντική επίσης θετική εξέλιξη είναι η απόφαση της Ολομέλειας του ΚεΣΥ του 2018 που επισημοποιήθηκε με Κ.Υ.Α. Υπουργών Υγείας κ.Πλεύρη και κ. Γκάγκα, το 2022 για την καθιέρωση της Συμπληρωματικής Ιατρικής, στην οποία εντάσσεται και η Ιαματική Ιατρική. Επιβεβαιωτικό, επίσης, στοιχείο των αποτελεσμάτων των συμπληρωματικών θεραπειών της Ιαματικής Ιατρικής αποτελεί και η συνεχιζόμενη έγκριση εκτέλεσης συνταγών των θεραπόντων ιατρών του ΕΟΠΠΥ. Καθοριστικό, παρομοίως, ρόλο διαδραματίζει και η θεσμοθέτηση Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών με εξειδίκευση την Ιαματική Ιατρική στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, καθώς και η έναρξη ανάλογου προγράμματος e-learning στο ΕΚΠΑ. Η προσπάθεια αυτή συνεχίζεται, με απώτερο σκοπό την ένταξη της Ιαματικής Ιατρικής ως επιλεγόμενου μαθήματος στην προπτυχιακή εκπαίδευση των φοιτητών Ιατρικής, αφενός, και, αφετέρου, την παρακολούθηση εκπαιδευτικού προγράμματος Ιαματικής Ιατρικής στη μεταπτυχιακή ειδίκευση σε συναφείς ειδικότητες. Οι θεραπευτικές εφαρμογές της Ιαματικής Ιατρικής στις διάφορες ειδικότητες αποδεικνύονται με τεκμηριωμένες μελέτες, διδακτορικές διατριβές και επιστημονικές εργασίες (evidence based medicine).

Η διά βίου ενασχόλησή μου με την Ιαματική Ιατρική αποτελεί τη δεύτερή μου φύση ως Κλασικού Ιατρού και συνάδει απόλυτα με την ολιστική προσέγγιση της Ανθρωπιστικής Ιατρικής του Ιπποκράτη. Είμαι υπέρμαχος της Ιαματικής Ιατρικής και ασχολούμαι πολλά χρόνια, εκπαιδευτικά, ερευνητικά και επαγγελματικά, όντας επίσης θιασώτης της βιωματικής εκπαίδευσης. Επίμονη προσπάθειά μου αποτελεί η ανάδειξη της αξίας της Ιαματικής Ιατρικής, ώστε οι ειδικευμένοι θεράποντες Ιατροί να βοηθούν τους ασθενείς τους και με συμπληρωματικές θεραπευτικές μεθόδους, πάντα υπό το πρίσμα της Κλασικής Ιατρικής, η οποία είναι μοναδική, ενιαία και τεκμηριωμένη με τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, της Προσωποποιημένης Ιατρικής και της Ιατρικής Ακριβείας. Πρέπει να εφαρμόζουμε τις βέλτιστες πρακτικές του “Meditation” και όχι μόνο του “Medication”, στο εξαίρετο και μοναδικό βιοκλίμα της Ελλάδας, με συνεργατικά σχήματα
“Medical Thermal Clusters” αντιγήρανσης και πρόληψης, για να καταστήσουμε τη χώρα μας ένα παγκόσμιο θέρετρο υγείας και ευζωίας, δίνοντας υψηλή προστιθέμενη αξία στην εθνική μας οικονομία.

Θεωρώ, τέλος, ότι πρέπει να ζούμε και όχι απλώς να υπάρχουμε, καθώς το σήμερα αξίζει δύο αύριο, και να συνεργαζόμαστε με άτομα τα οποία είναι πομποί και δέκτες συγχρόνως ιδεών και βιοενέργειας, που αντιπροσωπεύουν το “Think and do tank” και όχι απλώς το “Think tank”, σκεπτόμενος πάντα ότι οι άνθρωποι αναδεικνύονται από τα έργα τους ως συνέκφραση όλων των προσπαθειών τους υπό την τήβεννο του οικουμενικού πνεύματος.

• Επιμέλεια ανάρτησης – Εξώφυλλο
• Αργύρης Τασιόπουλος

Ολες οι Αναρτήσεις μας υπό μορφή καταλόγου ανερξαρτήτως κατηγορίας και μορφής.

• – 2023.12.02
• – ΕΕΥΕΔ

• ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ
• ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΣΙΣ, ΣΣΑΣ, ΣΑΝ ΠΟΥ ΑΠΕΒΙΩΣΑΝ

ΕΤΟΣ 2023

• 2023.12.05 – ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΕΕΥΕΔ 2021-2023
• 2023.12.02 – ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΘΟΓΙΑΝΝΗΣ. Ε. Παπαθανασίου
• 2023.12.01 – ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ …….. Λ. Βαζαίος
• 2023.12.01 – 401 ΓΣΝΑ , ΕΕΥΕΔ
• 2023.11.29 – Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΠΟΛΥ, Δ. Χατζηγεωργίου
• 2023.11.27 – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ, Γ. Μηνόπουλος
• 2023.11.26 – ΟΡΚΟΜΩΣΙΑ ΠΡΩΤΟΕΤΩΝ ΣΣΑΣ ΝΟΕ 2023, ΕΕΥΕΔ
• 2023.11.22 – Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.11.14 – ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ, Ε. Παπαθανασίου
• 2023.11.14 – ΜΙΣΟΣ ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΑΝΙΑΤΟΝ, Α. Τασιόπουλος
• 2023.11.10 – ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.11.07 – ΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ, Ν. Παπαγιαννόπουλος
• 2023.11.09 – ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, Λ. Βαζαίος
• 2023.11.03 – ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΕΕΥΕΔ 2023, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.10.29 – ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΜΑΛΤΑ, Α. Τασιόπουλος
• 2023.10.26 – ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ, Α. Τασιόπουλος
• 2023.10.18 – ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1964, Λ. Βαζαίος
• 2023.10.14 – ΤΕΛΕΣΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.10.12 – 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944, Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ, Λ. Βαζαίος
• 2023.10.12 – ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΡΑΛΕΤΟΥ, Α. Τασιόπουλος
• 2023.09.26 – ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΕΕΥΕΔ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.09.25 – ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΜΑΛΤΑ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.09.19 – Η ΕΕΥΕΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ, Ν. Παπαγιαννόπουλος
• 2023.09.14 – ΣΤΗ  ΣΕΡΒΙΑ με την ΕΕΥΕΔ., Γ. Γκόνης
• 2023.09.03 – ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΙΛΚΑΣ, Σ. Γεωργακής
• 2023.09.02 – ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΥΡΠΑΣ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.08.19 – ΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΗΣ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.07.20 – ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ, ΔΣ/ΕΕΥΕΔ
• 2023.07.09 – ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.07.04 – Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ & Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.07.01 – ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΣΙΚΗΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.06.29 – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΕΥΕΔ
• 2023.06.15 – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.06.14 – ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΩΤΤΗΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.06.09 – ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΚΗΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.05.27 – ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΝΑΣΣΟΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.06.11 – 2ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ : ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ. ΕΕΥΕΔ
• 2023.05.16 – Η ΙΛΙΑΔΑ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ, Α. Τασιόπουλος
• 2023.05.12 – ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ Λ. Βαζαίος
• 2023.05.10 – Α’ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Η. Παπαδημητρακόπουλος κ.α
• 2023.04.15 – ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ, EEYED
• 2023.04.12 – ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΣ, Θ. Τσοχαλή
• 2023.04.11 – Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ  Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΑΡΙΟ! Λ. Βαζαίος
• 2023.04.10 – ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Βιβλίο Δ. Μακρατζάκη
• 2023.04.05 – Ιατρική Σχολή ΑΠΘ και ΣΙΣ – ΣΣΑΣ : Σχέση διοικητική ή συμβιωτική αλληλεπίδραση?, Αναστάσιος Μάνθος
• 2023.04.04 – ΜΟΡΤΖΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2023.03.30 – 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1965, Παπαθανασίου Ευριπίδης
• 2023.03.29 – ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΕΥΕΔ
• 2023.03.29 – ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ ΣΤΟ 424 ΓΣΝΕ, Τασιόπουλος Α.
• 2023.03.25 – ΠΑΝHΓΥΡΙΚΟΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ, Βαζαίος Λάμπρος
• 2023.03.24 – ΥΓΕΙΑ & ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ, Ι. Δώδου και Α. Διαμαντή
• 2023.03.22 – ΑΝΔΡΟΚΛΗΣ ΖΕΡΒΑΚΗΣ, Βαζαίος Λάμπρος
• 2023.03.21 – ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΕΙΑ, Θεόδωρος Τσοχαλής
• 2023.03.21 – ΑΠΟΥΛΗΙΟΥ, ΕΡΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ, Θεόδωρος Τσοχαλής
• 2023.03.21 – ΟΒΙΔΙΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ, Θεόδωρος Τσοχαλής
• 2023.03.15 – ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΣΣΑΣ
• 2023.03.07 – ΤΑΚΤΙΚΕΣ & ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΞΚΩΝ ΥΓ ΕΔ
• 2023.03.06 – ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΦΡΟΥΡΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
• 2023.03.06 – ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΔΣ ΕΕΥΕΔ
• 2023.02.27 – PLEURAL DISEASE Παρουσίαση Βιβλίου
• 2023.02.26 – ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Μαριάνα Κορομηλά
• 2023.02.12 – ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΕΕΥΕΔ, ΕΤΟΥΣ 2022
• 2023.01.26 – ΜΠΙΡΜΙΛΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
• 2023.01.15 – ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ,
• 2023.01.08 – 1832-2022, 190 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡAΤΙΩΤΙΚΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Γεν. Αρκτρος Τερψίδης Κων/νος.
• 2023.01.04 – ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ – ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑ.

ΕΤΟΣ 2022

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

• Αναρτήθηκαν 91 άρθρα
• Την Ιστοσελίδα επισκέφτηκαν 13.308 άτομα τα οποία διάβασαν συνολικά 30.041 άρθρα μας

• 2022.12.20 – ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2022.12.18 – ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ, Σκαμπαρδώνη Γρηγόρη, Από το Βιβλίο “Λήθης Αντίδοτο
• 2022.12.18 – ΑΣΥΝΗΘΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ, Σαμπαρδώνη Γρηγόρη, Από το Βιβλίο “Λήθης Αντίδοτο”
• 2022.12.18 – ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ, 1992/4/29, Σκαμπαρδώνης Γρ. Από το Βιβλίο “Λήθης Αντίδοτο”
• 2022.12.17 – Το ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΚΙΝΙΝΗΣ, Λάμπρος Βαζαίος. Από το Βιβλίο “Ο Οδυσσέας στις στήλες του Ιανού”. Σε μορφή pdf : εδώ
• 2022.12.17 – O ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΥΤΗΛΙΝΑΙΟΣ, Λάμπρος Βαζαίος. Από το Βιβλίο “Ο Οδυσσέας στις στήλες του Ιανού”. Σε μορφή pdf : εδώ
• 2022.12.12 – ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ . ΕΕΥΕΔ
• 2022.12.08 – ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ; Κ. Γαρδίκας.
• 2022.12.07 – JOSEPH STRNAD – Χειροποιητής χειρουργικών εργαλείων. Στέφανου Γερουλάνου, Καθηγητή Ιστορίας της Ιατρικής. Εταιρεία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας.
• 2022.11.28 – ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ Γ΄ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1843, Λ. Βαζαίος.
• 2022.11.23 – ΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ, Γ. Γκόνης. Στην Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη μας.
• 2022.11.17 – Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Λάμπρου Βαζαίου.
• 2022.11.16 – Παρουσίαση Βιβλίου. ΟΙ ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Γεωργίου Δαλαμάγκα. Στην Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη μας
• 2022.11.16 – ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ του ΝΕΟΥ 424 ΓΣΝΕ 8.07.2003. Παπαγιαννόπουλου Νικ.ΕΕΥΕΔ
• 2022.11.16 – Η ΕΕΥΕΔ ΣΤΟ 28ο ΙΣΕΔ.
• 2022.11.13 – ΕΤΗΣΙΟ ΜΗΝΟΣΥΝΟ ΣΤΗΝ ΣΣΑΣ
• 2022.11.12 – ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ, Καθηγητού Παθολογίας Κ.Δ. Γαρδίκα.
• 2022.11.10 – ΤΡΟΦΟΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ. Μπλέτσα Κων/νου & Θεοχάρη Ελισάβετ (Μαθητές ΣΣΑΣ).
• 2022.11.03 – ΤΟ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ’40 Γ. Αθανάσαινα  , Ιατρού ΠΝ ε.α
• 2022.10.28 – 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ. Ταξιάρχου ε.α Βαζαίου Λάμπρου.
• 2022.10.28 – ΠΟΛΕΜΟΣ 1940 – ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΔΕΛΦΗΣ. Ζωής Τσουκαλά-Κακαρούκα.
• 2022.10.27 – 28ο ΙΣΕΔ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΕΕΥΕΔ
• 2022.10.27 – ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ ’40’ Υπτγος (ΥΙ) ε.α Γκόνης Γεώργιος.
• 2022.10.25 – Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 26 ΟΚΤ 1912, Κυριακόπουλου Κ.
• 2022.10.25 – ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Ε.Ξένου.
• 2022.10.24 – 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022, Λ. Βαζαίος, Ταξίαρχος ΥΙ
• 2022.10.23 – ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΙΚΟΓΛΟΥ – Ένας Έλληνας γιατρός στον Βουλγαρικό στρατό (1912-1913), Πέτρος Νταφούλης.
• 2022.10.14 – Η ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ, Πολεμικός Τύπος.
• 2022.10.12 – Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, Λ. Βαζαίος.
• 2022.10.11 – ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ – ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ, Α. Τασιόπουλος.
• 2022.10.03 – ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ, Ν. Παπαδογιαννάκη.
• 2022.10.01 – ΤΟΚΕΙ-ΜΑΡΟΥ – Σμύρνη 18-9-1922, Λ. Βαζαίος
• 2022.09.29 – Οταν η σύριγγα συναγωνίζεται την λόγχη, Απόσπασμα από την Μυθική Πραγματικότητα, ΕΕΥΕΔ.
• 2022.09.25 – Χατζηπρίμος Γεώργιος, ΕΕΥΕΔ
• 2022.09.23 – Η ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ Μαρτυρία Γερουλάνου Μαρίνου.
• 2022.09.23 – 100 Χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή (Ενότητα Αναρτήσεων). ΕΕΥΕΔ
• 2022.09.22 – 100 Χρόνια από την Μικρασιατική Εκστρατεία, Η Υγειονομική κάλυψη κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία. Μαρτυρία Παντελή Πρινιωτάκη
• 2022.09.23 – 100 Χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, Ο Μαρτυρικός Θάνατος του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου. Εφημερίδα Συνδέσμου Αποστράτων Αξκων ΠΒ “Πυροβολητής”.
• 2022.09.23 – 100 Χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, Ανχης Αθανάσιος Σακέττας, Μικρασιατική Εκστρατεία. Εφημερίδα Συνδέσμου Αποστράτων Αξκων ΠΒ “Πυροβολητής”.
• 2022.09.21 – Σύντομη ιστορική ανασκόπηση της Ελληνικής Κτηνιατρικής Χειρουργικής. Λ. Παπάζογλου, Βασιλεία Αγγέλου. Αρχείο pdf εδώ.
• 2022.09.20 – Λήθης Αντίδοτον. Οι αναμνήσεις ενός Στρατιωτικού Ιατρού, Γρ. Σκαμπαρδώνη.
• 2022.09.16 – Το Πρώτο Ελληνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, Λάμπρος Βαζαίος, Ταξχος ΥΙ, εα.
• 2022.09.15 – Η Νοσηλεία των Τούρκων Αιχμαλώτων κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο, Γ. Σκαμπαρδώνης.
• 2022.09.07 – Παναγιώτης Μ.Μινως, Ενας γιατρός στα σκλαβωμένα Γιάννενα,Ελευθερίας Δόβα.
• 2022.09.06 – Γ’ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Γεν. Αρκτρος Τερψίδης Κων/νος.
• 2022.09.06 – ΚΟΝΤΟΑΓΓΕΛΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ. Απεβίωσε.
• 2022.09.01 – Ο ΒΙΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ (1823), Γ. Ν. Αντωνακόπουλου.
• 2022-09.01 – ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ ΑΝΕΣΤΗΣ. Απεβίωσε
• 2022.08.25 – ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ – ΛΟΥΚΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ.
• 2022.08.20 – ΑΛ ΤΣΜΠΟΥΡ ΜΠΑΣΕΙΛ. Απεβίωσε.
• 2022.08.17 – ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ.ΝΙΚ. Απεβίωσε.
• 2022.08.01 – ΜΠΟΥΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ. Απεβίωσε.
• 2022.06.02 – ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ – “ΈΝΑΣ ΓΜΩΡΙΜΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
• 2022.05.27 – Ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΒΑΔΙΚΟΛΙΑΣ. Ομιλιά Σαρήπουλου Δημ.
• 2022.05.20 – ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ. Απεβίωσε
• 2022.07.01 – ΣΙΣ ΤΑΞΗ 1953
• 2022.05.07 – ΤΑΞΗ ΣΙΣ 1954
• 2022.04.10 – Παρουσίαση Βιβλίου “Ταξίδι στη ζωή μας” Δ. Μπούκη.
• 2022.04.05 – ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΑΚΑΒΙΤΣΑΣ. Ο γιατρός, ο λογοτέχνης. Θ. Φιλιππίδη
• 2022.04.03 – ΜΥΘΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Δ. Μπούκη – Κ. Κυριακόπουλου.
• 2021.12.31 – Ο ΗΡΑΚΛΗΣ, ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ, Δ. Αλειφερόπουλος. Βιωματική Ιστορία.
• 2022.03.30 – Παρουσίαση Βιβλίου Αλειφερόπουλου Δ. Σ’ ευχαριστώ καρκίνε.
• 29.03.2022 – Φωκάς Φωκάς. Αποκαλυπτήρια Προτομής
• 29.03.2022 – Ορκωμοσία Αξκων ΣΣΑΣ.
• 29.03.2022 – Κεχαγιαδάκης Λεφτέρης, Έφυγε από κοντά μας.
• 28.03.2022 – Η Ελληνικὴ Επανάσταση και ο ρόλος του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Η Διαμάχη Καποδίστρια και Μέττερνιχ. Η Πολιτικὴ των Μεγάλων Δυνάμεων. Κυριακόπουλος Κ.
• 28.03.2022 – Ιωαννάκης Δημήτρης, Έφυγε από κοντά μας.
• 2022.03.27 – ΤΑΞΗ ΣΙΣ 1955.
• 24.03.2022 – ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ. Μηνόπουλος Γ.
• 2022.03.05 – Παρουσίαση Βιβλίων. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΛΑΜΑΓΚΑΣ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
• 2022.03.03 – Παρουσίαση Βιβλίου Μηνόπουλου Γεωργίου “Curriculum Vitae“
• 2022.03.01 – ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΕΥΕΔ
• 2022.01.31 – ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ 2021, ΕΕΥΕΔ.
• 2022.02.28 – Κωστής Παλαμᾶς, Ε. Καλαμπαλίκας.
• 2022.02.28 – Παρουσίαση Βιβλίου, ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΛΑΙΣ; Ι.Παλέρμου.
• 2022.02.27 – Τζαρδής Μανώλης, έφυγε από κοντά μας.
• 2022.02.ΧΧ – Ο εθνομάρτυρας Άγιος μητροπολίτης Δράμας – Σμύρνης Χρυσόστομος, Ε. Βασιλείου.
• 2022,02.05 – ΤΑΞΗ ΣΙΣ 1956.
• 2022.03.12 – 6η ΗΜΕΡΙΔΑ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ 424 ΓΣΝΕ – ΕΕΥΕΔ.
• 2022.01.29 – ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ 1833-2017
• 2022.01.09 – ΡΙΖΕΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΝΔΥΛΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΕΤΟΣ 2021

