ΜΝΗΜΕΣ ΤΡΥΓΟΥ ΣΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

2022.05.11

Όπως είναι αναμενόμενο το επιστημονικό δυναμικό των υγειονομικών των Ενόπλων Δυνάμεων, έχει ΄μια ζηλευτή συμμετοχή, πέρα από τον επιστημονικό τομέα, στα πολιτιστικά δρώμενα.

Είναι ένα τεράστιο έργο που είναι άγνωστο και που σίγουρα με την πάροδο του χρόνου θα λησμονηθεί. Η ΕΕΥΕΔ στα πλαίσια προβολής του, ζήτησε από τους Συναδέλφους να αποστείλουν τα βιβλία τους σε ηλεκτρονική ή φυσική μορφή. Υπάρχει ανταπόκριση, μικρή μέχρι στιγμής σε σχέση με το μέγεθος του επιστημονικού μας δυναμικού και του πνευματικού τους έργου. Ήδη Βιβλία Συναδέλφων κοσμούν την φυσική Βιβλιοθήκη μας οι οποία στεγάζεται στην Βιβλιοθήκη του 424 ΓΣΝΕ. Παράλληλα η ΕΕΥΕΔ οργάνωσε μια “ηλεκτρονική” επίσκεψη στην φυσική Βιβλιοθήκη όπου μπορείτε να δείτε τα Βιβλία που μας εμπιστεύτηκαν. εδώ

Ένα από τα Βιβλία είναι και οι ” Μνήμες Τρύγου στα Μεσόγεια Αττικής” του Συναδέλφου μας κ. Δ. Μπούκη.

Ας δούμε την παρουσίαση του Βιβλίου :

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΠΕΤΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Αντιπερφερειάρχη Ανατολικής Αττικής

ΜΝΗΜΕΣ ΤΡΥΓΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ. Μια παράδοση χιλιάδων χρόνων που αφορά στην αμπελουργία στα Μεσόγεια έρχεται να ξαναζωντανέψει και να φέρει πάλι κοντά μας, με την έκδοση του βιβλίου-λευκώματος, ο ιατρός-ακτινολόγος Δημήτρης Μπούκης.

Η ιστορία της αμπελουργίας των Μεσογείων ξανάρχεται στη μνήμη μας μέσα από τις κιτρινισμένες και πολυκαιρισμένες φωτογραφίες αυτού του βιβλίου, εικόνες ξεχασμένες οι περισσότερες με το πέρασμα των χρόνων, που όμως, ολοζώντανες ξαναγεννιούνται χάρη στον φωτογραφικό φακό.

Πρόκειται για μια πολύτιμη έκδοση γεμάτη μνήμες για τα Μεσόγεια και τους κατοίκους της περιοχης, οι οποίοι μέσα από αυτό το βιβλίο έχουν τη δυνατότητα να θυμηθούν ή να γνωρίσουν τους ανθρώπους εκείνους που ασχολούνταν με την αμπελουργία και που παρά την κουραστική καθημερινότητά τους στο χωράφι, το αμπέλι και τα οινοποιεία, στέκονται χαμογελαστοί με καμάρι μπροστά στον φωτογραφικό φακό, ξεχνώντας για λίγο τον μόχθο και την αγωνία τους, τη λιτή και βασανισμένη ζωή τους.

Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι η ιστορία αλλά και οι μνήμες κάθε τόπου, όταν αυτές καταγράφονται και αναδεικνύονται, αποτελούν τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη που μεταφέρεται απο τις παλαιότερες στις νεότερες γενιές.

Ιδιαιτερα δε για τα Μεσόγεια, η παράδοση του τρύγου, του μεσογείτικου κρασιού αλλά και γενικοτερα του τρόπου παραγωγής του, είναι μια οφειλόμενη υποχρέωση των νεότερων γενιών προς τους προγόνους τους, ένα μεγάλο κενό της πρόσφατης ιστορίας που δεν έχει αναδειχθεί μέχρι σημερα.

Αυτή τη μεγάλη υποχρέωση και ευθύνη ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο Δημήτρης Μπούκης, με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που διαθέτει και τα εύστοχα σχόλια που το συνοδεύουν και παρουσιάζουν όλο τον κύκλο του αμπελιού και του τρύγου στην περιοχή μας.

