- – 2023.11.10
- – ΕΕΥΕΔ
ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ
Tην 7 Νοε 2023 έφυγε από την ζωή ο Συνάδελφος και Μέλος της ΕΕΥΕΔ, Ιατρός Χειρουργός, Ευάγγελος Βουγιούκας. Η εξόδιος ακολουθία και κηδεία τελέστηκε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου στα Κοιμητήρια Αναστάσεως Κυρίου, Θεσσαλονίκη παρουσία μεγάλου αριθμού Συναδέλφων του.
Τον επικήδειο λογο εκφώνησε ο ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής Γεώργιος Μηνόπουλος Ταξίαρχος (ΥΙ) ε.α, Τάξη ΣΙΣ 1958 (Α.Μ. 619 ) που υπηρέτησε επί μακρά σειρά ετών μαζί του. Ο κ. Μηνόπουλος διετέλεσε Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής και εκλεγμένος Υπερνομάρχης Έβρου – Ροδόπης .
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
Χρέος και όχι καθήκον με φέρνει στη δύσκολη αυτή θέση να αποχαιρετίσω το Βαγγέλη . Το όποιο κόμπιασμα στη φωνή και τα όποια δάκρυα στα μάτια δεν είναι αποτέλεσμα της ηλικίας αλλά της στέρησης ενός σπουδαίου συναδέλφου , ακόμη καλύτερου φίλου αλλά και ενός ξεχωριστού δασκάλου μου στη χειρουργική και στη ζωή .
Στη Σχολή συναντηθήκαμε όπως όλοι μας σε μια κοινή συμβίωση , η πραγματική μας όμως συμπόρευση άρχισε με τις εξετάσεις που δώσαμε στην Υπηρεσία για την έναρξη της Ειδικότητας της χειρουργικής . Μαζί αρχίσαμε την ειδικότητα αυτός όμως προηγείτο γιατί ήδη προϋπηρετούσε στο Νοσοκομείο για δύο χρόνια ενώ εγώ είχα έρθει από Στρατιωτική Μονάδα Πυροβολικού .
Από την πρώτη μέρα που τον συνάντησα είχε , ως βοηθός , την εποπτεία των ασθενών στις χειρουργικές Κλινικές οι οποίες ήταν υπό την Διεύθυνση των Αρχιάτρων Καρνή , Σωκρατείδη και Βλόντζου . Ανήσυχος, ενεργητικός και δραστήριος είχε κάνει τη χειρουργική τρόπο ζωής . Προβληματιζόταν με κάθε εγχείρηση και συζητούσε σαν ίσος προς ίσο με τους προϊστάμενους του , από τον Υποδιευθυντή του Νοσοκομείου χειρουργό Σεγκούνη μέχρι τον Ορθοπεδικό Ζαχαρόπουλο , προτείνοντας ιδέες βελτίωσης των επεμβάσεων . Ήταν τόσο παθιασμένος με τη χειρουργική ώστε όταν έκανε κάποια σπάνια εγχείρηση μου έλεγε την άλλη μέρα : Γιώργο , αλήθεια , ξαναέκανα την εγχείρηση στον ύπνο μου με κάθε λεπτομέρεια . Τον πίστευα γιατί ούτε ψέματα έλεγε ούτε υπερβολές.
Πέρα όμως από το κλινικό έργο είχε το ενδιαφέρον για επιστημονικές εργασίες και Διδακτορική Διατριβή συνεργαζόμενος κυρίως με τον Ζαχαρόπουλο και αργότερα με τον θωρακοχειρουργό Χρήστο Σαρηγιάννη που είχε επιστρέψει από την Αγγλία .
Στην ορμή του παρέσυρε και μένα . Με πήρε από κοντά σε ένα παράλληλο βηματισμό προσπαθώντας να μου μάθει , με ταχύρρυθμα μαθήματα , ότι αυτός ήξερε πριν από μένα . Πως να ξεχάσω την πρώτη ανάταξη εξαρθρήματος ισχίου ή την αίσθηση να διαπερνάς με ήλο Kuntcher το κνημιαίο κύρτωμα ! Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και αρχή για μένα ήταν ο Βαγγέλης , ο πρώτος μου Δάσκαλος στη χειρουργική.