• 2021.12.13 – ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ 1833-1986. Κυριακόπουλος Κ.
• 2021.12.05 – ΤΑΞΗ ΣΙΣ 1958
• 2021.11.21 – ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Κ. Κυριακόπουλος.
• 2021.11.20 – ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ ΙΑΤΡΟ ΣΑΜΟΥΕΛ ΧΑΟΥ. Γ. Γκόνης.
• 2021.11.20 – ΤΑΞΗ ΣΙΣ 1959
• 2021.11.13 – ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΑ ΔΗΜ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ.
• 2021.11.12 – ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΠΡΩΤΟΕΤΩΝ ΣΣΑΣ, Ν. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
• 2021.11.09 – ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ, Γ. Γκόνη.
• 2021.11.08 – ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, έφυγε από κοντά μας.
• 2021.10.24 – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΕΥΕΔ.
• 2021.10.24 – ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ.
• 2021.10.24 – ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ 1912- 1913 – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, Ζούκας Ιωάννης.
• 2021.10.24 – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ, ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ “ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ” ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Σκρέττας.
• 2021.10.30 – ΤΑΞΗ Σ.Ι.Σ 1960
• 2021.10.13 – ΤΑΞΗ Σ.Ι.Σ 1961
• 2021.10.06 – ΤΑΞΗ Σ.Ι.Σ 1963
• 2021.10.04 – ΕΜΒΛΗΜΑ ΣΙΣ.
• 2021.10.02 – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΟΥ. Γ. ΓΚΟΝΗΣ.
• 2021.10.01 – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΝ, Γ. ΓΚΟΝΗΣ
• 2021,09.29 – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ, Τσοχαλή Θ.
• 2021.09.28 – ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ, ΕΕΥΕΔ
• 2021.09.20 – ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΑΞΗΣ 1970
• 2021.09.15 – ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΑΞΗΣ 1966
• 2021.09.05 – ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΑΞΗΣ 1964
• 2021.05.13 – ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ, ΕΕΥΕΔ, ΕΥΧΕΣ.
• 2021.05.13 – ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ 1962, ΕΕΥΕΔ.
• 2021.05.08 – ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕΛΩΝ, ΕΕΥΕΔ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ
• 2021.05.01 – ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΩΝ 1969, ΕΕΥΕΔ
• 2021.04.08 – ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ,, Εφυγε από κοντά μας
• 2021.04.26 – Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟΥΣ ΟΑ 2004, Τασιόπουλος Αρ.
• 2021.04.21 – ΜΕΓΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΕΘ, Τασιόπουλος Αργύρης.
• 2021/04/17 ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ, Αθανασιάδη Ιορδάνη
• 2021/04/12 ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΥΛΙΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ. Ι.Τσούσκα κ.α
• 2021/04/04 ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Ι.Τσούσκα
• 2021/04/06 – ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2004, Τασιόπουλος Α
• 2021/04/02 ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΧΗΣ, Ι. Τσούσκας , Χ. Αναστασιλάκης , Μ. Παπαϊωάννου , Γ. Τζίκος , Κ. Μηλιάς , Γ. Χατζούλης.
• 2021/03/31 – ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ Κων/νος Τερψίδης,
• 2021/03/17 – 1821-2021: ΑΠΟΛΥΤΟ ‘Η ΣΧΕΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΜΕΓΕΘΟΣ; Μάνθος Αναστάσιος
• 2021/03/14 – ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΙΔΙΩΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ. Δ.Σ/ΕΕΥΕΔ.
• 2021/03/14 – ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙ Η ΣΣΑΣ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ. ΕΕΥΕΔ.
• 2021/03/14 – ΣΣΑΣ, ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΝ. Αθανασιάδη Ιορδάνη
• 2021/03/14 – ΤΑΚΤΙΚΕΣ & ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΞΚΩΝ ΥΓ 2021, Χρόνη Ευσταθίου.
• 2021/02/25 – ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ. Ανακοίνωση ΕΕΥΕΔ.
• 2021/02/24 – ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Ανακοίνωση ΕΕΥΕΔ.
• 2021/02/24 – TO 424 ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ COVID-19. Ιωσηφίδη Μιχαήλ.
• 2021/02/17 – ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΙΦΙΤΟΣ. ,Τασιόπουλου Αργύρη.
• 2021/02/17 – Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ, Δημοσθένη Μπούρου.
• 2021/02/28 – ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕΛΩΝ, Ανακοίνωση, ΕΕΥΕΔ.
• 2021/02/18 – ΝΕΑ ΜΕΛΗ Ε.Ε.Υ.Ε.Δ από 1/1/2021 Ανακοίνωση ΕΕΥΕΔ.
• 2021/02/16 – ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΕΥΕΔ, Ανακοίνωση ΕΕΥΕΔ.
• 2021/02/15 – ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΒΙΟΑΝΙΧΝΕΥΤΗ ΣΚΥΛΟ. Κων/νος Τερψίδης, Κων/νος Πουρνάρας.
• 2021/02/14 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΛΩΝ ΖΩΩΝ, Κων/νου Τερψίδη,
• 2021/01/10 ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ. Ανακοίνωση ΕΕΥΕΔ.
• 2021/01/05 ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΕΥΕΔ, Παπαγιαννόπουλου Νικ.

2020 – 1997

• .2019-11-14 – Διάλεξη με θέμα “Ο Αγιος Δημήτριος, ο Ξενών (Νοσοκομείον) του και ο Κωνσταντίνειος σηκός του” ΕΕΥΕΔ
• 2018.05.25 – Ονοματοδοσία του Αμφιθεάτρου του 424 ΓΣΝΕ. ΕΕΥΕΔ
• 2017.03.13 – Η παρουσίαση του βιβλίου “Η Ιστορία της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής (Σ.Ι.Σ) Θεσσαλονίκης (1947-1970) – Η εμβληματική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Ιατρικής”. ΕΕΥΕΔ.
• 2017/12/01 – ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ ΕΕΥΕΔ.
• 2016/03/25 – Η ΣΣΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.
• 2016/02/26 – Παρμενίων Παπαθανασίου , Στη Μνήμη του Π. Παπαθανασίου 01, Στη Μνήμη του Π. Παπαθανασίου 02. ΕΕΥΕΔ
• 2015/10/17 – Εκδρομή της ΕΕΥΕΔ στα Αρχαία Στάγειρα της Χαλκιδικής. ΕΕΥΕΔ.
• 2015/01/20 – Λεωνίδας Ι. Βασιλάκος, ΕΕΥΕΔ.
• 2015/06/06 – Ομιλία του πρώην πρύτανη του Α.Π.Θ. κ. Αναστασίου Μάνθου με θέμα : “Μεσολόγγι – Η Ιερή Εποποιία”. ΕΕΥΕΔ.
• 2015/09/22 – Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΑ ΥΜΝΕΙ ΤΗ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Ομιλία του Αριστογείτονα Γ. Χαραλαμπάκη, αντιστρατήγου ε.α. – καρδιολόγου στο Μεσολόγγι, την 6η Ιουνίου 2015.
• 2014/12/08 – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΒΡΙΤΣΙΟΣ, ΕΕΥΕΔ.
• 2014/09/03 – ΟΜΙΛΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ, εφημερίς «ΑΙΩΝ» στις 13 Νοεμβρίου 1838.
• 23/05/2009 – ΈΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ, ΕΕΥΕΔ.
• 2007.12.08 – Επετειακή εκδήλωση εορτασμού 60 χρόνων συνεχούς λειτουργίας Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής (ΣΙΣ – ΣΣΑΣ), ΕΕΥΥΔ.
• 2002.11.23 – 3η Ημερίδα Ιστορίας Στρατιωτικής Ιατρικής, EEYEΔ
• 2001.11.01 – 2η Ημερίδα Ιστορίας Στρατιωτικής Ιατρικής, ΕΕΥΕΔ
• 2005.11.12 – Ημερίδα Ιστορίας Στρατιωτικής Ιατρικής,
• 1997.11.22 – Εορτασμός – 50 χρόνια απο την ίδρυση ΣΙΣ, EEYEΔ.

Κρατήσαμε ως πρώτη ανάρτηση τους “Αποφοίτους ΣΙΣ, ΣΣΑΣ, ΣΑΝ που έφυγαν από κοντά μας“, εκτός της χρονολογικής σειράς, μια που ο κατάλογος αυτός δυστυχώς ενημερώνεται πολύ συχνά.

• – 2023.12.02
• – Ευριπίδης Παπαθανασίου

. Ο αντιπτέραρχος (ΥΙ) εα ιατρός καρδιολόγος Ευάγγελος Σταθογιάννης της Τάξεως 1965 τιμήθηκε από τον Δήμο Παπάγου-Χολαργού διά του δημάρχου Ηλία Αποστολόπουλου στις 2/12/2023 για την προσφορά του στην πόλη.

Η βράβευσή του στα πλαίσια  των ”Ημερών Περικλέους 2023” έγινε γιατί υπήρξε από τους πρώτους εθελοντές γιατρούς των Δημοτικών Πολυιατρείων , τα οποία οργάνωσε και εξακολουθεί να στηρίζει γενόμενος παράδειγμα προς μίμηση.

Με τον πνευμονολόγο Π Δεμερτζή, με τον οποίον τιμήθηκαν μαζί για τον ίδιο λόγο, υπήρξαν για τον Δήμο πρωτοπόροι εθελοντές στην παροχή ιατρικών υπηρεσιών προς τους δημότες , δημιουργώντας εκτός των άλλων κοινωνικά πρότυπα για τους νεότερους.

Εξαιρετική η πρωτοβουλία του Δήμου , εξαιρετικό και το έργο των συναδέλφων.

• – 1 Δεκ. 2023
• – Λάμπρος Βαζαίος

_____Από προχθές που μαθεύτηκε πως δεν είναι πια μαζί μας, τα μηνύματα, οι αποχαιρετισμοί, οι επισημότητες έχουν περισσέψει και δεν φαίνεται να υπάρχει χώρος για πιο πολλά. Όλη την πρώτη μέρα του τελευταίου μήνα του χρόνου, (σκαλίζοντας όσα γίνανε την τελευταία μέρα του προτελευταίου μήνα), δεν κατάφερα να ξεκινήσω το «αντίο» που ήθελα να πω. Σήμερα όμως είδα πως δεν πρέπει να κάνω πως δεν κατάλαβα, δεν πρέπει να παραλείψω τα λίγα λόγια που τουλάχιστον εγώ πρέπει να πω!