Οι «Μνήμες Τρύγου» είναι ένα βιβλίο πραγματικά ανεκτίμητο που έχει φτιαχτεί με πολύ Κόπο και ακόμα περισσότερο μεράκι και το οποίο αποτελεί μια τεράστια συμβολή στην προσπάθεια για γνώση της ιστορίας των Μεσογείων και των συνηθειών των ανθρώπων της περιοχής, πολλές από τις οποίες έχουν εκλείψει στις μέρες μας.

Εύχομαι να ακολουθήσουν ανάλογες εκδόσεις που θα αναδείξουν την ιστορία αλλά και άλλες παραδοσιακές δραστηριότητες και τέχνες της περιοχής μας.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ


Γιάννης Πρόφης, Πατητήρι, Λάδι 2006

Στην έκδοση αυτή καταγράφεται η δομή του Μεσογείτικου τόπου, με τους ξεχωριστούς αμπελώνες, η όλη διαδικασία της αμπελοκαλλιέργειας, τα μέσα πραγμάτωσής της και, κυρίως, η διαδικασία του τρυγητού και της οινοποίησης, όπως γίνονταν πριν τη μηχανοκίνηση.

Κύριο στοιχείο στην προσπάθεια αυτή, υπήρξε η φωτογραφική απεικόνιση όλων των δεδομένων της ζωής και των διεργασιών που πραγματοποιούνταν στον Μεσογείτικο τόπο και που σήμερα, δυστυχώς, χάνονται. Απώλειες οφειλόμενες στις σύγχρονες ωφελιμιστικές εξελίξεις και στην ανθρώπινη αδιαφορία για τη διατήρηση των παραδόσεων. Όμως, οι παραδόσεις μας δίνουν τις ειδικές γνώσεις, τις πολλαπλές εμπειρίες και τις αναγκαίες βάσεις, για τη συνέχιση του αυθεντικού τρόπου ζωής των Μεσογειτών.

Καταγράφεται ό,τι χάθηκε και γίνεται προσπάθεια να περισωθεί, με κάθε τρόπο, ό,τι έχει απομείνει.

Η φωτογραφία, οι ειδικές γνώσεις, τα εναπομείναντα χρηστικά αντικείμενα και κάθε άλλο στοιχείο που μπορεί να μας στηρίξει στο μέλλον, ως ξεχωριστούς οινοπαραγωγούς, ως Μεσογείτες κάτοικους της αττικής γης, προβάλλονται και λαμβάνονται υπόψη, για μελλοντική αξιοποίηση.

Επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός αναγκαίου Μουσείου αμπέλου και οίνου. Είναι απαραίτητη η διαφύλαξη, έστω και δια της καταγραφής, όλων των υπαρχουσών γνώσεων και στοιχείων. Να μην αφεθούν στη λήθη του χρόνου όσα πολύτιμα μας δόθηκαν από τους προγόνους μας.

Το Βιβλίο κοσμούν 124 Φωτογραφίες, ενδεικτικά παρουσιάζουμε μερικές από αυτές.

Φωτ. αρχείο Ιωάννη Λιάπη
Φωτ. αρχείο Ελένης Αλλαγιάννη Σουλιώτη
Πλύσιμο κοφινιών. 1952. Φωτ αρχείο Πολιτστικού Συλόγου Σπάτων
Εργοστάσιο Οινοποιίας στο Μαρκόπουλο, το 1914
Φωτ. αρχείο Αναγκαστικού Συνεταιρισμού ΜΑΡΚΟ

  • Παρουσίαση βιβλίου σε μορφή pdf εδώ
  • Φυσική Βιβλιοθήκη ΕΕΥΕΔ εδώ
  • Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη ΕΕΥΕΔ εδώ
  • Βιογραφικό κ. Δ. Μπούκη εδώ

  • Εκδότης: ΑΩ Εκδόσεις
  • Έτος:2015
  • ISBN:9789609484602
  • Σελίδες:144
  • Εξώφυλλο:Σκληρό

Επεμέλεια ανάρτησης

Τασιόπουλος Αργύρης

Γ. Γραμματέας ΕΕΥΕΔ