• – 2022.11.17
• – Παρουσίαση Βιβλίων Λάμπρου Βαζαίου
• – ΕΕΥΕΔ

Στρατιωτικοί Ιατροί πέρα από τα στενά όρια της επιστήμης διακρίνονται και με την παρουσία τους στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας. Ο Λάμπρος Βαζαίος, Χειρούργος – Ουρολόγος, Επίκουρος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Μέλος της Επιστημονικής Ένωσης Υγειονομικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΕΥΕΔ), έκλεισε την Τριλογία του Χρόνου και της Ζωής, με τις «Ασυνήθιστες μέρες…»,

Οπως μας γραφει ο Συγγραφέας ” Η Τριλογία του Χρόνου και της Ζωής, είναι προσπάθεια που ξεκίνησε πριν χρόνια ως αρχειακή έρευνα οικογενειακών δεδομένων και στον δρόμο δέχθηκε και προσπάθησε να διαχειριστεί όλες τις προκλήσεις της Ιστορίας και της ζωής.

Ο «Ανεξάρτητος» ζωντάνεψε και μας θύμισε πως δεν είχε καθίσει ποτέ άπραγος μπροστά στις προκλήσεις! Ταξιδέψαμε μαζί όσοι βρεθήκαμε δίπλα του και κοντά μας ήρθαν όσοι τον συναντήσανε ως αναγνώστες. 200 χρόνια από τότε που ο Παντελής Παντελή τύπωνε στην Ύδρα την πρώτη «από ιδιώτη» εφημερίδα δεν είναι λίγα! Η μακρόχρονη και ασυνθηκολόγητη Δημοκρατική πορεία όλων των «Ανεξάρτητων»  δεν έμεινε έτσι, μαζί με αυτούς, στο κατώφλι της λησμονιάς, που τόσο άδικα είχαν βρεθεί.

Ο «Οδυσσέας», με την παράξενη συμμαχία που έκανε με το Ιανό, συνέχισε με το δεύτερο βιβλίο, που ακολουθώντας τα οδόσημα του Ετρούσκου Θεού δεν άφησε  να ξεχαστεί ό,τι πρέπει να μένει ζωντανό. Έπρεπε όμως να κλείσει ο κύκλος, (η ότι έμοιαζε με κύκλο) και ζητούσε επίμονα να μην το πλησιάσει η λησμοσύνη.

Οι «Ασυνήθιστες μέρες» και από κοντά τα «Απόκρημνα χρόνια» που σημάδεψαν την εποχή και τους ανθρώπους μας παίρνουν τώρα θέση επιχειρώντας να  κλείσουν  τους λογαριασμούς της Τριλογίας.*

*(όσο μπορεί να κλείσουν οι λογαριασμοί της Ιστορίας που μέχρι σήμερα μένουν πεισματικά ανοιχτοί!)“

Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ

---

1

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ

Η Δημοκρατική Εφημερίδα της Επανάστασης του 1821.

Μία έκδοση-ντοκουμέντο, με τίτλο «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ – Η Δημοκρατική Εφημερίδα της Επανάστασης του 1821».

Ο  συγγραφέας παρουσιάζει μέσα από το έργο του όλη την πορεία και τη δράση της εφημερίδας «Ανεξάρτητος Εφημερίς της Ελλάδος», η οποία ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ύδρα το 1827, την ώρα που η Επανάσταση ψυχορραγούσε.

 Ήταν η πρώτη εφημερίδα στη νεότερη Ελλάδα που εκδόθηκε από ιδιώτη δημοσιογράφο και η μόνη που κυκλοφορούσε τη συγκεκριμένη εποχή, εκτός από το επίσημο όργανο της προσωρινής διοίκησης, τη «Γενική Εφημερίδα».

Εκδότης  -και ταυτόχρονα τυπογράφος, κειμενογράφος, μεταφραστής, σχολιαστής και πολιτικός αναλυτής- ήταν ο Παντελής Κ. Παντελή, πρόγονος του Καθηγητή Λ. Βαζαίου. Υδραίος ναυτικός, με αξιοπρόσεκτη μόρφωση και Αγωνιστής του Ιερού Αγώνα, υπήρξε ο πρώτος δημοσιογράφος που κατηγορήθηκε από την εξουσία για την κριτική που ασκούσε και η εφημερίδα του η πρώτη που διώχθηκε για «αδίκημα Τύπου». Μάλιστα, αυτό συνεχίστηκε σε όλη την πορεία του εκδότη και της εφημερίδας, από την Ύδρα στην Αίγινα με τον Ι. Καποδίστρια και μετά στην Αθήνα, την «Οθωνική Αθήνα»!