Με τον Βασιλικό, έξη χρόνια μεγαλύτερο. «γνωριστήκαμε» το 1961. Ήταν τότε με το βιβλίο που το είπαν τριλογία (Το Φύλλο-Το Πηγάδι και Το Αγγέλιασμα*) και συζητιώτανε πολύ στον φοιτητικό μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης. Νομίζοντας πως ήτανε το πρώτο του, όπως διαδόθηκε λάθος, το ζήτησα έτσι στην βιβλιοθηκάριο της ΧΑΝ. Πολύ σοβαρά εκείνη με ενημέρωσε ότι ήταν η «Διήγηση του Ιάσονα» το πρώτο του νέου (τότε!) συγγραφέα και πως από εκεί έπρεπε να ξεκινήσω. Δανείστηκα και τα δύο και τον Ιάσονα μάλλον τον αδίκησα! Η Τριλογία ήτανε η πρώτη γνωριμία με τον συγγραφέα. Απόψε μετά 62 χρόνια, σκέφθηκα πως από τα περισσότερα από τα 100 βιβλία που έχει γράψει ο Βασιλικός τα πιο πολλά κυκλοφορούν στο σπίτι! «Το Φύλλο, Το Πηγάδι και το Αγγέλιασμα», μου γίνανε σχεδόν αμέσως,, πολύ οικεία. Ήταν παράξενος ο τρόπος που μιλούσανε στον αναγνώστη και ακόμη πιο παράξενος ο τρόπος που τον πλησιάζανε. Δεν άργησα να κουβεντιάζω όλα αυτά με φίλους που κάπως έτσι είχαν αρχίσει και αυτοί να λειτουργούν. Ήταν τα «μεταφυσικά» της νιότης μας!!!
Καταλήξαμε να κάνουμε Reperage στην οδό Αετοράχης μήπως εντοπίσουμε το σπίτι. Την ορολογία του Reperage την αγνοούσα, όπως είναι φυσικό, τελείως τότε. Για κάποιες εξερευνητικές βόλτες μιλάγαμε στην γειτονιά. Αυτό ήταν.

Ένα-ένα τα βιβλία του κυκλοφορούσαν. Κοντοστεκόμουν στα πιο πολλά μέχρι που «Ο Γλαύκος Θρασάκης*» με το πολυσέλιδο μικρό σχήμα και την μελαγχολική ψωτογραφία του συγγραφέα, με μπερέ και στολή φαντάρου στο εξώφυλλο, μου κράτησε συντροφιά ένα καλοκαίρι. Ήταν θυμάμαι καλή παρέα! (Φωτογραφία από “Ευριπίδης Βιβλιοπωλεία“)

Περάσανε πολλά χρόνια και γίνανε για όλους μας όλα όσα προέβλεπε να γίνουν η ζωή, (ακόμα και όσα δεν προβλεπόντουσαν γινήκανε), τα καλά, τα δυσάρεστα, τα συνηθισμένα, τα αλλιώτικά, τα περίεργα και τα παράξενα και ό,τι άλλο έτυχε μπροστά μας. «Ξανασυναντηθήκαμε» με τον Βασιλικό στο Παρίσι το 1969. Νιόπαντροι με την Λίνα ζήσαμε την πρώτη περιπέτεια της ζωής μας, τότε με το Ζ που είδαμε στο Triomphe του St. Elysee! Αξέχαστη περιπέτεια που την κουβεντιάσαμε και γελάσαμε με τον Βασιλικό 51 χρόνια μετά διαβάζοντας τον «Οδυσσέα στις στήλες του Ιανού»!

Το 2018 βρεθήκαμε στο «Αξιον Εστί». Ο Βασιλικός παρουσίασε το πρώτο μου βιβλίο τον “Ανεξάρτητο την Δημοκρατική Εφημερίδα της Επανάστασης του 1821». Στην πολύ καλή εκπομπή της ΕΡΤ ο Βασιλικός παρουσίαζε νέα βιβλία και τους συγγραφείς κουβεντιάζοντας μαζί τους. Ήταν για μένα, που τότε για πρώτη φορά εμφανίστηκα ως «γραφιάς», αποκάλυψη η συζήτηση με τον παλαίμαχο και μάλλον μπαρουτοκαπνισμένο συγγραφέα. Από τους πιο ευγενείς και ζεστούς ανθρώπους που είχα συναντήσει, ο Βασιλικός, έδωσε στο βιβλίο την σωστή ανάγνωση και πολύ απλά πέρασε στον τηλεθεατή και τον ακροατή το μήνυμα της πρώτης έντυπης δημοκρατικής προσπέλασης στην χώρα. Ήταν αποκάλυψη η αλίευση των βασικών εννοιών του βιβλίου μου, όπως την έκανε τότε ο Βασιλικός.

Οι συναντήσεις μας αν και σύντομες ήτανε τόσο όμορφα δοσμένες με την ευγένεια και την απόρριψη κάθε δυσάρεστου που τον διέκρινε. Δεν θα είναι πολύ να πω πως από τότε που το «Φύλλο» τσίγκλισε τα μεταφυσικά μου μέχρι σήμερα, περνώντας από την κάμερα του Τάκη Παπαγιαννίδη στον Παρνασσό, ο Βασίλης Βασιλικός είχε ρόλο στην ζωή μου.
Καλό του ταξίδι !
*Λέτε να καταφέρει να φτάσει στην χώρα των Μακάρων;

Ευχαριστώ Βασίλη για όλα!
Λ.Βαζαίος

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕΥΕΔ

Ο Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στην Καβάλα. Από το 1953 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει περισσότερους από 120 αυτοτελείς τόμους βιβλίων (πεζογραφία, δοκίμιο, θέατρο, ποίηση). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας πεζογράφος μετά τον Νίκο Καζαντζάκη. Ανάμεσα στα χίλια βιβλία που πρότεινε πρόσφατα στους αναγνώστες της η αγγλική εφημερίδα The Guardian («1.000 novels everyone must read», 21/1/2009) περιλαμβάνονται δύο μόνο ελληνικά: το Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Νίκου Καζαντζάκη και το Ζ του Βασίλη Βασιλικού. Ήταν παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μία κόρη, την Ευρυδίκη. Πηγή Athens Voice

Περισσότερα εδώ

Βιβλιογραφία εδώ

Γλαύκος Θρασάκης

Ένας ανώνυμος βιογράφος-ερευνητής αναλαμβάνει να ανασυστήσει τη ζωή και το έργο του Γλαύκου Θρασάκη που έζησε για χρόνια εξόριστος στο εξωτερικό. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα το οποίο συνδυάζει στοιχεία της λογοτεχνικής βιογραφίας με το δοκίμιο, αναμιγνύει μοτίβα του αστυνομικού μυθιστορήματος με το ψυχολογικό θρίλερ και τροφοδοτεί το πολιτικό ρεπορτάζ με έναν διάχυτο λυρισμό, συμφιλιώνοντας εντέλει την παραδοσιακή μυθιστοριακή απόλαυση με νεωτερικές και μετανεωτερικές αφηγηματικές τέχνες. Πηγή

Η Τριλογία

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως η τριλογία του Βασίλη Βασιλικού “Το Φύλλο”, “Το Πηγάδι”, “Τ’ Αγγέλιασμα”, δημοσιευμένη εν έτει 1961, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στιγμές του έργου του και δικαίως έχει επαινεθεί κατ’ επανάληψη από την κριτική τόσο του καιρού της όσο και των κατοπινών χρόνων.

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου.
Στο Φύλλο, η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της.
Στο Πηγάδι, η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας.
Στο Αγγέλιασμα, η Ζωή εκδικείται όσους εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε μια άλλη ζωή (τη μεταφυσική ή εκείνη των αριστερών οραμάτων).
Το Φύλλο είναι ένα μανιφέστο ισοδύναμο της πιο ρηξικέλευθης σύγχρονης Οικολογίας το Πηγάδι είναι μια προφητική παρωδία της μεταβιομηχανικής εποχής με απηχήσεις από το δαντικό Καθαρτήριο το Αγγέλιασμα είναι μια τολμηρή καταγγελία του καπιταλιστικού κόσμου ως καθολικής απάτης.
Σε παράλληλη τροχιά με την Τριλογία του Στρατή Τσίρκα και το Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου, η Τριλογία του Βασίλη Βασιλικού καταγράφεται ως ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα της Μεταπολεμικής περιόδου στον 20ό αιώνα.
Η έκδοση περιλαμβάνει 160 σελίδες με ανθολόγηση όλων των κατά καιρούς κριτικών, πλήρη κατάλογο μεταφράσεων κ.ά. (Από την παρουσίαση της έκδοσης – Βιβλιοπωλείο Πολιτεία)

Ζ

Το «Ζ» του 1966, μετά τρία χρόνια από την έκδοσή του μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, έγινε το σημείο αναφοράς μιας πορείας 70 ετών γεμάτης από λέξεις και έντονα συναισθήματα.

Τον Δεκέμβριο του 2016 ο Αναστάσης Βιστωνίτης είχε γράψει στο Βήμα για τα 50 χρόνια από την κυκλοφορία του εμβληματικού μυθιστορήματος που αναφερόταν στα γεγονότα της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη. Ακολουθεί το κείμενο του όπως είχε δημοσιευτεί στο ΒΗΜΑ .

Επιμέλεια ανάρτησης : Αργύρης Τασιόπουλος

ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΑ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Η Ιστοσελίδα δέχεται πλήθος μηνυμάτων υπό μορφή σχολίων. Τα σχόλια είναι γραμμένα σε διάφορες γνωστές και άγνωστες γλώσσες, στην πλειοψηφία τους είναι εγκωμιαστικά, πλην όμως σκοπό έχουν να προκαλέσουν δυσλειτουργίες με τον μεγάλο αριθμό τους. Η ΕΕΥΕΔ στα άρθρα που δέχονται επίθεση με SPAM σχόλια, απενεργοποιεί την λειτουργία υποδοχής σχολίων. Εάν επιθυμείτε αποστολή σχολίων τότε στείλετε τα στο email (eeyed.contact@gmail.com) και εμείς θα τα δημοσιεύσουμε.

Αγαπητέ μου κ. Τασιόπουλε

Με χαρά, ή μάλλον με πολλή συγκίνηση, διάβασα όσα μας δώσατε. Έχετε πια ξεχωριστή θέση στον χώρο μας! Να είσαστε καλά και να δίνετε πάντα «το περίσσευμα της καρδιάς σας από το υστέρημα του χρόνου σας»! Η ιστοσελίδα αυτή είναι για όσους το καταλαβαίνουν αλλά και για ΄κείνους  που δεν τα καταφέρνουν, ό,τι καλλίτερο προέκυψε στον χώρο μας.

Από μένα Εύγε μαζί με μεγάλο ευχαριστώ και την ευχή να είμαστε «παρόντες» όσο γίνεται περισσότερο καιρό για να γιορτάζουμε  τις όμορφες αναρτήσεις που μας χαρίζει το ταλέντο  σας!

Λ.ΒΑΖΑΙΟΣ

ΥΓ. Σας σκανάρω το εξώφυλλο της συλλεκτικής πια, 1^ης έκδοσης του 1961 σχεδιασμένο από τον αξέχαστο Νίκο Κούνδουρο.  

• –2023.11.09
• –Λάμπρος Βαζαίος

Είναι το φθινόπωρο της ντροπής. Κανείς δεν ξέρει, ούτε δυστυχώς θέλει να μάθει,
ποιους βαραίνει και ακόμη ποιοι φταίνε που ξαμολήθηκε αυτή η ντροπή έτσι
αδιάκριτα πάνω σε όλους μας. Είναι κάποιοι που η Ιστορία τους δίνει δίκιο μεγάλο,
αλλά αυτοί με λύσσα το πολεμάνε και το χάνουν αμέσως με ουρλιαχτά
προπαγάνδας, με οιμωγές θυμάτων με τα κλάματα μωρών που πεθαίνουν με
άσχημο θάνατο. Βλέπουμε στις οθόνες τα ματάκια των παιδιών με τον επίδεσμο και
το, ακρωτηριασμένο ποδαράκι!
Και μετά;; άλλος αμέσως, άλλοι πιο διστακτικά, πάντως όλοι μας ξαναγυρίζουμε
στην ρουτίνα μας.
Δεν μπορώ να πω περισσότερα. Δεν έχω χώρο στην ψυχή μου. Θα σας πω μόνο μια
ιστορία. Πριν πολλά χρόνια, το 1951, γιορτάστηκαν στην Αθήνα, με πρωτοβουλία
του Καθηγητή της Θεολογίας Αμίλκα Αλιβιζάτου και του τότε Υπουργού Παιδείας
του φιλόσοφου Κωνσταντίνου Τσάτσου, τα 900 χρόνια από την «περιοδεία» του
Απόστολου Παύλου στην Ελλάδα. Σημαντικοί άνθρωποι της Διεθνούς
Επιστημονικής Κοινότητας πήραν μέρος και οι εκδηλώσεις σκαρφαλώσανε σε
ψηλό επίπεδο. Το Συνέδριο έγινε «εν πλω» ακολουθώντας τα βήματα του
Απόστολου των Εθνών. Η Εθνικότητα του Παύλου, η τελική άποψη, αν ήταν
Εβραίος η όχι, ή ακόμη αν ήταν Έλληνας και πόσο, ή αν η αναφορά του ως
«Απόστολος των Εθνών» ήταν πετυχημένη, καλύψανε μεγάλο μέρος των
συζητήσεων. Τα επιχειρήματα ήταν ενδιαφέροντα και αρκετά από αυτά σημαντικά.
Δυστυχώς όμως μπερδεύανε τόσο πολύ την πραγματικότητα που την συσκοτίζανε.
Οι μεν αντέκρουαν τους δε και δεν φαινόταν κανένα σημείο σύγκλεισης απόψεων
ακόμη και μεταξύ των πιο καταξιωμένων ερευνητών.
Ο σημαντικός Γάλλος ακαδημαϊκός δάσκαλος Clavier όμως έκανε την διαφορά.
Έχοντας βαθιά γνώση του έργου του Παύλου, απλοποίησε με επιτυχία το
πρόβλημα. Μίλησε για την σημασία συγκεκριμένου στοιχείου που αναφέρεται
συχνά στο έργο του Αποστόλου των Εθνών. Είναι η λέξη «συνείδηση». Η
παρατήρηση πως στην Εβραϊκή γλώσσα δεν υπάρχει αυτή η λέξη, του έδωσε την
ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει ότι ο Παύλος σίγουρα δεν ήταν Εβραίος! Στην
προς Κορινθίους επιστολή όμως ο Απόστολος των Εθνών είχε προλάβει να υμνήσει
την Αγάπη καταλήγοντας στο συγκλονιστικό …. « Ου ζητεί τα εαυτής»!
Κρατώ με μεγάλο κόπο και δυσκολία αυτήν την θέση, που διατυπώθηκε σε
ανύποπτο χρόνο από έγκυρο επιστήμονα και την καταθέτω στην σημερινή
ειδησεογραφία για τις απώλειες των 3000 περίπου παιδιών και νηπίων από τούς
βομβαρδισμούς των Αμυντικών(!) Δυνάμεων του Ισραήλ, στην Γάζα!*

*Η Ιωάννα Τσάτσου αναφέρει τα ανωτέρω, στο βιβλίο για τον αδελφό της, τον
Γιώργο Σεφέρη.