Άλλα δύο χρόνια στο ΑΧΕΠΑ συμπλήρωσαν την μάθηση , όσο πληρέστερα γινόταν , γιατί ξέραμε ότι με το πέρας της 4ετίας θα βρεθούμε μακριά , μόνοι και υπεύθυνοι χειρουργοί . Όπως και έγινε . Μας πρόλαβε η Επιστράτευση του 1974 . Βρέθηκε στο Διδυμότειχο που ήταν επιλογή του αφού όμως πρώτα με ρώτησε αν το επιθυμούσα εγώ , γιατί ήταν κοντά στην πατρίδα μου , την Αλεξανδρούπολη . Όχι , προτίμησα το νησί , τη Λήμνο και φυσικά εκτίμησα την πολύ συναδελφική συμπεριφορά του .
Χώρισαν για κάποια χρόνια οι πορείες μας χωρίς όμως να χαθούν οι στενές επαφές . Μετά από τη μετεκπαίδευση μας στην Αγγλία ξανασμίξαμε στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο ως Διευθυντές των χειρουργικών Κλινικών , αυτός της πρώτης , εγώ της δεύτερης . Ιδιαίτερη ικανοποίηση όχι για την όποια καταξίωση αλλά για τη χαρά να διευθύνεις και να συνεργάζεσαι με ικανούς και άξιους
νεότερους συναδέλφους .
Όταν αρχίσαμε την ειδικότητα μου είχε πει : Γιώργο , με το να είμαστε οι χειρουργοί τόσο λίγοι , θα υπηρετούμε αναγκαστικά συνέχεια σε νοσοκομεία . Αυτό πράγματι συνέβη σε μένα ,όχι όμως σε αυτόν . Αυτός ο ικανός χειρουργός , αυτός ο γάτος της χειρουργικής που έπιανε πουλιά στον αέρα , αυτό το αστέρι της χειρουργικής , στερήθηκε αρκετά χρόνια υπηρεσίας στα Νοσοκομεία μας .
Φθόνος ή φόβος ; Για κάποιους φαίνεται ότι νεότερος στο βαθμό και καλύτερος στη χειρουργική δεν μπορούν να συνυπάρξουν . Φθόνος ή φόβος λοιπόν δεν τον άφησαν να τους πλησιάσει στο Νοσοκομείο . Ποιος έχασε , ο Βαγγέλης ή η Υπηρεσία ;
Η επαγγελματική όμως σταδιοδρομία δεν είναι αρκετή για να χαρακτηρίσει έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο . Είναι και οι ανθρώπινες σχέσεις με το άμεσο και το ευρύτερο περιβάλλον .
Χαρακτήρας ήπιος , ήρεμος , καλοπροαίρετος και καλοσυνάτος , ευδιάθετος και με χιούμορ και συγχρόνως δυναμικός , παντού έκανε έντονη την παρουσία του , στην Υπηρεσία , στο Χειρουργείο , στις παρέες και τις συναναστροφές . Ιδιαίτερα στο οικογενειακό περιβάλλον δεν μπορούμε να τον φανταστούμε χωρίς την Τέτα . Βαγγέλης και Τέτα, Τέτα και Βαγγέλης το ίδιο είναι . Σύζυγος και σύντροφος για μια ζωή , με δυο παιδιά και πολλά εγγόνια , δυναμική , ευχάριστη και αγαπητή , αναζητούσαμε και αυτήν στην παρέα μας . Στη Θεσσαλονίκη , στο Διδυμότειχο , στα Λάβαρα Διδυμοτείχου , ξανά στη Θεσσαλονίκη και στις εκδρομές των Αποστράτων από το Καρπενήσι μέχρι τη Σαμοθράκη , πάντοτε και οι δυο τους, ήταν περιζήτητοι και ευχάριστοι στην παρέα .
Τώρα όμως ;
Βαγγέλη , σε τιμούν με τη παρουσία τους πολλοί συνάδελφοι και φίλοι για ένα αντίο και ελάχιστη παρηγοριά στην ωραία , μεγάλη σου οικογένεια .