Ο εκδότης και η εφημερίδα του διακρίθηκαν για την οξύτατη αρθρογραφία τους ενάντια στους Κοτζαμπάσηδες, τους Φαναριώτες και τους Βαυαρούς. Στάθηκαν απέναντι στα κομματικά πάθη της εποχής, την Εθνική Διχόνοια και τα οικονομικά σκάνδαλα. Πρωταγωνίστησαν σε όλους τους Αγώνες για την Ελευθερία του λόγου και την ανεξαρτησία του Τύπου, τη Συνταγματική τάξη και τη Δημοκρατία, μέχρι το 1859 που έπαψε, μετά από 32 χρόνια, να κυκλοφορεί ο «Ανεξάρτητος».

Ο συγγραφέας καταθέτει μία σπάνια μελέτη, μέσα από την αποδελτίωση και τον σχολιασμό των άρθρων της εφημερίδας, αλλά και την παράλληλη εξιστόρηση των γεγονότων της εποχής.

Έχοντας έντονο το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στον σύγχρονο αναγνώστη, ο Λ. Βαζαίος αναδεικνύει  την ιστορική συνέχεια των γεγονότων και των δεδομένων που καθόρισαν και καθορίζουν την τύχη του τόπου μας.

Η έκδοση, επίσης, περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό που απεικονίζει:

• Τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας
• Πίνακες ζωγραφικής με  μορφές και  σκηνές της Επανάστασης του 1821
• Μεγάλες προσωπικότητες της εποχής.                   

                                                    Ενδεικτικά Περιεχόμενα:

• Ο ΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ
• Ο «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΥΑΡΟΙ
• Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ
• Ο «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΥΨΗΛΑΝΤΗ
• 1848: «ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ»
• ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
• «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» – ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΟΘΩΝΙΚΗ ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ 1841
• Ο «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
• Η «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» ΚΑΙ Ο Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
• Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ – ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ
• Η «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
• Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΝΑΥΑΡΧΩΝ
• Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ
• Ο «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ» – ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 1841-1859
• Η 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
• ΕΤΟΣ Ε΄ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΗΝ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1848
• ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ»

---

2

Ο Οδυσσέας  στις στήλες του Ιανού

Στις άκρες της ζωής – η ίδια η ζωή

Το βιβλίο του Καθηγητή και συγγραφέα κ. Λάμπρου Βαζαίου, ακολουθώντας τις παλιές, τις αρχαίες οδηγίες της αφήγησης, τον «τρόπο» του Οδυσσέα, πορεύτηκε στη διαδρομή που ορίζουν οι στήλες του Ιανού. Ο αφηγητής, μιλώντας για τη ζωή του, ανιχνεύοντας μνήμες και στιγμές του βίου που ξεχώρισαν, προσπάθησε να δώσει ζωή και φωνή μόνο σε όσα ήθελε να φανερωθούν. Οι ιστορίες που αυτονομήθηκαν, δεν ήθελαν να μοιάζουν με καταγραφή ή βιογραφική αναφορά, δεν τους άρεσε η ιδέα. Έτσι, η καθεμία τους έψαξε τον δικό της χώρο…

Ανιχνεύοντας τις μνήμες, που όπως το συνηθίζουν κάνουν κύκλους, ο εσωτερικός χρόνος του αφηγητή προσπαθεί να βρει ισορροπίες. Οι ιστορίες του ξεχωρίζουν και καθεμία ψάχνει  τον δικό της χώρο. Συνωστίζονται αναμνήσεις, κομμάτια ζωής απαιτητικά και δυσάρεστα, χαρές, λύπες, επιτυχίες και ακυρώσεις, κάθε τι που έγινε κάθε τι που συνέβη και δεν θέλει με κανένα τρόπο να λησμονηθεί. Αυτονομούνται χωρίς  προειδοποίηση οι δύσκολες ώρες που σημάδεψαν την ζωή. Την ίδια ώρα οι στιγμές της δικαίωσης, της επιτυχίας, της νίκης, διεκδικούν τον χώρο τους και παίρνουν την θέση τους.   Οι φίλοι που διάλεξαν να φύγουν νωρίς επιμένουν πως δεν θέλουν για τελευταίο τους σπίτι την λησμονιά, επιμένουν πως αυτό δεν τους αξίζει.