ΥΓ. Οι φρικαλεότητες της Χαμάς με τους 1400 Ισραηλινούς νεκρούς και τους 230
περίπου ομήρους προηγηθήκανε ως ανατριχιαστικό πρελούδιο της σημερινής
τραγωδίας. Δεν είναι σίγουρα όλοι οι Παλαιστίνιοι μέλη η οπαδοί-μαχητές της
οργάνωσης όπως δεν είναι όλοι ο Εβραίοι σύμφωνοι με όσα γίνονται. Με κανένα
όμως τρόπο δεν είναι τα παιδιά και τα μωρά τρομοκράτες της Χαμάς. Φτωχά,
πεινασμένα πλάσματα είναι που ζουν από την φιλανθρωπία διάφορων
οργανώσεων και πεθαίνουν πριν ζήσουν, ή ακρωτηριάζονται άσπλαχνα,
βαφτισμένα από πάνοπλους επιτιθέμενους ως «Παράπλευρες Απώλειες»! Οι
Παλαιστίνιες Μανάδες γράφουν το όνομα πάνω στα χεράκια των παιδιών για να
τα ξεχωρίζουν όταν τα βρίσκουν σκοτωμένα τα συνεργεία και οι διασώστες, πριν τα
θάψουν!**

Αλήθεια όμως τι φταίξαν τα παιδιά στα χτυπημένα κιμπούτζ:; και δεν είναι λίγα
κι’αυτά! Σκοτωμένα ( δεν λένε πόσα) και κάποια όμηροι….Για τον θεό!
……και να μουρμουράει μέσα στο καφενείο ο γέρο-μάγκας,, παλιός ζόρικος της
πιάτσας …… Με τα παιδάκια τα βάλατε ρε άχρηστοι……φτου σας!

**Όσα γλυτώσουν μάλλον θα γίνουν τρομοκράτες λένε οι «αναλυτές» και
μηρυκάζουν οι «σχολιαστές» της δυστοπικής τηλεοπτικής δυσπεψίας!

______________________________________________________________________

• Βιογραφικό Λάμπρου Βαζαίου εδώ
• Επιμέλεια Ανάρτησης : Τασιόπουλος Αργύρης
• Στην σύνθεση της φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε φωτογραφία από το Ιστολόγιο Kids Charity Fund (https://thecharity.ca/stop-wars/)

• – 2023.11.26
• – Γεώργιος Μηνόπουλος

_______Η ΕΕΥΕΔ δημοσιεύει απόσπασμα από το βιβλίο του Γεώργιου Μηνόπουλου ” Curriculum Vitae” 2021 που αναφέρεται στην ίδρυση, χωροθέτηση, ανέγερση και λειτουργία του Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου στην Αλεξανδρούπολη. Ήταν ένα μεγάλο έργο για την ακριτική μας περιοχή. Ενα έργο στον οποίο συνέβαλε ο Συγγραφέας.

Γιώργος Μηνόπουλος Ταξίαρχος ε.α, Ομότιμος Καθηγητής ΔΠΘ

Εισήχθει στη ΣΙΣ το 1958 (Α.Μ. 619 ) και αποστρατεύθηκε το 1991 με το βαθμό του Ταξιάρχου, ύστερα από αίτημα του,
Ειδικεύθηκε στη Χειρουργική. Υπηρέτησε ως Ειδικευόμενος ή Επιμελητής ή Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής στα Νοσοκομεία 401 ΓΣΝ, 424 ΓΣΝΕ, 120ΓΣΝ (Λήμνος), 404 ΓΣΝ (Λάρισα) και 216 ΚΙΧΝΕ ( Αλεξανδρούπολη) στο οποίο διετέλεσε δύο φορές και Διοικητής. Μετά την συνταξιοδότηση του εκλέχθηκε Πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης Έβρου ( Υπερνομάρχης). Δείτε ολόκληρο το βιογραφικό εδώ.

Περιφερειακό Πανεπιστηµιακό Νοσοκοµείο Αλεξανδρούπολης

Η ίδρυση, χωροθέτηση, ανέγερση και λειτουργία του Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου στην Αλεξανδρούπολη ήταν επεισοδιακή και περιπετειώδης. Αν και η απόφαση της δηµιουργίας και κατασκευής Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου ελήφθη συγχρόνως µε τις άλλες Ιατρικές Σχολές της χώρας στην Αλεξανδρούπολη υπήρξε µεγάλη καθυστέρηση µε δυσµενείς συνέπειες οι οποίες επιδρούν στη λειτουργία του µέχρι σήµερα.

Με την ανακοίνωση της ίδρυσης του Νοσοκοµείου για τη χωροθέτηση του προτάθηκαν τρεις τοποθεσίες. Η µία, µεγάλης έκτασης, κοντά στο αεροδρόµιο, η δεύτερη µέσα στην πόλη στην περιοχή του Φυτωρίου και η τρίτη στην περιοχή της Δραγάνας. Η πρώτη τοποθεσία απορρίφθηκε λόγω γειτνίασης µε το αεροδρόµιο και του βαλτώδους εδάφους της περιοχής. Για τις άλλες δύο προέκυψε µεγάλη αντιπαλότητα µεταξύ του Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η αντιπαλότητα αυτή υπήρξε µακροχρόνια, µε ποικίλες διακυµάνσεις και τελικά την οριστική απόφαση της χωροθέτησης πήρε ο τότε Υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου ορίζοντας οριστικά και τελεσίδικα το χώρο της Δραγάνας για την κατασκευή και λειτουργία του Νοσοκοµείου.

Την απόφασή του αυτή ανακοίνωσε στο Δηµοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης το απόγευµα της 19ης Δεκεµβρίου 1988 ενώ συγχρόνως εξήγγειλε πρόγραµµα χρηµατοδότησης και κατασκευής µόνιµων εγκαταστάσεων της Σχολής, πρόσληψη 41 Μελών Διδακτικού Επιστηµονικού (ΔΕΠ) Προσωπικού, πίστωση για προµήθεια εξοπλισµού και πρόβλεψη για την απαιτούµενη υποδοµή κατά το µεταβατικό στάδιο. Το Προεδρικό Διάταγµα της ίδρυσης του Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου στην περιοχή της Δραγάνας υπογράφηκε το Μάρτιο του 1990 η τελετή θεµελίωσης του όµως έγινε τον Ιούλιο του 1995, από τον τότε Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας καθηγητή Δηµήτριο Κρεµαστινό.

Πρόσκληση από την κατασκευαστική εταιρεία (ΔΕΠΑΝΟΜ) προς τα µέλη ΔΕΠ (Πανεπιστηµιακούς Γιατρούς) έγινε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2001 προκειµένου να επισκεφτούµε, να επιθεωρήσουµε τους χώρους και να καταθέσουµε τυχόν παρατηρήσεις µας.

Όταν επισκέφτηκα την Πτέρυγα Ενδοσκοπήσεων στον τρίτο όροφο έµεινα εµβρόντητος. Ενώ υπήρχε πολύς χώρος αυτός παραχωρήθηκε για µία πολύ µεγάλη αίθουσα συσκέψεων, αχρείαστη για το Εργαστήριο, και αντί για τις απαιτούµενες τρεις αίθουσες για την εκτέλεση των Ενδοσκοπήσεων (Ανώτερο Πεπτικό, Κατώτερο Πεπτικό και Χολαγγειογραφίες) υπήρχαν µόνο δύο. Με την έντονη αντίδραση, τη δική µου και της προϊσταµένης του Τµήµατος Βασιλικής Κατσιλάκη, υποβάλλαµε δικά µας σχέδια τα οποία υιοθέτησαν και πείσαµε τελικά τη ΔΕΠΑΝΟΜ. Από την πλευρά τους γκρέµισαν µία µεσοτοιχία µε τις υδραυλικές, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις και κατασκεύασαν δύο νέες αίθουσες. Το Εργαστήριο Ενδοσκοπήσεων του Πεπτικού έγινε λειτουργικό όπως απαιτούν οι σύγχρονες επιστηµονικές απαιτήσεις χωρίς να παρακωλυθεί η λειτουργία των Ενδοσκοπήσεων του Αναπνευστικού και του Ουροποιητικού Συστήµατος.

Η µετεγκατάσταση του Νοσοκοµείου

Το κτίριο του Νοσοκοµείου εξωτερικά φαινόταν ολοκληρωµένο εσωτερικά όµως υπήρχαν πολλές ελλείψεις οι οποίες καθυστερούσαν τη µετεγκατάσταση. Αυτή έπρεπε να πραγµατοποιηθεί χωρίς να διακοπεί καθόλου η λειτουργία του Νοσοκοµείου γεγονός που προϋπέθετε την πλήρη λειτουργικότητα του. Η συναίνεση µας και η απόφαση για τη µετεγκατάσταση πάρθηκε από τον Πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής Κων/νο Σιµόπουλο µε το επιχείρηµα ότι «αν δεν αποφασίσουµε τη µετάβαση µας στο Νοσοκοµείο, αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ». Συγχρόνως και ύστερα από αίτηµα του Διοικητή του Νοσοκοµείου, µε πρότεινε να αναλάβω επικεφαλής της Επιτροπής Μετεγκατάστασης του Νοσοκοµείου επειδή διέθετα τη σχετική εµπειρία εξαιτίας της προηγούµενης ιδιότητας µου ως Στρατιωτικού Ιατρού αλλά και της ίδρυσης και λειτουργίας Νοσοκοµείων Εκστρατείας ως υπεύθυνος χειρουργός στη Δυτική Θεσσαλονίκη κατά το σεισµό του 1978. Φυσικά δέχτηκα να συνδράµω στην υλοποίηση ενός έργου που χρόνια περιµέναµε.

Στο τέλος του Νοεµβρίου του 2002 δόθηκε το πράσινο φως για τη µετεγκατάσταση µε βασική προϋπόθεση να µην διακοπεί καθόλου η νοσηλεία των ασθενών και η λειτουργία των χειρουργείων, τουλάχιστον για τα επείγοντα περιστατικά. Τέσσερα ήταν τα βασικά προβλήµατα της µετεγκατάστασης:

1. Η µεταφορά του βαρέως εξοπλισµού που απαιτούσε τη χρήση φορτηγών αυτοκινήτων.
2. Η σχολαστική καθαριότητα των χώρων στους οποίους επρόκειτο να µεταβούµε.
3. Η µεταφορά του ευαίσθητου ιατροχειρουργικού εξοπλισµού και
4. Η µεταφορά των ασθενών.

Ειδικότερα:

α) Η µεταφορά του βαρέως εξοπλισµού αποδείχθηκε η ευκολότερη εργασία διότι στο καινούργιο νοσοκοµείο υπήρχε πλήρης εξοπλισµός σε όλους τους χώρους (αίθουσες χειρουργείου, ακτινολογικά εργαστήρια, θάλαµοι νοσηλείας κτλ.)

β) H καθαριότητα των χώρων όπου θα λειτουργούσαµε έπρεπε να είναι σχολαστική. Αυτή πρακτικά δεν µπορούσε να γίνει µε εξωτερικά συνεργεία. Έγινε και ολοκληρώθηκε µε την εθελοντική προσφορά εργασίας του Νοσηλευτικού Προσωπικού, πριν ή µετά το πέρας της 8ωρης εργασίας τους στο παλιό Νοσοκοµείο.

 γ) Η µεταφορά των ευαίσθητων ιατρικών µηχανηµάτων έγινε και πάλι µε προσωπική πρωτοβουλία του Ιατρικού και Νοσηλευτικού προσωπικού µε τη χρήση των ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτων τους.

δ) Η µεταφορά των ασθενών ήταν ένα πιο σύνθετο πρόβληµα. Αρχικά για µικρό χρονικό διάστηµα έπαυσαν οι επεµβάσεις στα χρόνια χειρουργικά περιστατικά.

Με το µοναδικό ασθενοφόρο του Νοσοκοµείου έγινε η µεταφορά των βαρέως πασχόντων στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Για τους υπόλοιπους ασθένειες και ύστερα από πρότασή µου, ο Διοικητής του Νοσοκοµείου ζήτησε τη συνδροµή του Στρατού για τη χρησιµοποίηση ασθενοφόρων οχηµάτων. Αυτά διατέθηκαν, µε συνοδεία ειδικευµένων Στρατιωτικών Ιατρών και σε φάλαγγα. Μέσα σε δύο πρωινά έγινε η µεταφορά των υπολοίπων ασθενών από το παλιό Νοσοκοµείο στο καινούργιο. Σε λιγότερο από δέκα ηµέρες, στις αρχές Δεκεµβρίου, είχε ολοκληρωθεί η µετεγκατάσταση από το παλιό νοσοκοµείο στο καινούργιο. Ευτυχώς όλα πήγαν κατ’ευχήν, χωρίς κανένα δυσάρεστο συµβάν. Η πραγµατοποίηση ενός παλιού ονείρου, να µετεγκατασταθούµε επιτέλους και εµείς σε ένα καινούργιο σύγχρονο Νοσοκοµείο απελευθέρωσε ενθουσιασµό και δυνάµεις που οδήγησαν σε αυτό το πολύ θετικό αποτέλεσµα. Η πρώτη εγχείρηση πραγµατοποιήθηκε στις 18-12-2002.

Εκτός των άλλων αποτελεσµάτων υπήρξαν και θετικές οικονοµικές συνέπειες. Από τα 110 εκατοµµύρια δραχµές που είχαν προϋπολογιστεί ως δαπάνη για τη µετεγκατάσταση το κόστος µόλις που ξεπέρασε τα 12 εκατοµµύρια!

Χαρά και δηµιουργία στους καινούργιους χώρους εργασίας στο ιατρικό, στο νοσηλευτικό και στο διδακτικό έργο µία σκιά όµως άρχισε να διαφαίνεται επάνω στη λειτουργικότητα του Νοσοκοµείου. Δυστυχώς το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν αριθµητικά λιγοστό και υπάρχει η εξήγηση.

Στις άλλες πόλεις όπου υπάρχουν Πανεπιστηµιακά Νοσοκοµεία (Ηράκλειο Κρήτης, Πάτρα, Λάρισα, Γιάννενα), σε ξεχωριστό κτίριο στεγάζεται το νοσοκοµείο του ΕΣΥ και σε άλλο το Πανεπιστηµιακό, µε το δικό τους αυτόνοµο νοσηλευτικό προσωπικό. Δυστυχώς σε εµάς στο ίδιο κτιριακό συγκρότηµα συστεγάζονται τα δύο Νοσοκοµεία. Αυτό δεν είναι πρόβληµα, το πρόβληµα είναι ότι η Κεντρική Εξουσία δεν διέθεσε το επιπλέον απαιτούµενο νοσηλευτικό προσωπικό µε αποτέλεσµα το Νοσοκοµείο από τότε µέχρι και σήµερα να υπολειτουργεί νοσηλευτικά (το τονίζω και πάλι, ποσοτικά όχι ποιοτικά). Αν και η Αλεξανδρούπολη πήρε πρώτη την έγκριση κατασκευής Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου, εξαιτίας της εσωτερικής διαµάχης ανάµεσα στις επιλογές Δραγάνας ή Φυτώριου, αυτό ολοκληρώθηκε τελευταίο. Χάθηκε πολύτιµος χρόνος, χάθηκε η ευκαιρία του απαιτούµενου επιπλέον νοσηλευτικού προσωπικού. Παρά τα όποια κατασκευαστικά και λειτουργικά προβλήµατα επρόκειτο για άλλο Νοσοκοµείο, άλλους χώρους εργασίας, άλλο ιατροχειρουργικό εξοπλισµό, άλλες συνθήκες εργασίας και παράλληλα νέος ενθουσιασµός προσφοράς. Πλήρης αναβάθµιση του παρεχόµενου Ιατρικού, Νοσηλευτικού, Εκπαιδευτικού και Διδακτικού Έργου.