Βαγγέλη μου λείπεις , μου λείπεις και πονάω . Βαγγέλη μας λείπεις . . . Μας λείπεις , γιατί σε αγαπάμε και σε εκτιμάμε .
Μαζί μας όμως θα είσαι όσο υπάρχουμε .
Παρηγοριά ευχόμαστε στην Οικογένεια σου .
Καλό παράδεισο , φίλε μου .
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΓΕΣ
- ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ
- ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ
- Αθήνα, 08 Νοε 2023
Ο Ταξίαρχος (ΥΓ) ε.α. Βουγιούκας Ευάγγελος του Κορνηλίου με Αριθμό Μητρώου, 36387 γεννήθηκε στην πόλη της Δράμας του νομού Δράμας το έτος 1940, εισήλθε στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή (ΣΙΣ) το 1957 με Αριθμό Μητρώου 579 και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός το έτος 1964.
Προήχθη μέχρι και το βαθμού του Ταξιάρχου (ΕΔΥΕΘΑ 92/1989). Υπηρέτησε σε διάφορες Μονάδες και Επιτελικά Γραφεία ανάλογα κάθε φορά του βαθμού του. Διοίκησε τις Μονάδες ή Διευθύνσεις Επιτελείου:
- Διευθυντής Β΄ Χειρουργικής Κλινικής 424 ΓΣΝΕ,
- Διευθυντής ΔΥΓ/ΧVΙ ΜΠ
- Διευθυντής ΔΥΓΝΙ ΜΠ
- Διευθυντής Α΄ Χειρουργικής Κλινικής 424 ΓΣΝΕ
Φοίτησε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στα διάφορα σχολεία του Όπλου του, καθώς επίσης και στην Σχολή Ειδικών Όπλων Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΕΟΕΔ)
Τιμήθηκε με τα παρακάτω παράσημα και μετάλλια για τις υπηρεσίες που προσέφερε
- Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β’ Τάξεως
- Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος
Ο Ταξίαρχος (ΥΓ) ε.α. Βουγιούκας Ευάγγελος υπήρξε ένα άξιο στέλεχος του Στρατού μας, που εκπληρώνοντας καθημερινά το καθήκον του, τίμησε με την προσφορά του την Υπηρεσία. Εδώ, σήμερα, η οικογένεια του Στρατού μας, η δική του οικογένεια, αποχαιρετά ένα αγαπημένο μέλος της. Οι συνάδελφοί του νοιώθουμε βαθύτατη θλίψη μπροστά σε αυτήν την απώλεια. Με σεβασμό στον πόνο και την οδύνη, εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήριά στην οικογένειά του, στην οποία δηλώνουμε την αμέριστη στήριξη και συμπαράστασή μας. Ευχόμαστε από καρδιάς ο Θεός να τονδίνει δύναμη, κουράγιο και υπομονή στα αγαπημένα του πρόσωπα.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΔ
Το ΔΣ /ΕΕΥΕΔ, με την ανακοίνωση της αποδημίας από την ζωή του εκλεκτού Συναδέλφου και Μέλους μας, Ταξιάρχου (εα) Βουγιούκα Ευάγγελου, συνήλθε διαδικτυακά και αποφάσισε ομόφωνα :
1. Να εκφράσει δημοσίως την θλίψη του΄μέσω της ιστοσελίδας της.
2. Να παραβρεθεί στην εξόδιο ακολουθία και να συλλυπηθει την οικογένεια του εκλιπόντος.
3. Να καταθεσει στεφάνι στη σωρό του εκλιπόντος.
4. Να αναθέσει την εκφώνηση επικήδειου λόγου στο Μέλος μας Καθ. Ιατρικης ΔΠΘ, πρ. Υπερνομαρχη Ροδόπης-Εβρου Ταξίαρχο(εα) κ.Μηνοπουλο Γεώργιο.
________________________________________________________
Εστάλει από Δημήτρη Καραμήτσο με την ένδειξη ” Με τον Βαγγέλη σε θερινή διαβίωση στην Καλλικράτεια. Παίζαμε τάβλι και σκάκι.”