Ο Οδυσσέας εμπιστεύτηκε τον Ποιητή, το βλέμμα του ζωντάνεψε τα σβησμένα μάτια του Ομήρου και οι δύο μαζί, με τον δικό τους τρόπο πια, μίλησαν για όσα έγιναν τότε. Έδειξαν και  δασκάλεψαν πώς να διηγούμαστε, πώς να δίνουμε ζωή και φωνή σε όσα θέλουμε να φανερώσουμε, σε όσα πιστεύουμε ότι μπορούμε και θέλουμε να πούμε. Στον δρόμο χρειαστήκαμε τη βοήθεια και χαρήκαμε όλοι μας τη συντροφιά του Ιανού. Σπουδαίος και χρήσιμος σύντροφος ο αυστηρός Ετρούσκος αριστοκράτης Θεός. Οι στήλες του σημάδεψαν σωστά τις διαδρομές των ανθρώπων, έβαλαν τάξη στις μνήμες και τις ιστορίες. Κατάφεραν οι στήλες να βάλουν σε σειρά τα όνειρα και την ίδια ώρα γραφιάδες και  παραμυθάδες, σύντροφοι στο ταξίδι, βοήθησαν να ζωντανέψουν όσα είχαν αρχίσει να ξεχνιούνται. Μάλλον δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος. Από το ταξίδι δεν έλειψε ο φίλος Σημειολόγος.  Ο  Ουμπέρτο Έκο, ο δάσκαλός του, από την αρχή τον έστειλε να βοηθήσει να ξορκίσουμε μαζί την αγριάδα της πραγματικότητας.

Ο άλλος ποιητής ο Νίκος Εγγονόπουλος, ήρθε κοντά και μας άφησε τον Μπολιβάρ του για να χαιρετίσει όσους ταξιδέψαμε μαζί, όσους μίλησαν για τον βίο τους  με τον τρόπο του Οδυσσέα. Αφήνοντας «τους διορθωτές της ζωής στα εφτά της Ύδρας ακρογιάλια», ακολουθώντας μαζί μας τις στήλες του Ιανού, ο ποιητής αποχαιρετά τους αναγνώστες του ταξιδιού στον χρόνο και τις άκρες της ζωής.          

---

3

Ασυνήθιστες Μέρες. Απόκρημνα Χρόνια

Ο συγγραφέας Λ. Βαζαίος, συνέχισε κλείνοντας την Τριλογία του Χρόνου και της Ζωής, με τις «Ασυνήθιστες μέρες…», ανασύρει και ξαναθυμίζει όσα είχαν γίνει και δεν είχαν προλάβει να ταξιδέψουν μέσα από τα προηγούμενα βιβλία. Είναι ιστορίες και αναφορές που αυτονομούνται μαζί με όσα ξεφεύγουν και στο τέλος γίνονται λαθρεπιβάτες μνήμης. Οι γενιές που βαδίσανε στους δρόμους που όρισε ο Χρόνος με τα καπρίτσια της Μοίρας και των θυγατέρων της, συχνά δεν καταφέρνουν, δεν προλαβαίνουν ή δεν μπορούν να πουν όσα θέλουν, όσα πρέπει.

Η γνώση και η Μνήμη, που έπαψε να είναι τόσο απρόσιτη και ιδιότροπη, προσπαθούν να βοηθήσουν. Η Τεχνολογία μόνο άλματα ήξερε να κάνει και η Ζωή, προσπαθώντας να αμυνθεί, έβαλε να την παραφυλάξουν οι προφάσεις και οι δικαιολογίες, καταργώντας ακόμη και τα τελευταία προσχήματα. Δεν το φαντασθήκαμε όμως, κανείς δεν λογάριασε πόσο δύσκολος γίνεται ο βίος χωρίς προσχήματα! 

Εκπληρώνοντας υποσχέσεις που στον δρόμο γίνανε δεσμεύσεις, ξαναπιάνει ο συγγραφέας το νήμα των δύσκολων ημερών, των «Απόκρημνων» και κακοτράχαλων διαδρομών, που βρέθηκε μόνος ή με καλούς συνοδοιπόρους. 

Οι μικρές ιστορίες που κινδύνευαν να ξεχαστούν και οι άνθρωποι που με μικρά βήματα μέτραγαν ζωές ταπεινές, μας ξαναείπαν πως τίποτε στον βίο μας δεν είναι ασήμαντο και πως κάνουμε λάθος «ξεχωρίζοντας τους άριστους», επιλέγοντας και «αξιολογώντας» τις ψυχές! Οι παλιοί μας δάσκαλοι δεν έβαζαν ποτέ «άριστα»! Ήξεραν καλά και λογαριάζανε σωστά πόσο θα κόστιζε στην ηθική του μέλλοντος, που έγινε το δικό μας παρόν, η αμετροέπεια της «αριστείας» και η αλαζονεία της «καταγωγικής άνεσης», είτε οικονομική είναι αυτή είτε κοινωνική και πολιτική. 

Ο «Ανεξάρτητος», ο «Οδυσσέας», τα οδόσημα του Ιανού και όσα γίνανε στις «Ασυνήθιστες μέρες και τα Απόκρημνα» χρόνια μας ήταν η ίδια η Ζωή, ήταν όσα ταιριάζανε ακόμη και σε όσους βρεθήκανε στις άκρες της Ζωής.    

---

Επιμέλεια Ανάρτησης : Τασιόπουλος Αργύρης