Τα αποτελέσµατα ήταν άµεσα εµφανή αλλά και αργότερα. Το αναβαθµισµένο νοσηλευτικό έργο πολλαπλασιάστηκε και οι δηµοσιεύσεις σε ελληνικά ή ξένα έγκριτα ιατρικά περιοδικά γνώρισαν µεγάλη ποσοτική και ποιοτική αύξηση. Το καινούργιο Νοσοκοµείο, ως µεγάλος µοχλός έλξης, συγκέντρωσε και µεγάλα Ιατρικά Συνέδρια στην πόλη µας. Υπήρχαν όλες οι άλλες προϋποθέσεις. Εύκολες συγκοινωνίες µε την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, πολύ καλός ξενοδοχειακός εξοπλισµός στην πόλη, όµορφος και φιλόξενος τόπος. Και φυσικά υψηλό επιστηµονικό επίπεδο για να τα υποστηρίξει.

Το Βιβλίο υπάρχει στην Ηλεκτρονική και Φυσική Βιβλιοθήκη της ΕΕΥΕΔ

Επιμέλεια άρθρου : Αργύρης Τασιόπουλος.

• – 2023.11.26
• – ΕΕΥΕΔ

_____Ορκωμοσία νέων πρωτοετών στη ΣΣΑΣ σήμερα, 24 Νοέ 2023.

Η ΕΕΥΕΔ ήταν εκεί !

Ορκίστηκαν 130 ( ! ) πρωτοετείς ( ο ένας Κύπριος) και έδωσαν υπόσχεση δέκα αλλοδαποί ( Ιορδανοι, Αρμένιοι, Αλβανοί).

Επιλέξαμε να αναρτήσουμε την Ημερήσια Διαταγή του Διοικητού της Σχολής, Υποστράτηγου Θεοδώρου Αναστασοπούλου, διότι χαρήκαμε που στην εποχή μας ,ακούγονται ακόμα τέτοια λόγια !

Σας παραθέτουμε το σχετικό video (ερασιτεχνική λήψη, από κιν.τηλεφωνο).

• 2023.11.22
• ΕΕΥΕΔ

Απόσπασμα από το Βιβλίο του Άγγελου Τερζάκη Ελληνική Επομποιϊα 1940-1941:

Ηταν 22 Νοεβρίου, στὴν ᾿Αθήνα, εἶχε διαδοθεῖ ἀπὸ τὴ νύχτα πὼς ἡ Κορυτσᾶ πέφτει ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ κι’ ὁ πληθυσμὸς βρισκόταν στὸ πόδι. ᾿Από νωρὶς τὸ πρωί εἶχαν ἀρχίσει νὰ σημαιοστολίζουν, στοὺς δρόμους τριγύριζαν ἄνθρωποι που είχαν παρατήσει τις δουλειές τους καὶ περίμεναν νέα, ἔκαναν ὑποθέσεις, προεξοφλοῦσαν τὴν εἴδηση. Καθὼς τὸ μεσημέρι ζύγωνε καὶ ἀναγγελία ἐπίσημη δὲν γινόταν, ἄρχιζε κάτι σὰ διάχυτος ἐκνευρισμός. Ξάφνου ἀκούστε οἱ καμπάνες. Ὅλοι κατάλαβαν. Είταν ἡ ὥρα μία μετὰ τὸ μεσημέρι. Σὲ λίγα λεπτὰ κυκλοφόρησε καὶ παράρτημα. Τότε κύματα λαός, καὶ μαζὶ ἀγήματα ῎Αγγλοι στρατιώτες, Αυστραλοί, Καναδοί, ξεχύθηκαν στους κεντρικούς δρόμοὺς μὲ σημαῖες· οἱ διαβάτες ἀγκαλιάζονταν μεταξύ τους, ἔξω ἀπὸ τὸ ξενδοχεῖο τῆς Μεγάλης Βρεταννίας τὰ πλήθη συγκεντρωμένα ζητοῦσαν νὰ παρουσιαστεῖ ὁ πρωθυπουργός. ‘Ο Μεταξύ βγῆκε σ’ ένα παράθυρο, είπε συγκινημένος, γελαστός, πέντε λέξεις : «’Αγαπητοί μου, ἡ Κορυτσά κατελήφθη.

Οἱ ζητωκραυγὲς ξέσπασαν, έγιναν κύματα, ἁπλώθηκαν σ᾽ ὅλο τὸ μάκρος τῆς ὑπόλοιπης ἡμέρας. Οι δρόμοι τῆς ᾿Αθήνας ἀντιλαλοῦσαν ἀπὸ φιλαρμονικές καὶ θούρια. ᾿Απὸ τὸ ραδιόφωνο ἀκούγονταν διαγγέλματα: τοῦ Γεωργίου Β’, τοῦ πρωθυπουργού.

Καὶ καθὼς κανένας δὲν ἤξερε ποὺ ἀκριβῶς σὲ ποιό σημείο του μετώπο πολεμᾶνε οἱ δικοί του γιός, ἀδερφός, πατέρας, σύζυγος, ὁ καθένας να λογιζόταν μὲ βουρκωμένα μάτια πως κάτι ἀπὸ αὐτὴ τὴ νίκη, κάτι ἀπὸ ταύτῃ τὴν πράξη ὑψηλῆς δικαιοσύνης, χρωστιέται καὶ στὸν ἄνθρωπό του, στὰ σπλάχνα ποὺ τὸν ἔθρεψαν, στὴν ἀγκαλιὰ ποὺ τὸν ἀποζητοῦσε, στὸ χέρι ποὺ τὸν εἶχε εὐλογήσει τὴν ὥρα τοῦ ἀποχωρισμοῦ.

*Ακολούθησαν τὰ σχόλια τοῦ ξένου Τύπου, συμμαχικοῦ κι’ οὐδέτερου.

*Η «Daily Mail ἔγραφε: «Εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν εὑρίσκετο τὸ γενικὸν στρατηγεῖον τῶν Ιταλῶν. Ο κόσμος ὁλόκληρος οφείλει συγχαρητήρια εἰς τὴν Ελλάδα. Αξίζει πράγματι νὰ δοθῆ εἰς τὸν λαὸν αὐτὸν πᾶσα βοήθεια *. Τὸ γόητρον τῆς Ἰταλίας οὐδέποτε είχε καταπέσει τόσον ἀπὸ τῆς καταλήψεως τῆς ἐξουσίας ὑπὸ τοῦ Μουσολίνι. θὰ ἔχει συνεπείας εἰς τὴν Ἰταλίαν».

Η κατάπτωσις τοῦ γοήτρου τοῦ Μουσολίνη ἀλλὰ κι’ ἀπὸ ἐπίσημα βῆμα, τῆς Βουλῆς τῶν λόρδων, ὁ ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν λόρδος Χάλιφαξ θὰ ἔλεγε: «Ποτὲ ἄλλοτε κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς μικρᾶς τῆς ἱστορίας τὸ ὄνομα τῆς Ἑλλάδος δὲν ἐστάθη τόσον ὑψηλὰ καὶ τὸ ὄνομα τῆς Ἰταλίας τόσον χαμηλά».

Στην Αμερική, ἡ ἀπήχηση τῆς νίκης δὲν εἶταν μικρότερη. «Ο ἑλληνικὸς στρατὸς — ἔγραφε ἡ «Κήρυξ – Βῆμα» – κατεδείχθη ἀντάξιος τῶν προγόνων του. Κατήνεγκε τὴν πρώτην μεγάλην ἧτταν, ἡ ὁποία ἐσημειώθη κατὰ τὸν μέγαν αὐτὸν πόλεμον, ὅστις διεξάγεται μεταξὺ ἰσχυρῶν κρατῶν καὶ τῶν μεγάλων αὐτοκρατοριῶν». Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» παρατηροῦσαν ὅτι ἡ Κορυτσά θ᾽ ἀποτελέσει ἴσως τὴν ἀποφασιστική καμπὴ τοῦ πολέμου.

Αξιοσηµείωτο είναι επίσης ότι ακόµα και σε ταινίες που γυρίζονταν εκείνη την περίοδο στο Hollywood γινόταν αναφορά στην ελληνική νίκη στην Κορυτσά, ανάμεσά τους και η ταινία του Όρσον Ουέλς, Πολίτης Κέιν.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1912, o Ελληνικός Στρατός εισέρχεται στην Κορυτσά αφού πρώτα απωθεί οθωμανικά στρατιωτικά τμήματα. Ωστόσο η μελλοντική επιδίκαση της περιοχής στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος, ήταν εκείνη που έθεσε τέρμα στον ενθουσιασμό των ντόπιων Ελλήνων που ανέμεναν οριστική λήξη του προβλήματός τους, με την ένωσή τους με τη Μητέρα Ελλάδα.

* Μετά τον Β’ ΠΠ όταν ήλθε η ώρα της διανομής περιοχών, οι Μεγάλες Δυνάμεις που λίγο πριν εκθείαζαν τον Ελληνικό Λαό για τις θυσίες του, χωρίς ντροπή, αγνόησαν την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπειρου και της Νότιας Βουλγαρίας και με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) επιδίκασαν στην Ελλάδα μόνο τα Δωδεκάνησα : «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».

• ΠΗΓΕΣ
• Η Ελληνικη Εποποϊα 1940 – 1941 Άγγελου Τερζάκη
• Η Πρώτη απελευθέρωση της Κορυτσάς στις 7 Δεκεμβρίου 1912
• Η δεύτερη απελευθέρωση της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου του 1940 και η ιστορική της σημασία –

• – 2023.11.12
• – Ε. Παπαθανασίου

Στις 12/11/1965 ξεκινούσαμε το ταξίδι μας στη Σχολή,

Στις 12/11/2023 το γιορτάσαμε με συνάντηση στο εστιατόριοEdem στο Παλαιό Φάληρο. Όσοι μπορέσαμε. Με ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά. Φάγαμε, γελάσαμε, θυμηθήκαμε, κουτσομπολέψαμε. Περάσαμε εξαιρετικά. Και του χρόνου.

Στη φωτογραφία από αριστερά προς τα δεξιά

Όρθιοι Κ Μελίτσης,Ε Σταθογιάννης.Ε Παπαθανασίου,Β Γεννηματάς,Δ Ζαγόρας,Π Βρεττάκος.

Καθιστοί Δ Διαμαντόπουλος, Α Μάνθος, Σ Κεχαγιάς, Μ Σοϊλεμεζίδης,Ε Μαδεμλής,Σ Λιμπέρης.

ΥΓ1. Σε ευχαριστούμε Στέφανε για την οργάνωση. Πολεμικό Ναυτικό γαρ…

ΥΓ2.  Απονεμήθηκαν αναμνηστικές πλακέτες, με το παλαιό σήμα της Σχολής, το δικό μας σήμα, στην ΕΕΥΕΔ και τον Α Μάνθο για την προσφορά τους στους Υγειονομικούς και την Τάξη μας

ΥΓ3. Με ιδιαίτερη χαρά δεχθήκαμε την ποιητική συλλογή του “Στιχουργήματα ζείδωρα με το μέτρο της ψυχής” που μας χάρισε ο Μ Σοιλεμεζίδης, που έχοντας διαπρέψει στο παρελθόν στην πνευμονολογία και τον αθλητισμό, περπατάει τώρα, παράλληλα, και σε λογοτεχνικά μονοπάτια με την ίδια επιτυχία. Καλοτάξιδο το βιβλίο σου Μιχάλη.

• Βιβλίο Ε. Παπαθανασίου “12 Νοεμβρίου 1965” : εδώ
• Αρχείο Φωτογραφειών Τάξης 1965 : εδώ
• Γενικο Αρχείο Φωτογραφιών ΕΕΥΕΔ : εδώ

• – 2023.11.14
• – ΕΘΝΟΣ 19 ΝΟΕ 1940
• – Αποδελτίωση Α. Τασιόπουλος

H 14η Νοεμβρίου 1940 είναι ἀπὸ τὶς πιὸ ἀξιομνημόνευτες ημερομηνίες, τῆς Ελληνικής Ιστορίας. Την ημέρα αυτή , είχε ἀρχίσει η γενική Ελληνική επίθεση σ’ ὅλο τὸ πλάτος του μετώπου, ἀπὸ τὴ θάλασσα ίσαμε την Μεγάλη Πρέσπα. Οι επιτυχίες των Ελληνικών Δυνάμεων διαδεχόταν η μία την άλλη με αποκορύφωμα την απελευθέρωση της Κορυτσάς στις 22 Νοε. 1940. Ο Μουσολίνη γνώριζε την κατάσταση στο μέτωπο, την δυσμενή εξέλιξη και σε λόγο που εκφωνήσε την 18 Νοε. 1940, είπε μεταξύ άλλων ότι “οι Έλληνες μας μισούν και το μίσος τους είναι βαθύ και ανίατον. Τὸ διατί εἶνε μυστήριον“

“Μίσος Βαθύ και ανίατον” ήταν ο τίτλος άρθρου σε εφημερίδα “Εθνος” της 19ης Νοε. 1940. Σκωπτικά ο αρθρογράφος με τα αρχικά “Τ. ΜΩΡ” (Τίμος Μωραϊτίνης) απαντά έμεσα στον Μουσολίνη, με μονόστυλο και “αποδέκτη” τους αχάριστους Έλληνες :

……… Τί κακο σᾶς ἔκανε ἡ ᾿Ιταλία, κύριοι εζήτησε νὰ καταλύσῃ τὴν ἀνεξαρτησίαν σας καὶ ἀντὶ νὰ σπεύσετε νὰ τῆς τὴν προσφέρετε σεις καὶ νὰ τῆς πῆτε καὶ εὐχαριστώ, τῆς εἴπατε : «Μολών λαβέ».

“Επειτα σᾶς ἔστειλε μερικὰ ἀεροπλάνα, τὰ ὁποῖα ἐβομβάρδισαν εὐγενέστατα τις γυναίκες σας, τοὺς γέρους σας, τὰ μωρά καὶ ἐγκρέμισαν τὰ σπίτια. Καὶ ἀντὶ νὰ αἰσθανθῆτε χαράν καὶ εὐγνωμοσύνην, ἠσθάνθητε μίσος, μίσος «βαθὺ καὶ ἀνίατον»………. το πλήρες κείμενο του στην συνέχεια του άρθρου μας.

Τα ιστορικά γεγονότα της εποχής αυτής έχουν αναλυθεί και πολλά βιβλία έχουν γραφεί. Αυτό που δεν μπορεί να καταγραφεί είναι το “άρωμα της εποχής”. Η γενιά του ’40’, οι πρωταγωνιστές, που μπορούν να μας μεταφέρουν το άρωμα της εποχής, χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν και ο χρόνος αδυσώπητα θολώνει τις μνήμες των λίγων που αντιστέκονται σε αυτόν, επιπλέον η “Παγκοσμιοποίηση” στην πορεία της προς την ομογενοποίηση των λαών προσπαθεί να σβήσει τις ιστορικές μας μνήμες. Τι μας απομένει; μόνο σκόρπιες γραπτές μαρτυρίες και τα κιτρινισμένα φύλλα των εφημερίδων της εποχής.

