ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

• 2023.01.11
• Παρουσίαση Βιβλίου Αργύρης Τασιόπουλος

Οι Στρατιωτικοί Υγειονομικοί κατέχουν υψηλή θέση στην εκτίμηση της Ελληνικής κοινωνίας που αναγνωρίζει την κατάρτιση τους και την πολυετή προσφορά τους στον Ελληνικό πληθυσμό ιδίως της επαρχίας. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι πολλοί Στρατιωτικοί Υγειονομικοί έχουν να επιδείξουν σπουδαίο έργο και σε άλλους τομείς όπως τα γράμματα και τις τέχνες. Στα πλαισια της ανάδειξης του παραπάνω έργου η Επιστημονική Ένωση Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων, δημιούργησε «χώρο» στην Ιστοσελίδα της, με τον τίτλο «Τέχνες και Γράμματα»  όπου παρουσιάζει το έργο αυτό.

Σήμερα παρουσιάζουμε το βιβλίο του Αντιπτεράρχου (ΥΙ) ε.α Μιχάλη Σοϊλεμεζίδη με τον Τίτλο «Στιχουργήματα Ζείδωρα, Με το Μέτρο της Ψυχής»

Το Βιβλίο του είναι ιδιαίτερο, κάθε σελίδα και ένα στιχούργημα, πολλές φορές με ελάχιστους στίχους που όμως έρχεται να αντιστρέψει το γνωστό μας «Μια εικόνα Χίλιες λέξεις» σε  «Λίγοι στίχοι χιλιάδες εικόνες ψυχής». Στίχοι βγαλμένοι από ψυχή του συγγραφέα, όπως μας λέγει στο «ΠΡΟΜΥΘΙΟ»

Στη Θάλασσα της ψυχής

των λογισμών τα κύματα

από τους ανέμους της ζωής

έγιναν της καρδιάς ποιήματα

Ας κάνουμε ένα ταξίδι με τα ποιήματα της καρδιάς του και θα αισθανθούμε ότι το κάθε στιχούργημα του βγαίνει πλέον και από την δική μας καρδιά.

---

Το Ταξίδι μας

Πόσες φορές σταθήκαμε κοιτάζοντας παλιές φωτογραφίες, όταν ήμασταν νέοι και ωραίοι και δεν το ξέραμε δεν το εκτιμούσαμε………

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Νύχτα προχωρημένη, αργά

κι Αυτός κρατά ξανά,

εκείνη τη φωτογραφία,

της νιότης του, την παλιά,

που αίφνης μέσ’ τη σιγαλιά

ακούει Αυτή, να του μιλά.

Ποιος είσαι Εσύ;

που κι απόψε με κοιτάς,

με ματιά ξεχωριστή,

χωρίς κάτι να λες, κάτι να ζητάς.

Τότε Αυτός απάντησε

με τρεμάμενη φωνή,

ΕΓΩ είμαι… ΕΣΥ,

που αλλοίμονο, με άλλαξε

ο χρόνος κι η ζωή…

και ω του θαύματος,

Αυτή κι Αυτός

τότε, δακρύσανε μαζί!

---

Πόσες φορές διαβαίνοντας είδαμε χωριά, σπίτια έρημα χωρίς ζωή πλέον, με κλειστά παραθυρόφυλλα. Με θλίψη αισθανθήκαμε ότι εκεί που βασίλευε η ζωή τώρα βασιλεύει η σιωπή.

ΣΠΙΤΙ ΕΡΗΜΟ ΚΛΕΙΣΤΟ

Χορταριασμένη Αυλή,

Σπίτι έρημο κλειστό,

χωρίς Σταυρό, χωρίς καπνό,

χωρίς ψυχή, χωρίς φωνή,

με ατέλειωτο καημό…

Στέλνει μηνύματα στον Ουρανό απλά,

για όσα έζησε και δεν ξεχνά

και με προσευχή κάθε νυχτιά,

ζητά καντήλι στη γωνιά,

τραπέζι, σκεύος και φωτιά,

μα πάνω απ’ όλα, δύο καρδιές και αγκαλιά,

ανάσες από χαρούμενα παιδιά

και ανθοστόλιστη αυλή παντοτινά!

---

Πόσες φορές δεν μας επισκέφτηκαν στα ονειρά μας τα αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά μας.

ΟΙ ΑΘΕΑΤΟΙ

Ανάμεσά μας τριγυρνούν,

αθέατοι, αυτοί του παραδείσου,

εκείνοι που αγαπήσαμε

και δεν τους λησμονούμε.

Είναι αυτοί που μας μιλούν,

μονάχα στα όνειρά μας,

για τις αξίες της ζωής,

την ομολογία της ψυχής

και την αθανασία, στο πέρασμά μας.

---

Όταν αδυσώπητα ο χρόνος περνά, οι μέρες λιγοστεύουν, τότε με κόπο και πόνο γυρνάμε τη σκέψη πίσω και ………..  

ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ

Αυτά που ομολόγησα

και δεν τα παίρνω πίσω

είναι δεμένα με όνειρα

που αιώνια θα κρατήσω.

Εκείνα που δεν θέλω να τα ειπώ,

είναι τα λάθη της ζωής,

που σαν τα σκέφτομαι πονώ,

γιατί ποτέ δεν τα άλλαξε κανείς.