Αποδελτιώσαμε από την εφημερίδα  ΕΘΝΟΣ της 19 Νοε. 1940, διάφορα άρθρα, διατηρώντας πιστά το κείμενο, ώστε να αισθανθούμε το «μοναδικό άρωμα» της εποχής εκείνης. Ας διαβάσουμε επιλεγμένα αποσπάσματα από την εφημερίδα έχοντας κατά νού ότι ήταν 19 Νοε. 1940 δύο ημέρες πριν την απελευθέρωση της Κορυτσάς. Στις 21 Νοεμβρίου οι Ιταλικές δυνάμεις, πιεζόμενες από τμήματα του 53ου συντάγματος Πεζικού της ΙΧ μεραρχίας του ελληνικού Γ’ Σ.Σ., υποχρεώθηκαν σε εγκατάλειψη του οροπεδίου της Κορυτσάς και σύμπτυξη προς το Πόγραδετς. 

«Το κήρυγμα του μίσους»

Ο κόσμος ἐκλήθη χθὲς ἀπὸ ὅλους τοὺς ραδιοφωνικούς σταθμοὺς τῆς Ιταλίας νὰ ἀκούσῃ τὸν Μουσσολίνι. Ο λόγος του, ἐκφωνηθεὶς ἐνώπιον τοῦ ἀνωτάτου φασιστικού συμβουλίου, διεβιβάσθη εἰς τὰς κυριωτέρας γλώσσας καὶ τὴν ἑλληνικὴν. Εν τούτοις ὁ λόγος αὐτός εἶχεν ἐκφωνήθῇ κυρίως διὰ τὴν ἐσωτερικὴν κατανάλωσιν.

Ὁ Μουσσολίνι ἐδιάλεξεν ἐπίτηδες τὴν ἐπέτειον τῆς ἐπιβολῆς τῶν κυρώσεων κατά τῆς Ιταλίας, ὅταν, ὡς γνωστόν, διεξῆγε τὸν πόλεμον κατά τῆς Αἰθιοπίας, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ πρὸς τὸν Ιταλικὸν λαόν. Εχει καλλιεργηθῇ ὑπὸ τοῦ φασισμοῦ ἡ ἐντύπωσις ότι ἡ Ιταλία τότε τὰ ἔβγαλε πέρα μόνη της έναντίον 52 Κρατῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ  τρεῖς Μεγάλαι δυνάμεις.

«…..αφού λοιπὸν τότε ἀντιμετωπίσαμε 52 Κράτη καὶ ἐνικήσαμεν, πῶς τώρα δὲν θὰ τὰ βγάλουμε πέρα μὲ τὴν μικρὰν ῾Ελλάδα;»

Αὐτὸ ἦταν τὸ νόημα τοῦ λόγou του Μουσσολίνι, ὁ ὁποῖος ἐθεώρησεν ἀπαραίτητο να παρηγορήσῃ τὸν λαόν του διά τὴν οἰκτρὰν ἀποτυχίαν τῆς εκστρατείας του ἐναντίον τῆς Ελλάδος.

Εἶπεν ὅτι ὁ πόλεμος έναντίον τῆς ῾Ελλάδος θὰ διαρκέσῃ εἴτε δύο, εἴτε δώδεκα μήνας. Οὕτω ἡ ἀρχικὴ προθεσμία τῶν τριῶν ἑβδομάδων γίνεται δύο ἕως δώδεκα μηνῶν!

Κατὰ πόσον ἡ δήλωσις αὔτῇ θὰ ἱκανοποιήσῃ τὸν Ιταλικὸν λαὸν δὲν γνωριζομεν. ‘Εκεῖνο όμως ποὺ ἐξάγομεν ὡς ἀλάθητον συμπέρασμα ἐκ μιᾶς τοιαύτης δηλώσεως εἶνε ότι ό Μουσσολίνι καλεῖ τὸν λαόν του νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁριστικῶς τὴν ἐλπίδα ὅτι ἐντὸς τοῦ ἐφετεινοῦ χειμῶνος θὰ δυνηθῇ νὰ έχῃ κάποιον ἀποτέλεσμα εἰς τὸ ἑλληνικὸν Μέτωπον.

Εἰς ἁπλούστερα λόγια τοῦτο δὲν εἶνε τίποτε άλλο παρὰ ὁμολογία τῆς ἥττης.

Γενικῶς δὲ ὁ λόγος τοῦ Μουσσολίνι, λόγος έκφωνηθεὶς ἐν «βρασμῷ ψυχῆς», μὲ ἀσυγκράτητον θυμόν, προδίδοντα τὴν ἀλλοφροσύνην εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεται ὁ θεατρικός ψευδοκαῖσαρ τῆς Ρώμης ἀπὸ τὸ πάθημά του εἰς τὴν Πίνδον, εἶνε θλιβερὸς λόγος ἡττημένου.

Διὰ τοῦτο τὸν βλέπομεν νὰ καταφεύγῃ εἰς κήρυγμα μισους, μὲ τὸ ὁποῖον ἐλπίζει νὰ διεγείρῃ τὸ πεσμένον ἠθικὸν φρόνημα τοῦ λαοῦ του, φύλαρχος τῆς ᾿Αφρικῆς δὲν θὰ ὡμίλει διαφορετικὰ πρὸς τὸ ἄξεστον πλῆθός του, τὸ ὁποῖον θὰ ἤθελε νὰ φανατίσῃ διὰ τῆς κηρύξεως ἱεροῦ πολέμου.

«῞Ολοι οι Ελληνες, εἶπεν ὠρυόμενος, μᾶς μισοῦν. Τὸ μισός των εἶνε βαθύ, ἀνίατον καὶ ἐμπνέει ὅλὰς τὰς τάξεις εἰς τὰς πόλεις καὶ εἰς τὰ χωρία. Τὸ διατί εἶνε μυστήριον».

Καὶ διὰ νὰ συγκινήσῃ περισσότερον τὸ Ιταλικόν του ἀκροατήριον προσέθεσεν, αλλάζων τὸν τόνον του εἰς ἑλαφράν εἰρωνείαν;

«Μᾶς μισοῦν ἴσως διότι o Σανταρόζα είχε τὴν ἀφέλειαν νὰ ἀποθάνῃ ἀγωνιζόμενος υπὲρ τῆς ῾Ελλάδος, ἴσως ἐπίσης διότι ἀργότερα τὸν ἐμιμήθη καὶ ὁ ᾿Αντώνιο Φράττι.. »

᾿Εν τούτοις ὁ Μουσσολίνι γνωρίζει καλλίτερα ἀπὸ πάντα άλλον Ιταλὸν ποίους μισεῖ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς καὶ διατί τοὺς μισεῖ· Γνωρίζει ἐπίσης ὅτι οἱ ῞Ελληνες τιμοῦν τὴν μνήμην τῶν φιλελλήνων, Ιταλῶν, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα ὑπάρχουν εἰς τὰς ὁδοὺς τῶν Αθηνῶν, ὡς ἐπίσης γνωρίζει ὅτι ἡμεῖς δὲν έχομεν λησμονήση καὶ τὸν Γαριβάλδη, τὸν οποῖον αὐτὸς ἐξεπίτηδες έλησμόνησε. Καὶ τὸν ἑλησμόνησε διότι ὁ ᾽Ιωσὴφ Γαριβάλδης, ἀγωνισθεὶς ὑπὲρ τῆς ῾Ελλάδος, νεώτερος αὐτὸς κλάδος τῆς ἡρωϊκῆς οἰκογενείας, υιός τοῦ ἐπίσης ἀγωνισθέντος υπὲρ της Ελλάδος, Ριτσιότι Γαριβάλδη εξεπατρίσθη μετά την επικράτηση τοῦ φασισμού εἰς τὴν Ιταλίαν.

Δὲν μισοῦμεν τὸ σύνολον τοῦ ιταλικοῦ λαοῦ, ἀλλὰ μισοῦμεν «βαθέως καὶ ἀνιάτως» τὸν δικτάτορα τῆς Ρώμης͵ καὶ τοὺς ἐκπροσώπους του, οἱ οποῖοι μετέβαλον τὴν Ιταλικὴν κατοχὴν τῆς Δωδεκανήσου εἰς τὴν αἰσχροτέραν ὑποδούλωσιν, τὴν ὁποίαν ἀναφέρει ἡ ιστορία.

Μισοῦμεν τὸν Μουσσολίνι καὶ τοὺς ἀνθρώπους του, οἱ ὁποῖοι ἐβομβάρδισαν τὰ γυναικόπαιδα εἰς τὴν ἀνοχύρωτον Κέρκυραν καὶ ἐζήτησαν ὡς λῃσταὶ λύτρα 50 ἑκατομμυρίων λιρεττῶν διὰ νὰ σταματήσουν τὴν περαιτέρω άνανδρον δρᾶσιν των·

Μισοῦμεν τὸν Μουσσολίνι διότι έστειλε τὸν πρεσβευτήν του ὡς διαρρήκτην εἰς τὰς τρεῖς τὸ πρωΐ νὰ ἐκβιάσῃ τὸν Πρωθυπουργὸν τῆς Ελλάδος διὰ νὰ δεχθῇ τὴν χειροτέραν ταπείνωσιν ποὺ ἐπρότεινε ποτε ἕνα Κράτος εἰς ἄλλο.

Αὐτὰ τὰ γνωρίζει ὁ δικτάτωρ τῆς Ρώμης, ἀλλὰ ἐν τῇ ἀλλοφροσύνῃ του ἐκ τῶν ἀτυχιῶν τοῦ ἑλληνικοῦ Μετώπου καὶ θέλων νὰ συσκοτίσῃ τὴν διαυγῆ κρίσιν τοῦ λαοῦ του, προέβη εἰς ἐμπαθὲς κήρυγμα μίσους, διὰ νὰ ἐξάψῃ τὰ καττώτερα συναισθήματα τῶν συμπατριωτών του καὶ νὰ τοὺς φανατίσῃ νὰ συνεχίσουν ἕνα ἀγῶνα ἄδικον καὶ καταδικασμένον εἰς ἀποτυχίαν.

᾿Αλλὰ εἰς τὸ κήρυγμά του ἔχει ἤδη τὴν ἀπάντησιν ἀπὸ τὴν Κορυτσᾶν μὲ τοὺς θριάμβους τῆς ἑλληνικῆς λόγχης, καὶ ἀπὸ τὴν Τεργέστην μὲ τὴν στάσιν τοῦ ιταλικοῦ συντάγματος, ποὺ δὲν ἤθελε νὰ σταλῇ εἰς τὸ «κατηραμένον Μέτωπον» τῆς Πίνδου,

Η Ελλὰς θὰ ἔχῃ τὴν μεγάλην τιμήν, ἀγωνιζομένη διὰ τὴν ἐλευθερίαν της, νὰ συντελέσῃ καὶ εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν τοῦ Ιταλικοῦ λαοῦ ἀπὸ τὸ καθεστώς τῶν συκοφαντῶν καὶ τῶν δολοφόνων.

Μίσος βαθὺ καὶ ἀνίατον

Στήλη ¨«Έθνους» ‘Αττικαὶ ἡμέραι, Τίμος Μωραϊτίνης

Ομιλῶν περὶ τῆς Ἑλλάδος. ὁ Ιταλός δικτάτωρ ἐτόνισε τὸ βαθύ, ἀνίατον καὶ γενικὸν μίσος κατὰ τῆς Ιταλίας, τὸ ὁποῖον συμμερίζονται ὅλαι αἱ ἑλληνικαὶ τάξεις εῖς εἰς τὰς πόλεις καὶ τὰ χωριά .

Καὶ ἐδοκίμασεν ὀδυνηρὰν ἔκπληξιν ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ αίσθημα αὐτό. Πολύ σωστά. Ευρέθη πρὸ τῆς ἀχαριστίας καὶ τῆς ἀγνωμοσύνης. Μᾶς ἐζήτησε τὸ σπίτι μας , τὴν ἀνεξαρτησίαν μας, την τιμήν μας καὶ τὴν ἐλευθερία μας καὶ ἀντὶ νὰ τοῦ πούμε, υποκλινόμενοι, «Περάστε, κύριε. Καθίστε. Τί θὰ πάρετε, καφέ ἢ μπύρα. Κανένα, όρεκτικό;» ἐπήραμε τὰ ὅπλα καὶ τὸν στρώσαμε στο κυνήγι. Πρωτοφανής ἀχαριστία καὶ ἐλεεινὴ συμπεριφορά. Καὶ ἐρωτᾷ δικαίως ὁ Κ. ᾿Αρχιφασίστας. ῞Ετσι φέρεται ὁ κόσμος ;

Έτσι συμπεριφέρεται ένας λαὸς ποὺ ζητοῦν νὰ τὸν ὑποδουλώσουν ;

Είχε τρόπους αὐτὸς, παρακαλώ :

Τὴν ἴδια ἔκπληξη και την ίδια, ἀπορία εκφράζει κάθε πολιτισμένος άνθρωπος. Τί κακο σᾶς ἔκανε ἡ ᾿Ιταλία, κύριοι Εζήτησε νὰ καταλύσῃ τὴν ἀνεξαρτησίαν σας καὶ ἀντὶ νὰ σπεύσετε νὰ τῆς τὴν προσφέρετε σεις καὶ νὰ τῆς πῆτε καὶ εὐχαριστώ, τῆς εἴπατε : «Μολών λαβέ».

“Επειτα σᾶς ἔστειλε μερικὰ ἀεροπλάνα, τὰ ὁποῖα ἐβομβάρδισαν εὐγενέστατα τις γυναίκες σας, τοὺς γέρους σας, τὰ μωρά καὶ ἐγκρέμισαν τὰ σπίτια. Καὶ ἀντὶ νὰ αἰσθανθῆτε χαράν καὶ εὐγνωμοσύνην, ἠσθάνθητε μίσος, μίσος «βαθὺ καὶ ἀνίατον»,

Χθὲς τὰ ἰταλικὰ ἀεροπλάνα ἐπολυβόλησαν πάλιν τοὺς κατοίκους ἑνὸς χωρίου καὶ ἐφόνευσαν τα πρόβατά τους, τις κατσίκες τους καὶ τὰ γατιά τους. Πῶς ἔπρεπε νὰ φερθῆτε εἰς τὴν περίστασιν αὐτήν Στοιχειώδης ευγένεια ἐπέβαλλε νὰ τηλεγραφήσετε πρός τὸν γενναιόφρονα δωρητὴν της βόμβας : «Θραύσματα βόμβας ἐλήφθησαν. Δύο γρῃὲς καὶ δέκα κατσίκες νεκρές. Εὐχαριστοῦμεν».

῎Αλλο : 500 ἄνθρωποι έφονευθησαν εἰς τὰς πόλεις καὶ 100 σπίτια φτωχῶν ἀνθρώπων ἐγκρεμίσθηκαν Χάθηκε μια κάρτ-στὰλ μὲ λίγα λόγια :

Τίποτε ἀπὸ αὐτά. “Αχάριστοι, ὅπως είμαστε, ἀντὶ ἐκφράσεων ἐνθουσιασμοῦ καὶ ἀντὶ ἀνθοδέσμης, τοῦ ἐστείλατε ἕνα τσάρούχι. (Τ ΜΩΡ.)

Γράμματα από το Μέτωπο :

Στα περισσότερα από τα γράμματα γίνεται αναφορά στην Παναγιά της Τήνου, δεν είναι τυχαίο ο λαός ποτέ δεν συγχώρησε την άναδρο πράξη τορπιλισμού της “Ελλης” ανήμερα της εορτής της Παναγίας. Ήταν μια βεβήλωση, μια Εθνική προσβολή και έπρεπε οι ένοχοι να πληρώσουν. Η προσβολή ήταν τεράστια οι Έλληνες, παραμέρισαν κάθε τι που τους χώριζε (σπάνιο φαινόμενο) και σαν μια γροθιά έκαναν το θαύμα.

Γράφει Στο «Έθνος» της 21/11/1940 ο Τίμος Μωραϊτίνης, “και το θαύμα έγινεν. Ένας ύμνος μυ­ριόστομος ανεβαίνει προς τον ολογάλανον ελληνικόν ουρανόν: “Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια”. Ένας λαός γονυκλινής προσεύχεται και ένας στρατός προχωρεί.”

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛΙΔΟΣ)

………….γιὰ ὕπνο, οὔτε καὶ τὰ σπίτια μας ἀκόμα σκεπτόμαστε. Τόσο εἶνε τὸ ἄχτι ποὺ ἔχουμε όλοι μας νὰ ρεζιλέψουμε καὶ νὰ πετάξουμε στην θάλασσα τὴν παλιοφυλή που νόμισε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶνε ‘Αβησσυνία. Όλος ὁ στρατός μας πολεμάει λεβέντικα. Εἶχα ἀκούσῃ ἀπὸ μάχες, ἀλλὰ δὲν φανταζόμουνα ὅτι ἡ νίκη δίνει τόση χαρὰ καὶ τόσον ἐνθουσιασμόν. ῞Οτι έκανα τὸ μέρος μου καλὰ, ἔχετε τὴν ἀπόδειξη ὅτι ὁ λοχαγός μου μὲ ἐπρότεινε γιὰ λοχία, ἐπειδὴ μὲ μιὰ περίπολο μάχης ἔπιασα ὀκτὼ αἰχμαλλώτους. Γιὰ κρύο καὶ κακουχίες μὴ φοβόστε. Ἐδῶ τὰ νεῦρά μας γίνονται ἀτσαλένια. Σεῖς θὰ φαντάζεσθε πράμματα φοβερὰ καὶ τρομερὰ ἐνῶ ἐμᾶς δὲν μᾶς νοιάζει καθόλου. Γι’ αὐτὸ νὰ μὴ στενοχωριέσθε. ῞Αλλως τε γιὰ ὅλα τὰ Ἑλληνόπουλα τοῦ Μετώπου φροντίζει ἡ Μεγαλόχαρη τῆς Τήνου νὰ τὰ κρατῇ γερὰ καὶ νὰ τοὺς δίνῃ νίκες και μόνο νίκες. Θέλω νὰ μοῦ γράφετε τακτικά.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝΕ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΑΜΕ ΩΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.

«’Αγαπητέ μου Πατέρα, Ἐπήρα τὸ πρῶτό σας γράμμα καθὼς ἦρθα στὸ μέτωπο. Ξέραμε ὅτι τὸ ταχυδρομεῖο θὰ ἀργοῦσε νὰ ἔλθῃ, γιατὶ ὅλα τὰ τραῖνα κουβαλοῦσαν στρατὸ ὥστε νὰ προλάσουμε τὸν αἰφνιδιασμὸ τοῦ Ἰταλού. Τώρα, όμως τακτοποιήθηκαν όλα. Σ’ εὐχαριστώ, πατέρα, καθὼς καὶ τὴν μητέρα, γιὰ ὅσα καλὰ λόγια μοῦ γράφετε. Πιστεύω ὅμως ὅτι καὶ σεῖς θὰ εἶσθε εύχαριστημένοι ἀπὸ ὅσα καλὰ καὶ μεγάλα ἐκάναμε ἕως τώρα. Μιὰ καὶ τοὺς πήραμε τὸν ἀέρα ἀπὸ τὴν πρώτη μάχη, δὲν τοὺς φοβόμαστε πιά, ‘Απεναντίας αὐτοὶ μᾶς τρέμουν. Δὲν θὰ τοὺς ἀφήσουμε νὰ ἡσυχάσουνε, ἀλλὰ θὰ τοὺς κυνηγάμε όσο βαστάνε τὰ πλεμόνια μας καὶ τὰ πόδια μας. Πιάνουμε κάθε ἡμέρᾳ αἰχμαλώτους καὶ λάφυρα, ἀλλὰ κανείς μας δὲν θέλει νὰ μείνῃ πίσω, γιὰ συνοδεία αιχμαλώτων ἢ γιὰ περισυλλογή λαφύρων. Ολος ο στρατός έχει μια ψυχὴ καὶ μεγάλον ἐνθουσιασμόν…»

ΘΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΎΣ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΗΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤ’ ΕΙΝΕ ΘΕΟΝΗΣΤΙΚΟΙ.

«Σεβαστέ μου Πατέρα, …Τώρα σὲ δικαιώνω, πατέρα, ποὺ μούλεγες ότι στα 1912 έως 1913 πολεμούσατε μὲ ορμὴ σαν νὰ εἴχατε φτερὰ καὶ δὲν λογαριάζατε καθόλου τις κακουχίες. ἐγὼ τὰ ἑνόμιζα γιὰ ὑπερβολὲς όταν μᾶς τὰ ἔλεγες, ἀλλὰ τώρα ἔχω καὶ ἐγὼ τὴν ἴδια γνώμη. Πιστεύω θὰ μαθαίνετε ὅλα τὰ νέα μὲ λεπτομέρειες . Τοὺς ταράξαμε τοὺς μακαρονάδες λένε ὅτι κουβαλοῦν στρατό. Τόσο τὸ καλλίτερο, γιατὶ θὰ πιάσουμε πιὸ πολλοὺς αἰχμαλώτους. Σκέπτομαι ὅτι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἔλεγαν, ὅτι θὰ μᾶς φέρουν τὸν πολιτισμό, αὐτοὶ ποὺ εἶνε φορτωμένοι ἀπὸ ψεῖρα καὶ ποὺ κατάκλεψαν σὰν διαρρῆκται ὅσα χωριά εἶχαν τὴν ἀτυχία νὰ ὑποστοῦν γιὰ λίγες μέρες τὸν ζυγό τους.»

ΤΩΡΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΟΥΣΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ EΒΛΕΠΕ…(Επιστολὴ ἀξιωματικού)

«Σεβαστή μου Μητέρα, Ο συνταγματάρχης μου μὲ προέτεινε για προαγωγή στὸν ἀνώτερο βαθμὸ ἐπ᾿ ἀνδραγαθίᾳ, διότι ἐνεργήσας ἐξ ιδίας πρωτοβουλίας ἀντεπίθεσιν ἐναντίον υπερτέρου ἐχθροῦ, ἐξηνάγκασα αὐττὸν εἰς ἄτακτον ὑποχώρησιν, συλλαβὼν αἰχμαλώτους καὶ κυριέψας μίαν πολεμικὴν σημαίαν του έχει ὡς καὶ ἀλλὰ λάφυρα.

Τώρα, μητέρα μου, ἤθελα νὰ ἐζοῦσε ὁ πατέρας μου, γιὰ νὰ ἔβλεπε, αυτός που σκοτώθηκε δοξασμένος στο πεδίο της μάχης, οτι ήρθε τώρα ή σειρά του γυιού του νὰ ἐξακολουθήσῃ τὸν ἴδιο δρόμο. Ελπίζω να κάμω πιό πολλὰ ἀκόμη.»

Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ΚΑΙ Η «ΕΛΛΗ»

Τ.Τ. 724, Την Τρίτη 11-1940.

‘Αγαπητέ αδελφέ Μανώλη. Σε φιλώ. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τὴν χαρὰ όλων μας των στρατιωτών για τα ηρωϊκά κατορθώματα τῶν συναδέλφων μας. Καθημερινώς, αδελφέ, ὅλοι μας φωναζομεν κάτω τα μακαρόνια και θὰ τοὺς πετάξωμεν ὅλους στὴ θάλασσα, όπως ὅλοι μας είμαστε άποφασισμένοι νὰ σκοτωθούμε μεχρις ἑνός. Γι’ αὐτό, ἀδελφέ, θὰ σου γράψω ένα ώραιο ποίημα τῆς «῞Ελλης», τοῦ ἱστορικού καραβιού μας. Θέλω νὰ τὸ διαβάσῃς μὲ προσοχή γιὰ νὰ τὸ καταλάβης.

Η «ΕΛΛΗ»

‘Ηταν ἡμέρα ἱερή, ἦταν ἡ ὥρα αγία

που οἱ Χριστιανοί προσεύχονταν μπροστὰ στὴν Παναγία.

῾Ο δολοφόνος κεῖ κοντὰ κρυμμένος μέσ’ τὸ κῦμα,

κρυφὰ μὲ δόλο καὶ ύπουλα σκυφτός κτυπᾷ τὸ θῦμα.

Κρότος πολὺς ἀκούστηκε, κακό, φοβερή  ἀντάρα.

Τὴν «Ἕλλην τορπιλλίσανε, ἀνάθεμα. κατάρα.

Τρέμουν ψηλὰ τὰ λάβαρα, ὅλες οἱ εικόνες τρίζουν,

ἡ Δέσποιναν πληγώνεται, τὰ μάτια της δακρύζουν,

ἐδάκρυσε ἡ Παναγιά, ἐπόνεσε ἡ καρδιά της.

Απλώνει τ’ ἅγια χέρια της, σκεπάζει τὰ παιδιά της,

γυρεύει ναῦρῃ τὸ φονιᾶ, γυρεύει νὰ τὸν πνιξη.

Μέσ’ τὰ σκοτάδια τὰ παχειά, στὸν ‘Αδη νὰ τὸν ρίξῃ.

Καὶ μεῖς ψηλὰ σηκώνουμε, στὸν Οὐρανὸ τὸ βλέμμα,

καὶ ὅρκο μεγάλο κάνουμε νὰ πάρουμε τὸ αἷμα.

Φίλησέ μου τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα. Σὲ φιλῶ γλυκά, ο ἀδελφός σου Κλέων Τσελεπιδάκης.»

ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ ME ΤΗΝ ΛΟΓΧΗ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ…

«’Αδελφέ Κώστα,

Μη στενοχωρεῖσαι ποὺ μᾶς ἐπῆρε ἡ ἐπίταξε τὸ αὐτοκίνητο. Πόλεμος εἶνε καὶ πρῶτ᾽ ἀπ’ όλα πρέπει νὰ σώσουμε την Πατρίδα μας ἀπὸ τὰ βρωμερὰ Ιταλικὰ νύχια κι ύστερα έχει ὁ Θεός. Θὰ ξαναφτιάξουμε τις δουλειές μας, καὶ θὰ ζήσουμε ἐλεύθεροι καὶ περήφανοι. ῎Αλλως τε όλες τις ζημιές μας θὰ μᾶς τις πληρώσῃ ὁ Μουσσολίνι ὅταν θὰ τοῦ ἐπιβάλουμε μὲ τὴν λόγχη μας τοὺς ὄρους τῆς εἰρήνης»

ΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΧΟ ΜΟΥ

«Καίτη μου. Δὲν θέλω νὰ μοῦ στείλῃς φανέλλες και κάλτσες. Προτιμώ να μοῦ φτιάξης καὶ νὰ μοῦ στείλης μιὰ σημαία τῆς ξηρᾶς στὸ μέγεθος ποὺ ἔχουν τις σημαίες του στὰ σωματεῖα. Στὸ κέντρον μέσα σὲ ἕνα χρυσὸ κύκλο νὰ βάλῃς τὸν Ντίνο να να ζωγραφίσῃ τὴν Παναγία τῆς Τήνου. Μια τέτοια σημαία θέλω νὰ κάνω δώρο στο λόχο μας. Θὰ παραξενεύεσαι γιατί δὲν μὲ ἤξερες γιὰ θρήσκο. ἀλλὰ ἀπ’ ὅσα βλέπουν τὰ μάτια μου πιστεύω κ’ ἐγὼ ὅτι μιὰ θεϊκή δύναμις συντρόφεύει τὸν στρατόν μας. ῞Αλλως τε πῶς μποροῦσα νὰ μείνω μόνος ἐγὼ ἀσυγκίνητος μέσα στὸ κῦμα τῆς πίστεως ποὺ ἔχει ὅλος ὁ στρατός μας πρὸς τὴν Παναγία της Τήνου τὴν ὁποία πιστεύει προστάτιδά του…

Η ΖΩΗ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ

NA KATAΣKEΥAZOYN ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ

Ὑπὸ τοῦ Ύφυπουργείου ᾿Ασφαλείας ἐξεδόθη ἡ κάτωθι ἀνακοίνωσις:

Φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ Κοινοῦ, ὅτι ἡ ἐχθρικὴ ἀεροπορία δὲν φείδεται οὐδενὸς μέσου καὶ δὲν κάμνει οὐδεμίαν διακρισιν κατα τὰς αεροπορικὰς ἐπιδρομὰς έναντίον τοῦ ἀμάχου πληθυσμοῦ. Κατόπιν τούτου ὀφείλει ἕκαστος ιδιοκτήτης ἢ ἐνοικιαστὴς όπως ἐπισπεύσῃ τὴν κατασκευήν οἰκογενειακοῦ καταφύγιου, ἐκ διασκευῆς καταλλήλου χώρου.

᾿Ιδιαιτέρως ἐφιστῶμεν τήν προσοχὴν τῶν κατοίκων τῶν πόλεων ᾿Αθηνῶν καὶ Πειραιῶς, αἱ ὁποῖα ἐνδέχεται ν᾿ ἀποτελέσωσιν ἰδιαιτερον στόχον τῆς ἐχθρικῆς ἀεροπορίας καὶ ὡς ἐκ τούτου ἐμφανίζεται ἐπείγουσα ἡ ἀνάγκη όπωςμεριμνήσωσι διὰ τὴν ἀπόκτησιν τοιούτων καταφυγίων, λίαν ἀπαραιτήτων διὰ τὴν αὐτοπροστασιαν αυτών.

Ωσαύτως ἐφιστῶμεν τὴν προσοχὴν τῶν κατοίκων, ὅπως συμμορφῶνται μὲ τὰς μέχρι τοῦδε περὶ συσκοτίσεως τῶν ἀκινήτων των ὁδηγίας

Επίσης οἱ ὁδηγοὶ παντὸς ὀχήματος ὀφείλουσι νὰ κινῶνται καὶ ΐστανται μὲ τὸν προκαθορισθέντα φωτισμόν.