---

Για τους τυχερούς που έζησαν την αγάπη ή όσους την ονειρεύτηκαν.

ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ

Μέσα στη σιωπή

της αγκαλιάς,

κρύβονται,

όλα τα λόγια,

της Αγάπης.

---

Για να μην ξεχνάμε τις πανάρχαιες ρίζες μας, ένα από τα στιχουργήματα του, αναφέρεται στα Εφέσια Γράμματα. Τα Εφέσια γράμματα είναι κάποιες λέξεις που οι περισσότερες εξ αυτών αν και κρίνονται ακατανόητες εντούτοις στην αρχαιότητα θεωρούνταν ιερές. Οι λέξεις βρέθηκαν χαραγμένες στο βάθρο του μεγάλου αγάλματος της Αρτέμιδος της Εφεσίας που φυλασσόταν εντός του ομώνυμου ναού στην Έφεσο εξ ου και η ονομασία τους. Χαράσσονταν σε ξύλινες πινακίδες ή σε τεμάχια δέρματος τα οποία οι ιερείς τα κρεμούσαν στα πολυπληθή στήθη της Αρτέμιδος απ΄ όπου οι πιστοί στη συνέχεια παραλάμβαναν ως φυλαχτά όπως και σήμερα. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση τα εφέσια γράμματα παρείχαν προστασία στους φέροντες αυτά κυρίως από νόσους ή άλλα κακά. Ο ποιητής στην πρώτη σειρά λέξεων «Άσκι (Σκοτάδι) , Κατάσκι (Φως), Λιξ (γη), Τετράξ, Δαμναμενεύς (ήλιος), Αίσιον (αληθής φωνή) μας την μεταφέρει σαν «ευχή» στο στιχουργημά του. (Για τις λέξεις στους τελευταίους στιχους δεν υπάρχει αξιόπιστη ερμηνεία.)

---

ΤΑ ΕΦΕΣΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Στον καιρό των αρχόντων, της ένοχης σιωπής,

για το εμπόριο των ονείρων της ζωής,

το δίκαιο των αδικημένων της προσμονής

και την ερημοποίηση της ανθρώπινης ψυχής,

ένας Έλληνας απαγγέλλει,

τα Εφέσια Γράμματα της κάθαρσης,

της πανάρχαιας, καθ’ ημάς Ανατολής,

Άσκι, Κατάσκι, Λιξ, Τετράξ, Δαμναμενεύς, Αίσιον,

Ω ουράνιο Θείο φως,

εξάλειψε των δολερών το σκότος,

φεγγοβόλησε την Ύπαρξιν ημών,

ίνα γενώμεθα μετά της αληθείας, δι’ ευχών,

ιεροφάνται του λαμπρού κόσμου των αξιών.

Βέδυ, Ζαμψ, Χθων, Πλήκτρον,

Σφιγξ, Κνάξβι, Χθύπτης, Φλέγμων, Δρωψ.

---

Αισθάνθηκα την ανάγκη να σας μεταφέρω περισσότερα στιχουργήματα από το βιβλίο του Μιχάλη Σοϊλεμεζίδη, δεν είναι δυνατόν όμως στα πλαίσια μιας παρουσίασης. Κλείνοντας την παρουσίαση, ευχαριστώ τον συγγραφέα για την δωρεά του Βιβλίου του στην Βιβλιοθήκη της ΕΕΥΕΔ.

---

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Ζείδωρα – Ετυμολογία: ΖΑΧΑΡΗ ΣΟΦΙΑ – ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

• που παράγει ζέα/ζειά* (για εδάφη)
• γόνιμος, εύφορος, καρποφόρος (για εδάφη)
• που προσφέρει ζωή, ζωογόνος.

* Η ζειά ήταν ένα είδος σιτηρού (άσπρο σιτάρι), που χρησιμοποιούνταν για τροφή των ζώων. Επομένως, ο ζείδωρος και η ζείδωρος δώριζαν σιτηρά, προσέφεραν γονιμότητα. Χρησιμοποιούταν και στη φράση: ζείδωρος γη, όπως άρουρα γη, δηλαδή γόνιμη, παραγωγική, αναγεννητική. Η σημασία της συνδέθηκε ετυμολογικά εσφαλμένα με τα ρήμα ζήω —ζῶ. π.χ.: ζείδωρο φως | ζείδωρο πνεύμα | ζείδωρο νερό | ζείδωρο όραμα, κτλ.

---

ΕΦΕΣΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΔΗΜ.Σ.ΜΑΣΟΥΡΗ (Σύνδεσμος)

Τα ανωτέρω εις όλην την ενότητα εκφράζουν μίαν πάλαιαν δοξασίαν, την οποίαν είχον οι αρχαίοι περί τίνων αίνιγματωδών φράσεων ή συλλαβών. Αύται αϊ φράσεις ή συλλαβαί δυσπρόφερτοι ως επί το πλείστον ακατανόητοι έθεωρήθησαν ίεραί δήλον ότι μαγικαί και εκλήθησαν «Έφέσια γράμματα». Ή προέλευσις και ή χρήσις τών Έφεσίων γραμμάτων απετέλεσε μέγα πρόβλημα δια τους αρχαίους και νεωτέρους έρμηνευτάς. ………………………………

---

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. Σοϊλεμεζίδη