Αἱ ἀστυνομικαὶ ᾿Αρχαὶ νὰ ἐν φαρμόσωσι μετὰ πάσης αὐστηρότητας τὰς μέχρι τοῦδε ἐκδοθείσας ὁδηγίας καὶ διαταγὰς καὶ νὰ διώξωσι μετά σκληρότητος τοὺς παρραβάτας αὐτῶν, διότι ἡ ἔστω καὶ ἐκ μέρους ἑνὸς ἀτόμου μὴ συμμώρφωσις, ἐνδέχεται νὰ ἔχη σοβαρώτάτας συνεπείας ἐπὶ τοῦ συνόλου.

Αἱ ἀστυνομικαὶ ᾿Αρχαὶ νὰ προβαίνωσι καὶ εἰς τὴν ἀφαίρεσιν τῆς ἀδείας τοῦ παραβάτου ὁδηγοῦ αὐτοκινήτου, ἐκτὸς τῆς ποινικής διώξεως αὐτοῦ.

᾿Αθῆναι τῇ 12 Νοεμβρίου 1940

Ο ὑφυπουργός Δημ. ‘Ασφαλείας Κ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ

και μια διαφήμιση από την εφημερίδα, η ζωή συνεχιζόταν…..

22 Νοεμβρίου 1940

Ελεύθερο Βήμα
«METΩΠON HΠEIPOY, 22 Νοεμβρίου (του απεσταλμένου μας Π. Παλαιολόγου).

H Ήπειρος ολόκληρος εις μίαν ψυχήν πανηγυρίζει ενθουσιωδώς την κατάληψιν της Kορυτσάς. O Mητροπολίτης Iωαννίνων Σπυρίδων, εθναπόστολος, περιερχόμενος το μέτωπον, με ησπάσθη ψιθυρίζων: «Ωμίλησεν ο Θεός. Oύτοι εν άρμασιν, ούτοι εν ίπποις, ημείς εν ονόματι Θεού». Οι στρατιώται αγκαλιάζουν αλλήλους. Mε ψυχήν πλημμυρισμένην από συγκίνησιν και υπερηφάνειαν, συγκεντρώνω από τραυματίας αξιωματικούς στοιχεία από τας προχθεσινάς και χθεσινάς μάχας εις το μέτωπον της Hπείρου. Xρειάζεται νέος Όμηρος διά την περιγραφήν της σημερινής εποποιΐας. Zώμεν εις μίαν ατμόσφαιραν μέθης και παραληρήματος».

Πηγή : Εφημερίδα “Εθνος”, Τρίτη 19 Νοεμβρίου 1940, αριθμός φύλλου 9.368

Επιμέλεια ψηφιοποίησης – ανάρτησης : Αργύρης Τασιόπουλος

Σχόλια Απενεργοποιημένα

Η Ιστοσελίδα δέχεται πλήθος μηνυμάτων υπό μορφή σχολίων. Τα σχόλια είναι γραμμένα σε διάφορες γνωστές και άγνωστες γλώσσες, στην πλειοψηφία τους είναι εγκωμιαστικά, πλην όμως σκοπό έχουν να προκαλέσουν δυσλειτουργίες με τον μεγάλο αριθμό τους. Η ΕΕΥΕΔ στα άρθρα που δέχονται επίθεση με SPAM σχόλια, απενεργοποιεί την λειτουργία υποδοχής σχολίων. Εάν επιθυμείτε αποστολή σχολίων τότε στείλετε τα στο email (eeyed.contact@gmail.com) και εμείς θα τα δημοσιεύσουμε.

• – 2023.11.10
• – ΕΕΥΕΔ

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Tην 7 Νοε 2023 έφυγε από την ζωή ο Συνάδελφος και Μέλος της ΕΕΥΕΔ, Ιατρός Χειρουργός, Ευάγγελος Βουγιούκας. Η εξόδιος ακολουθία και κηδεία τελέστηκε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου στα Κοιμητήρια Αναστάσεως Κυρίου, Θεσσαλονίκη παρουσία μεγάλου αριθμού Συναδέλφων του.

Τον επικήδειο λογο εκφώνησε ο ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής Γεώργιος Μηνόπουλος Ταξίαρχος (ΥΙ) ε.α, Τάξη ΣΙΣ 1958 (Α.Μ. 619 ) που υπηρέτησε επί μακρά σειρά ετών μαζί του. Ο κ. Μηνόπουλος διετέλεσε Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής και εκλεγμένος Υπερνομάρχης Έβρου – Ροδόπης .

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

Χρέος και όχι καθήκον με φέρνει στη δύσκολη αυτή θέση να αποχαιρετίσω το Βαγγέλη . Το όποιο κόμπιασμα στη φωνή και τα όποια δάκρυα στα μάτια δεν είναι αποτέλεσμα της ηλικίας αλλά της στέρησης ενός σπουδαίου συναδέλφου , ακόμη καλύτερου φίλου αλλά και ενός ξεχωριστού δασκάλου μου στη χειρουργική και στη ζωή .
Στη Σχολή συναντηθήκαμε όπως όλοι μας σε μια κοινή συμβίωση , η πραγματική μας όμως συμπόρευση άρχισε με τις εξετάσεις που δώσαμε στην Υπηρεσία για την έναρξη της Ειδικότητας της χειρουργικής . Μαζί αρχίσαμε την ειδικότητα αυτός όμως προηγείτο γιατί ήδη προϋπηρετούσε στο Νοσοκομείο για δύο χρόνια ενώ εγώ είχα έρθει από Στρατιωτική Μονάδα Πυροβολικού .
Από την πρώτη μέρα που τον συνάντησα είχε , ως βοηθός , την εποπτεία των ασθενών στις χειρουργικές Κλινικές οι οποίες ήταν υπό την Διεύθυνση των Αρχιάτρων Καρνή , Σωκρατείδη και Βλόντζου . Ανήσυχος, ενεργητικός και δραστήριος είχε κάνει τη χειρουργική τρόπο ζωής . Προβληματιζόταν με κάθε εγχείρηση και συζητούσε σαν ίσος προς ίσο με τους προϊστάμενους του , από τον Υποδιευθυντή του Νοσοκομείου χειρουργό Σεγκούνη μέχρι τον Ορθοπεδικό Ζαχαρόπουλο , προτείνοντας ιδέες βελτίωσης των επεμβάσεων . Ήταν τόσο παθιασμένος με τη χειρουργική ώστε όταν έκανε κάποια σπάνια εγχείρηση μου έλεγε την άλλη μέρα : Γιώργο , αλήθεια , ξαναέκανα την εγχείρηση στον ύπνο μου με κάθε λεπτομέρεια . Τον πίστευα γιατί ούτε ψέματα έλεγε ούτε υπερβολές.

Πέρα όμως από το κλινικό έργο είχε το ενδιαφέρον για επιστημονικές εργασίες και Διδακτορική Διατριβή συνεργαζόμενος κυρίως με τον Ζαχαρόπουλο και αργότερα με τον θωρακοχειρουργό Χρήστο Σαρηγιάννη που είχε επιστρέψει από την Αγγλία .
Στην ορμή του παρέσυρε και μένα . Με πήρε από κοντά σε ένα παράλληλο βηματισμό προσπαθώντας να μου μάθει , με ταχύρρυθμα μαθήματα , ότι αυτός ήξερε πριν από μένα . Πως να ξεχάσω την πρώτη ανάταξη εξαρθρήματος ισχίου ή την αίσθηση να διαπερνάς με ήλο Kuntcher το κνημιαίο κύρτωμα ! Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και αρχή για μένα ήταν ο Βαγγέλης , ο πρώτος μου Δάσκαλος στη χειρουργική.
Άλλα δύο χρόνια στο ΑΧΕΠΑ συμπλήρωσαν την μάθηση , όσο πληρέστερα γινόταν , γιατί ξέραμε ότι με το πέρας της 4ετίας θα βρεθούμε μακριά , μόνοι και υπεύθυνοι χειρουργοί . Όπως και έγινε . Μας πρόλαβε η Επιστράτευση του 1974 . Βρέθηκε στο Διδυμότειχο που ήταν επιλογή του αφού όμως πρώτα με ρώτησε αν το επιθυμούσα εγώ , γιατί ήταν κοντά στην πατρίδα μου , την Αλεξανδρούπολη . Όχι , προτίμησα το νησί , τη Λήμνο και φυσικά εκτίμησα την πολύ συναδελφική συμπεριφορά του .
Χώρισαν για κάποια χρόνια οι πορείες μας χωρίς όμως να χαθούν οι στενές επαφές . Μετά από τη μετεκπαίδευση μας στην Αγγλία ξανασμίξαμε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο ως Διευθυντές των χειρουργικών Κλινικών , αυτός της πρώτης , εγώ της δεύτερης . Ιδιαίτερη ικανοποίηση όχι για την όποια καταξίωση αλλά για τη χαρά να διευθύνεις και να συνεργάζεσαι με ικανούς και άξιους
νεότερους συναδέλφους .

Όταν αρχίσαμε την ειδικότητα μου είχε πει : Γιώργο , με το να είμαστε οι χειρουργοί τόσο λίγοι , θα υπηρετούμε αναγκαστικά συνέχεια σε νοσοκομεία . Αυτό πράγματι συνέβη σε μένα ,όχι όμως σε αυτόν . Αυτός ο ικανός χειρουργός , αυτός ο γάτος της χειρουργικής που έπιανε πουλιά στον αέρα , αυτό το αστέρι της χειρουργικής , στερήθηκε αρκετά χρόνια υπηρεσίας στα Νοσοκομεία μας .
Φθόνος ή φόβος ; Για κάποιους φαίνεται ότι νεότερος στο βαθμό και καλύτερος στη χειρουργική δεν μπορούν να συνυπάρξουν . Φθόνος ή φόβος λοιπόν δεν τον άφησαν να τους πλησιάσει στο Νοσοκομείο . Ποιος έχασε , ο Βαγγέλης ή η Υπηρεσία ;

Η επαγγελματική όμως σταδιοδρομία δεν είναι αρκετή για να χαρακτηρίσει έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο . Είναι και οι ανθρώπινες σχέσεις με το άμεσο και το ευρύτερο περιβάλλον .

Χαρακτήρας ήπιος , ήρεμος , καλοπροαίρετος και καλοσυνάτος , ευδιάθετος και με χιούμορ και συγχρόνως δυναμικός , παντού έκανε έντονη την παρουσία του , στην Υπηρεσία , στο Χειρουργείο , στις παρέες και τις συναναστροφές . Ιδιαίτερα στο οικογενειακό περιβάλλον δεν μπορούμε να τον φανταστούμε χωρίς την Τέτα . Βαγγέλης και Τέτα, Τέτα και Βαγγέλης το ίδιο είναι . Σύζυγος και σύντροφος για μια ζωή , με δυο παιδιά και πολλά εγγόνια , δυναμική , ευχάριστη και αγαπητή , αναζητούσαμε και αυτήν στην παρέα μας . Στη Θεσσαλονίκη , στο Διδυμότειχο , στα Λάβαρα Διδυμοτείχου , ξανά στη Θεσσαλονίκη και στις εκδρομές των Αποστράτων από το Καρπενήσι μέχρι τη Σαμοθράκη , πάντοτε και οι δυο τους, ήταν περιζήτητοι και ευχάριστοι στην παρέα .
Τώρα όμως ;
Βαγγέλη , σε τιμούν με τη παρουσία τους πολλοί συνάδελφοι και φίλοι για ένα αντίο και ελάχιστη παρηγοριά στην ωραία , μεγάλη σου οικογένεια .

Βαγγέλη μου λείπεις , μου λείπεις και πονάω . Βαγγέλη μας λείπεις . . . Μας λείπεις , γιατί σε αγαπάμε και σε εκτιμάμε .

Μαζί μας όμως θα είσαι όσο υπάρχουμε .

Παρηγοριά ευχόμαστε στην Οικογένεια σου .

Καλό παράδεισο , φίλε μου .

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΓΕΣ

• ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ
• ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ
• Αθήνα, 08 Νοε 2023

Ο Ταξίαρχος (ΥΓ) ε.α. Βουγιούκας Ευάγγελος του Κορνηλίου με Αριθμό Μητρώου, 36387 γεννήθηκε στην πόλη της Δράμας του νομού Δράμας το έτος 1940, εισήλθε στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή (ΣΙΣ) το 1957 με Αριθμό Μητρώου 579 και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός το έτος 1964.

Προήχθη μέχρι και το βαθμού του Ταξιάρχου (ΕΔΥΕΘΑ 92/1989). Υπηρέτησε σε διάφορες Μονάδες και Επιτελικά Γραφεία ανάλογα κάθε φορά του βαθμού του. Διοίκησε τις Μονάδες ή Διευθύνσεις Επιτελείου:

• Διευθυντής Β΄ Χειρουργικής Κλινικής 424 ΓΣΝΕ,
• Διευθυντής ΔΥΓ/ΧVΙ ΜΠ
• Διευθυντής ΔΥΓΝΙ ΜΠ
• Διευθυντής Α΄ Χειρουργικής Κλινικής 424 ΓΣΝΕ

Φοίτησε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στα διάφορα σχολεία του Όπλου του, καθώς επίσης και στην Σχολή Ειδικών Όπλων Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΕΟΕΔ)

Τιμήθηκε με τα παρακάτω παράσημα και μετάλλια για τις υπηρεσίες που προσέφερε

• Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β’ Τάξεως
• Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος

Ο Ταξίαρχος (ΥΓ) ε.α. Βουγιούκας Ευάγγελος υπήρξε ένα άξιο στέλεχος του Στρατού μας, που εκπληρώνοντας καθημερινά το καθήκον του, τίμησε με την προσφορά του την Υπηρεσία. Εδώ, σήμερα, η οικογένεια του Στρατού μας, η δική του οικογένεια, αποχαιρετά ένα αγαπημένο μέλος της. Οι συνάδελφοί του νοιώθουμε βαθύτατη θλίψη μπροστά σε αυτήν την απώλεια. Με σεβασμό στον πόνο και την οδύνη, εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήριά στην οικογένειά του, στην οποία δηλώνουμε την αμέριστη στήριξη και συμπαράστασή μας. Ευχόμαστε από καρδιάς ο Θεός να τονδίνει δύναμη, κουράγιο και υπομονή στα αγαπημένα του πρόσωπα.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΔ

Το ΔΣ /ΕΕΥΕΔ, με την ανακοίνωση της αποδημίας από την ζωή του εκλεκτού Συναδέλφου και Μέλους μας, Ταξιάρχου (εα) Βουγιούκα Ευάγγελου, συνήλθε διαδικτυακά και αποφάσισε ομόφωνα :

1. Να εκφράσει δημοσίως την θλίψη του΄μέσω της ιστοσελίδας της.

2. Να παραβρεθεί στην εξόδιο ακολουθία και να συλλυπηθει την οικογένεια του εκλιπόντος.

3. Να καταθεσει στεφάνι στη σωρό του εκλιπόντος.

4. Να αναθέσει την εκφώνηση επικήδειου λόγου στο Μέλος μας  Καθ. Ιατρικης ΔΠΘ, πρ. Υπερνομαρχη Ροδόπης-Εβρου Ταξίαρχο(εα) κ.Μηνοπουλο Γεώργιο.

________________________________________________________

Εστάλει από Δημήτρη Καραμήτσο με την ένδειξη ” Με τον Βαγγέλη σε θερινή διαβίωση στην Καλλικράτεια. Παίζαμε τάβλι και σκάκι.”